نوشته های محمد عطایی در سایت مشهد چهره

علی‌اصغر زارع‌زاده از روز‌های جمع‌آوری کمک‌های مردمی برای جبهه یاد می‌کند: این کمک‌ها از همان سال ۱۳۵۹ شروع شد و تا پایان جنگ تحمیلی ادامه داشت. با بلندگو به مردم اعلام می‌کردیم که: «خودروی جمع‌آوری کمک‌های مردمی به جبهه» آمده است.

جو کوچه شهید رحیمی۵ آن‌قدر خوب و صمیمی است که وقتی کسی اینجا ساکن می‌شود، دیگر به فکر جابه‌جایی و نقل‌مکان به کوچه و محله دیگری نمی‌افتد.اینجا همسایه‌ها از احوال هم باخبرند؛ اما اهل بدگویی و سرک‌کشیدن به زندگی دیگران نیستند.

مهدی بذری می‌گوید: کل این محدوده به چاه مؤمنی معروف بود و یکی از دو شاخه جوی این چاه به زمین‌های کشاورزی پشت خانه ما می‌رسید که حالا زمین بایر شده است. روز‌های تابستان‌ در استخر چاه موتور مؤمنی آب تنی می‌کردیم.

ساکنان اولیه کوچه کوچه شهید‌رحیمی‌۱۲ چند خانواده نیشابوری بودند و به کوچه «نیشابوری‌های حسین‌آباد کرمانی‌ها» معروف بود. این کوچه‌ در هر مراسم مذهبی و آیینی، آذین‌بندی یا سیاه‌پوش می‌شود.

مهلا سربلندی؛ نوجوان رزمی‌کار محله ثامن طی ۲ سال گذشته؛ ۲ بار روی سکوی قهرمانی ایستاده است.

آب زلال کال قره‌خان به پسابی ناسالم، کم‌حجم و بدبو بدل شده است. متأسفانه برخی کشاورزان، به‌صورت مخفیانه و با استفاده از پمپ‌های کف‌کش، این آب آلوده را برای آبیاری محصولات خود استفاده می‌کنند.

جواد اکبری، معروف به حاج شیخ جواد، خادم مسجد امام سجاد(ع) محله جلالیه می‌گوید: تا زنده هستم خادم مسجد می‌مانم، مسجد بازنشستگی ندارد. ۳ ماهی نیامدم مسجد، خواب دیدم که اگر من در را باز نکنم همه پشت در می‌مانند.

پاک‌سازی محیط‌زیست از بزرگ‌ترین دغدغه‌های حمید غلام‌رضا پور‌طرقی است. با همین نگاه، وقتی سوم خرداد، همراه دانش‌آموزانش به اردوگاه آموزش‌وپرورش در طرقدر می‌رود، مسیری از رودخانه را نزدیک اردوگاه از زباله‌ها پاک می‌کنند.

بانوان ساکن کوچه سلمان علاوه‌بر فعالیت‌های مسجد زین‌العابدین(ع)، در پایگاه بسیج طیبه هم همکاری می‌کنند و همین مشارکت در اجرای برنامه‌ها باعث شده صمیمیت بیشتری داشته باشند.

به بهانه قدردانی از پانزده‌معلم قدیمی، دورهمی دانش‌آموزان دهه ۷۰ و ۸۰ مدرسه نور برزگر در محله مهرآباد برگزار شد؛ بچه‌هایی که حالا بعضی‌هایشان با فرزند و نوه خود به مدرسه آمده‌اند.