نوشته های سحر نیکوعقیده در سایت مشهد چهره
قرار نیست همیشه برنده باشم
محمد‌عماد بهرامی وقتی به پیشنهاد برادر بزرگ‌ترش در کلاس‌های کاراته ثبت نام کرد، اول به رشته دای دو علاقه‌مند شد اما کمی بعد، رشته کیک‌بوکسینگ را انتخاب کرد.
خواهران هنرمند روی پای خودشان ایستاده‌اند
مرضیه و معصومه اسماعیلی دو خواهر هنرمند به‌تازگی ساخت زیور‌آلات را یاد گرفته‌اند تا به درآمدی اندک برسند و کمک‌حال خانواده باشند.
مدرسه؛ یادگار ماندگار خاندان برزگر
خاندان برزگر، ملاکان و زمین‌داران بزرگی بودند که زمین‌های اطراف را دراختیار داشتند. آن‌ها این زمین‌ها را وقف ساخت مدرسه کردند.
مادران شهدا قهرمانان دفاع مقدس هستند
مادران شهدا هر کدام تجربیات متفاوتی دارند، اما وجه اشتراک همه‌شان سال‌های سختی است که بدون فرزندانشان پشت‌سر گذاشته‌اند؛ رنج‌هایی که با عمق جانشان لمس کرده‌اند.
کاشتن بذر امید در زمین کشاورز محله پورسینا
حاج‌امین جعفری هفت‌سال پیش که ورشکست شد و همه سرمایه‌اش را از دست داد، مدتی بیکار ماند. اما دوباره سر پا شد و شغل پدرش را در پیش گرفت.
برای پیرمردها پورسینا هنوز بازه شخ است
بازه یا بَزَه، همان آبریز کوچک است که زمینش پس از سیلاب ترک می‌خورد و سفت می‌شود. شَخ هم به‌معنای زمینی است که بذر به‌سختی در آن به عمل می‌آید و نیاز به شخم و زیر‌و‌رو دارد.تاریخچه محله پورسینا پشت همین نام نهفته است.
زندگی‌های گره خورده به کارگاه زنجیربافی
داستان زندگی کارگران کارگاه زنجیربافی خیابان پورسینا شبیه همین حلقه‌های کوچک زنجیر به هم وصل شده و گره خورده است.
بارِ زندگی، پیرمردها را پای دار قالی نشانده
این چهار پیرمرد، با کوله‌باری از تجربه حالا به این نقطه رسیده‌اند، به این کارگاه کوچک بیست‌متری و یک دار قالی.
مسجدجامع، خاطره مشترک اهالی پورسینا است
خاطرات اهالی محله پورسینا را که مرور کنی، جایی بالاخره به مسجد جامع محله می‌رسی. مسجدی که تنها محلی برای برگزاری نماز نیست و نقش پررنگی در زندگی اهالی دارد.
«چهنو» به روایت قدیمی محله
سیزده‌سالم بیشتر نبود که مرحوم علی‌اصغر عابدزاده تصمیم گرفت مسجد رضویه را بسازد. من هم شاگرد حاج‌مرتضی بنّا شدم و کنار او خشت اول مسجد را گذاشتم.