یاسمین ۹ ساله افتخار محله بهمن است

تماشای مسابقه کاراته در تلویزیون آن‌قدر به مذاق یاسمین رجب‌زاده، کودک شش‌ساله محله بهمن، شیرین آمد که دلش خواست خودش هم کاراته‌کار شود. بهادادن به این علاقه‌مندی از‌سوی خانواده‌اش و پشتکار خود او که حالا نه‌سالگی‌اش را پر می‌کند، موجب شد مدال‌های رنگارنگ ملی و بین‌المللی برای یاسمین رقم بخورد و او افتخارآفرین محله بهمن شود.

مطلب مرتبط دختران قهرمان "بهمن"

- بعد از تماشای مسابقه کاراته از تلویزیون و علاقه‌ای که در خودت حس کردی، چه اتفاقاتی افتاد؟
باشگاه ورزشی مسجد امام محمدباقر (ع) نزدیک خانه‌مان است. با مادرم به آنجا رفتیم و در کلاس کاراته ثبت نام کردیم. تمریناتم را زیر‌نظر خانم معصومه القابی شروع کردم و آن را ادامه می‌دهم.

- صاحب چه کمربندی هستی؟
فعلا بنفش دارم و به‌زودی قهوه‌ای را هم می‌گیرم.

- چند ساعت در هفته تمرین می‌کنی؟
فعلا سه روز در هفته، بعدازظهر‌ها به باشگاه می‌روم و تمرین می‌کنم.

- درس خواندن در کنار ورزش سخت است؟
چون به ورزش خیلی علاقه دارم، سخت نیست. برای همین حتی یک بار هم به مادرم نگفته‌ام که خسته‌شده‌ام. دلم نمی‌خواهد درس و ورزشم به هم لطمه‌ای بزنند.

- از مسابقات و مدال‌هایت برایمان بگو.
سال‌۱۴۰۱ در مسابقات مجازی، رتبه سوم بین‌المللی را به دست آوردم. پارسال در مسابقات کشوری به میزبانی قم، دوم شدم و همان سال در مسابقات بین‌المللی به میزبانی تهران، رتبه سوم را کسب کردم. تابستان امسال هم در مسابقات کشوری که در مشهد برگزار شد، قهرمان شدم.

- این قهرمانی‌ها برایت نفع مادی هم داشته است؟
فعلا نه. جایزه‌ها در حد مدال و لوح تقدیر است.

- دوستان و هم‌کلاسی‌هایت از افتخاراتی که به دست آورده‌ای، باخبرند؟
هر بار که مدالی به دست می‌آورم، خوشحال می‌شوند و تشویقم می‌کنند. خدا را شکر توانستم سه دوست صمیمی‌ام، فاطمه، یسنا و فاطمه‌زهرا را به کاراته علاقه‌مند کنم. آنها هم به باشگاه می‌آیند.

- الگوی تو در کاراته کیست و می‌خواهی شبیه چه کسی بشوی؟
‌در باشگاهمان ورزشکاری به اسم ستایش تربتی تمرین می‌کند که چند‌سالی از من بزرگ‌تر است. پشتکار خوبی دارد و در هر مسابقه‌ای شرکت می‌کند، با مدال طلا برمی‌گردد. با وجود این همه افتخاراتی که به دست آورده است، غرور ندارد. خوش‌اخلاق است و با همه رفتاری دوستانه دارد. دوست دارم شبیه ستایش باشم.

- از فضای باشگاه مسجد امام محمدباقر (ع) بگو.
بزرگ و خوب است. پنجاه‌نفر در آن تمرین کاراته می‌کنیم ولی امکاناتش کم است؛ برای مثال تاتامی‌اش خراب است.

- کاراته را تا کجا ادامه می‌دهی؟
تا وقتی که عضو تیم ملی کاراته شوم. می‌خواهم در محله‌مان باشگاه راه بیندازم و به بچه‌هایی مثل خودم کمک کنم تا رشته کاراته را یاد بگیرند و از آن لذت ببرند.

* این گزارش یکشنبه ۱۵ مهرماه ۱۴۰۳ در شماره ۵۸۷ شهرآرامحله منطقه ۳ و ۴ چاپ شده است.