نوشته های محمد عطایی در سایت مشهد چهره

ریحانه فرح‌بخش می‌گوید: گر درس‌هایم را بخوانم و کمتر دردسر درست کنم، یا مثلا در خانه کمک مادرم باشم، پدر خوشحال‌تر می‌شود.

سید‌رضا علوی‌منش می‌گوید: ما اصلا همسایه بد نداریم. اصلا اینجا ماندگار شدیم برای مسجد المهدی (عج) و آدم‌های خوب مسجدی‌اش. رابطه با همسایه‌ها برای من که پا به سن گذاشته‌ام، مثل رابطه پدر و فرزندی است.

کار مرحوم زهرا میرزایی تنها قابلگی نبود. مرده هم شسته بود، حدود هفتاد‌ میت. اینکه انسانی اولین نفری باشد که نوزاد را می‌بیند و آخرین نفری که میت را می‌شوید، تجربه منحصر‌به‌فردی است. همین تجربه‌ها باعث شده بود از هیچ‌چیز ترس نداشته باشد.

در ابتدای محدوده گلشهر، بوستانی قرار دارد که نامش وام‌دار شهداست. در بوستان آلاله‌ها مزار سه شهید انقلاب قرار دارد؛ شهدایی که در روز خونین مشهد یعنی دهم دی‌ماه به شهادت رسیدند؛ اسماعیل صفری، محمد تدین‌چرمه و محمود قویدل.

محمد فلاحی از نوجوانی تا همین چند‌سال پیش بنّا بود و دیوار‌های خیلی از خانه‌های محله رضائیه با دستان او رج‌چینی شده‌است. او در هفتاد‌سالگی خاطرات محله را به‌خوبی به یاد دارد.

دو دختر سخت‌کوش گلشهری از پشت نیمکت‌های مدارس محله شهیدآوینی گلشهر با زحمت فراوان خودشان را به صندلی‌های دانشگاه علوم پزشکی مشهد رسانده‌اند.

کوچه مالک‌اشتر‌۳ در محله جلالیه، جزو قدیمی‌ترین محدوده‌های منطقه‌۵ است که ساکنانش بااصالت و همانند خود کوچه، قدیمی هستند. اینجا می‌توان رد پای همسایه‌داری قدیم را پیدا کرد. از آن دسته همسایگی‌ها که اعتبار یک راسته کوچه هستند.

مهدیه برزگر‌ گل‌شیخ که از کودکی عاشق ورزش و مبارزه بوده، حدود پنج‌سال قبل با رشته کیک‌بوکسینگ آشنا شده است و در این سال‌ها افتخارات زیادی به دست آورده است.

اهالی محله سجادیه پا پیش گذاشتند و جای خانواده عروس و داماد را پر کردند. از خودرو و دسته‌گل عروس گرفته تا شیرینی، میوه، شام و تالار و حتی آرایش ساقدوش‌های عروس را هم که مانند خودش بچه‌های بهزیستی بودند، بر‌عهده گرفتند.

علی عبدی می‌گوید: اول از همه مبارزه و قهرمانی را دوست دارم. دلم می‌خواهد عناوین جهانی این رشته را به دست بیاورم. بعد از آن دلم می‌خواهد باشگاهی تأسیس کنم و مربیگری کنم.