میهمان سیدمحمود ضیایی هستیم در خانهای که از یک سو منزل نوه «ضیاءالاسلام» است و از سوی دیگر فرزند «نوابصفوی»، اما سادگی چشمگیرش با نسب و موقعیت ساکنانش هیچ سنخیتی ندارد.
حاجمحمد خسروی، پیرِ نوغان از آن روزگاران میگوید: وقتی کاروانسراهای نوغان از رونق افتادند که میدانبار در مشهد ساخته شد. در دهه ۱۳۵۰ حقالعملکاری در سراها ممنوع و اعلام شد.
هشت متر بودن عرض تمام نقاط کوچه، دلیلی بر نام مردمی این گذر است و به همین سبب، آن را «نخستین و اصیلترین کوچه منظم مهندسیساز شهر» لقب دادهاند.
کی از مناطق بسیار مهم حاشیه مشهد قدیم که امروز به بخشی از محدوده ایستگاه راهآهن و فضاهای اطراف آن تبدیل شده است، مزرعه مشهور امینآباد است.
یکی از افراد ملکمحمود که اوضاع را رو به افول میدید، حاضر شد درمقابل دریافت پول، دروازه « نوغان » را بر روی نادر و سپاهیانش بگشاید و بالاخره، نادر توانست مشهد را فتح کند.
شله؛ غذای سالهای قحطی مشهد است و پختش قلق خاصی دارد که هر کس از پس آن برنمیآید. امیر دانشو شلهپز ماهر مشهد یکی از افرادی است که فوت و فن پخت شله را میداند.
شبیهخوانی، عَلمکشی و سینهزنی از رسمهای کهنه و دیرینه هیئت متحدیه ابوالفضلیهای نوغان است که قدمتی نزدیک به یک قرن دارد.