نوشته های رضا ریاحی در سایت مشهد چهره

حسین صیدمحمدخانی، محیطبان نمونه کشوری بعد از پنج‌سال همکاری به عنوان همیار محیطبان به استخدام اداره کل حفاظت محیط زیست استان خراسان رضوی در می‌آید. او در سال1389 در آزمون ویژه‌ای که برای استخدام محیطبانان در نظر گرفته شده‌ بود، شرکت می‌کند و با کسب بیشترین امتیاز در آزمون کتبی و عملی به یگان حفاظت محیط زیست استان خراسان رضوی می‌پیوندد. حسین صیدمحمدخانی در ابتدای خدمتش به عنوان محیطبان اداره محیط زیست شهرستان فریمان انجام وظیفه می‌کند و بعد از 10سال به عنوان سرپرست یگان حفاظت محیط زیست شهرستان مشهد برگزیده می‌شود.

خیابان شاهنامه68 از معابر محله چهاربرج و جزو هسته‌های جمعیتی بولوار شاهنامه است. قبل از اینکه ناحیه منفصل توس به فضای شهری الحاق شود، به این محدوده روستای «سید علی» گفته می‌شد. روستایی که 60سال سابقه سکونت دارد و در ابتدا با حضور 10خانوار شکل گرفت. امروز این خیابان 120خانوار جمعیت دارد. این معبر از ابتدا تا انتها آسفالت است و در سال‌های اخیر مورد توجه سازندگان باغ و ویلا قرار گرفته است.

کوچه رحمانیه31 معبری پرجمعیت و پررفت‌وآمد است که به سبب بوستان‌های محلی و جایگاه سی‌ان‌جی و مراکز آموزشی، با اقبال شهروندان برای سکونت و سرمایه‌گذاری روبه‌رو شده ‌است. از خیابان رحمانیه و بولوارهای مجیدیه و صادقیه به این کوچه دسترسی وجود دارد و بزرگ‌ترین مشخصه آن آپارتمان‌های لوکس و نوساز است. دسترسی اهالی این معبر به فضاهای رفاهی و تفریحی محدوده الهیه مانند جمعه‌بازار خودرو، یکشنبه و چهارشنبه بازار، بوستان مینیاتوری و مرکز بازی کودکان، راحت و کوتاه است.

زهرا ساعی دوازده‌ساله و دانش‌آموز کلاس ششم دبستان هدی در منطقه آموزشی تبادکان است و به نقاشی علاقه زیادی دارد. جز این، او گویندگی، صداپیشگی و مجریگری هم از دستش برمی‌آید، به قول مادرش وقتی زهرا صحبت می‌کند انگار که صدای رادیو باز است و مجری شما را مخاطب قرار داده است. زهرا با اینکه سن‌وسالی ندارد در نقاشی مهارت خوبی دارد.

مسجد امام رضا(ع) بعد از پنج‌سال و چندین‌بار نیمه‌کاره رهاشدن بابت نبود بودجه، سرانجام در سال 1385 به بهره‌برداری رسید و حالا تبدیل به نقطه اتصال و همبستگی افراد محله الهیه شده‌ است، مسجدی که از شورای اجتماعی محله الهیه و خیریه منتظرین ولی‌عصر(عج) تا مهدکودک قرآنی و مرکز ترک اعتیاد و دفتر همیاری شورای حل اختلاف را در دل خود جای داده‌ است.

ما در هنرستان امیرعباسیان حسینی در منطقه آموزشی تبادکان با فاطمه قهرمان‌لو و زهرا حاتمی آشنا شدیم، دخترانی که تنها 18 سال دارند و کارگاه معرق‌کاری آن‌ها، منبع درآمد بسیاری از بانوان بدسرپرست و دختران محله کلاته‌برفی است. با حدیثه و نرگس آشنا شدیم دو خواهر سوزن‌دوز که علاوه بر درس خواندن و سوزندوزی کردن گاهی صبح تا شب در زمین کشاورزی کار می‌کنند. برای این دخترها کار عار نیست و رنج ندارد برعکس آن‌ها دخترهایی هستند که عشق بزرگی به زندگی‌شان دارند.

قربان محمد رحیمی نوخندان یکی از اهالی محله امیریه است که با گذشت 9دهه از زندگی، هر روز در حاشیه بولوار میثاق، امیریه و الهیه می‌دود و به عابران و سواره‌ها نان می‌فروشد و هزینه زندگی خود را درمی‌آورد. او دوست ندارد دستش را جلو بچه‌ها، فامیل، دوست و غریبه دراز کند. صبح‌ها در خانه و با تنور قدیمی‌اش نان می‌پزد، ظهرها نا‌ن‌ها را به خیابان برده و می‌فروشد تا شب‌ها سر راحت بر بالین بگذارد و خود را مدیون کسی جز خدا نمی‌داند. خدایی که به او در این سن و سال سلامتی داده تا کار کرده و روزگار خویش را سپری کند.

خیابان اقدسیه یکی از معابر پررفت و آمد منطقه12 به حساب می‌آید، شاید اصلی‌ترین علت آن وجود شهرک صنوف آلاینده‌ای باشد که در ابتدای خیابان اقدسیه جانمایی شده و بسیاری از کاربری‌های خدماتی را در خود جای داده‌ است. صنعت ساخت و ساز در 10سال گذشته با سرعت زیادی در این معبر پیش رفته و این موضوع باعث شده است این محدوده با خیابان‌کشی‌های استاندارد شهری، خانه‌های نوساز، فضاهای سبز متعدد، مسیرهای دوچرخه‌سواری و... به‌عنوان یک منطقه نوین شهری شناخته شود.

علی‌اصغر و محمدحسین دو برادر ساکن محله الهیه هستند که در خانواده‌ای مذهبی متولد شده‌اند اما هیچ‌وقت پدر و مادرشان آن‌ها را به حفظ قرآن مجبور نکرده‌اند. علت علاقه‌مندشدن این برادران به حفظ آیات الهی برمی‌گردد به زمانی که علی‌اصغر 9سالش بود و در کنار مادر، حفظ سوره‌های کوتاه جزء30 قرآن را آغاز کرد. او مدتی بعد در مسابقات دانش‌آموزی حفظ قرآن کریم در ناحیه و شهر مشهد عنوان اول را کسب کرد و همین موضوع او و سپس محمدحسین را به حفظ قرآن علاقه‌مند کرد.

مبدا حرکت، دریاچه «چشمه‌سبز» در گلمکان است. دریاچه‌ای که در رشته‌کوه‌های بینالود قرار دارد و محلی‌ها به آن «چشمه‌سوز» هم می‌گویند. 14سالی می‌شود که ورزشکارانی از سراسر کشور در روز بزرگداشت فردوسی در این مکان گرد هم می‌آیند، آن‌ها مقداری از آب چشمه را که مظهر تقدس و پاکی است برمی‌دارند و تا آرامگاه فردوسی می‌دوند و مقبره حکیم سخن را با این آب زلال شست‌وشو می‌دهند. در نقطه آغاز این برنامه که با نقالی و شاهنامه‌خوانی آغاز می‌شود، ورزشکارانی از همه اقوام حضور یافته‌اند، از کرد، کرمانج و گیلکی تا آذری، لر، بلوچ و خراسانی آمده‌اند تا ارادت خود را به بزرگ‌ترین حماسه‌سرای دوران ابراز کنند.