نوشته های محمد عطایی در سایت مشهد چهره

کوثر رضایی متولد سال1381 و ساکن محله شهرک مهرگان است. او به رشته‌های مهندسی علاقه‌مند است و به همین سبب رشته ریاضی‌فیزیک را برای دوره دبیرستان انتخاب کرده است، اما تشویق‌های مربی پرورشی و دبیر ادبیات سال دهم باعث شده است که او به نقد ادبی علاقه‌مند شود و در این حوزه نیز فعالیت کند.

حسین شاد متولد سال1334 در سرولایت است. نوجوان بود که به مشهد آمد و از سال1354 وارد شغل سماورسازی شد. حرفه‌اش از جنس شغل‌های تاریخ‌دار قدیمی است، اما متأسفانه دنباله ندارد و با بازنشستگی، نسلش پایان می‌یابد. جوان‌ها دیگر حرفه او را نمی‌آموزند و با ورافتادن تدریجی سماور از خانه‌ها، کسب‌وکار او هم جمع خواهد شد؛ شغل جذابی که زمانی رونق بسیار داشت و ضروری محسوب می‌شد.

حدود40سال پیش در محله کوی سلمان خیران و معتمدان محلی تصمیم می‌گیرند درمانگاه خیریه محلی راه بیندازند. با یک پزشک و یک پرستار جوان کار را درنبش خیابان امت27 شروع می‌کنند؛ محله‌ای که هیچ درمانگاه خیریه‌ای نداشت. مؤسسه خیریه و دارالشفای امام حسن بن علی(ع) از همان ابتدا هوای قشر بی‌بضاعت و محروم منطقه را داشت؛ جمعیتی که بیشترشان کارگر بودند و از خدمات درمانی تخصصی محروم.

با ضربات چکش مشغول صافکاری پراید سفید رنگی هستند که بر اثر تصادف آسیب دیده و فرورفته است. با آنکه سر و صدای زیادی از مغازه‌شان شنیده می‌شود، اما وقتی پا به آنجا می‌گذارم بلافاصله متوجه حضورم می‌شوند. محمد و حمید محمدزاده بژمه، 2برادر صافکار اهل محله مهرآباد هستند که کارگاهی در همین محدوده دارند و بیش از 30سال است در این حرفه مشغولند. محمد 50ساله است. او در همان دوران کودکی پدرش را از دست می‌دهد و به خواسته مادرش از 12سالگی وارد کار صافکاری می‌شود. برادرش حمید هم متولد 1348 است و این کار را با هم شروع کرده‌اند.

چشم‌هایش شوق موفقیت دارد و وجودش پر از انگیزه است. نوجوان محله مهرآباد از 4سالگی ورزش حرفه‌ای را آغاز کرده و حالا قهرمان محله و شهرش شده است. ستایش تیموری 12ساله تکواندوکار باانگیزه‌ای است که رؤیای المپیک را درسر می‌پروراند و آرزو دارد روی سکوی قهرمانی جهان بایستد.

خیابان شهید آوینی33 (خیابان شفیعی 34) از فلکه دوم گلشهر آغاز و به بولوار شهید آوینی میرسد. این معبر که از چند سال قبل به درخواست اهالی از سمت شفیعی به بولوار شهید آوینی یک‌طرفه شده است، یکی از اصلی‌ترین معبرهای محدوده گلشهر است و مابین 2محله نیزه و آوینی قرار دارد. به دلیل وجود بیمارستان امام سجاد(ع) در اینجا، اهالی به آن خیابان درمانگاه می‌گویند. به‌جز بیمارستان، یک سالن ورزشی، درمانگاه، مسجد، دبیرستان، تالار پذیرایی و پایگاه سلامت گلریز هم در این خیابان قرار دارد.

هردو پای کار هستند؛ چه خانم نجمه نیک‌سیما و چه همسرش محمد علی‌دادی و حتی فرزندانشان، اما بدون شک پیشانی کار، خود خانم نیک‌سیماست که با تلاش فراوان تا این لحظه بر مشکلات چیره شده و لحظه‌ای متوقف نشده است. این زوج کارآفرین مهرآبادی خانه‌شان را کارگاه کرده‌اند و زیر پر و بال انسان‌های زیادی را گرفته‌اند، حتی در همین اوضاع عجیب‌وغریب کرونا و طلا و دلار و سقوط و صعود همه‌چیز که کمر تولیدی‌های بسیاری را شکسته است.

زمانی همه عشق و علاقه‌اش شنیدن صدای تیک تاک ساعت‌ها و چرخ‌دنده‌های ساعت‌های اسم و رسم‌دار قدیمی بوده است. پیرمرد 79ساله‌ای که یکی از قدیمی‌ترین ساعت‌سازهای مشهد در خیابان سرخس است و هنوز او و مغازه‌اش را ساعت‌بازها و آن‌هایی که ساعت‌های اصل و مارک قدیمی‌شان خراب می‌شود، خوب می‌شناسند. حاج احمد باخرد ورود به حرفه ساعت‌سازی را قسمت و سرنوشت خود می‌داند؛ قسمتی که به‌واسطه عموی ساعت‌سازش رقم می‌خورد تا پیشه او در کنار انبوه مشاغل سنتی خیابان سرخس هویت آن را سر و شکل بدهد.

محله مهدی‌آباد یکی از حاشیه‌ای‌ترین محلات مشهد است. محله‌ای کم‌برخوردار با کمترین میزان توسعه. تعداد خانوارهای نیازمند در این محله کم نیست. این را از تعداد خیریه‌ها و کمک‌هایی که به این محله می‌شود می توان فهمید. خیران مستقیم و غیرمستقیم به کمک اقشار کم‌درآمد این محدوده می‌آیند.

ده‌متری سلمان (شهید علیمردانی35) یکی از اصلی‌ترین و قدیمی‌ترین کوچه‌های محله کوی سلمان است. این محله نام خود را از این کوچه که در مرکز آن قرار دارد وام گرفته است. در گذشته‌های دور و سال‌های پیش از انقلاب اسلامی این کوچه در روستای حسین‌آباد کرمانی‌ها قرار داشته و به زمین‌های موقوفی میرزای ناظر ختم می‌شده است. در حال حاضر اینجا بین خیابان شهید علیمردانی و خیابان میرزا کوچک خان8 قرار دارد.