منطقه ۶

منطقه ۶

رنگین‌کمان قومیت‌ها

حضور قومیت‌های بلوچ، کرد، ترک، فارس، عرب و... رنگین‌کمانی از قومیت‌های مختلف را در منطقه ۶ به وجود آورده است. مجتمع شهید بهشتی که محل سکونت خوزستانی‌های مشهد است در چند سال اخیر یکی از مناطق گردشگری مشهد شده است. سکونت بلوچ‌ها، سیستانی‌ها و افغانستانی‌ها در شهرک‌های شهید رجایی و باهنر ترکیب قومیتی این منطقه را کامل کرده است. بنای تاریخی مصلی در خیابان مصلی که روزگاری محل برگزاری نماز‌های جمعه مردم مشهد بوده و ثبت‌ملی نیز شده از ظرفیت‌های منطقه ۶ است که اکنون پاتوق و کارگاه هنرمندان صنایع‌دستی است. بخشی از خیابان سرخس (شهدای فاطمیون) که فعال‌ترین راسته مشاغل سنتی و قدیمی مشهد است، در منطقه ۶ قرار دارد. بزرگ‌ترین مشکلات منطقه۶، زمین‌های بلاتکلیف، نداشتن اگو، وجود افراد بدون هویت و شناسنامه و بیکاری جوانان است. شهرداری منطقه ۶ مشهد  سال ۱۳۷۰ شکل گرفته و در مساحت ۱۸۶۹ هکتاری آن ۲۳۲ هزار نفر زندگی می‌کنند.

خادمان کوچک امام‌رضا(ع)
نوجوانان محله اروند با طرح «شوق زیارت» هر هفته، کفش زائران امام رضا (ع) را واکس می‌زنند.
گوهرتراش مصلا، نقاشی بود که عاشق سنگ‌ها شد
بهبود آزادیان می‌گوید: طبیعت بهترین الهام‌بخش هنرمند است، اما این‌طور نیست که نشود طرح دیگری را روی سنگ انداخت. هنرمند حتی می‌تواند از رؤیا‌ها و خاطراتش چیز‌هایی را بیرون بکشد.
تاریخ فراموش‌شده مزرعه محمدآباد مشهد
مزرعه «محمدآباد» یکی از مزارع آبادِ بیرون از دروازه پایین‌خیابان بود که در مجاورت امتداد کالِ (مسیل) معروف «قره‌خان» قرار داشت؛ مزرعه‌ای بسیار قدیمی که برخی معتقدند یادگاری از دوره صفویه است.
غم فراق فرزند، مادر شهید سیدنوری را شاعر کرد
مکیه غلوم یک مادر خرمشهری است که پس از شهادت پسرش، شاعر و مداح اهل بیت(ع) شد.سید نوری موسوی یک روز بی خبر می‌رود و چند ماه بعد، خبر شهادتش به گوش مکیه و دیگر اهل خانه می‌رسد.
مسجد جوادالائمه(ع) پایگاه محله آقامصطفی خمینی است
مسجد جوادالائمه (ع)، قدیمی‌ترین مسجد خیابان عمار یاسر در محله آقا مصطفی خمینی است. هفتاد‌سال قدمت دارد و یکی از پایگاه‌های اصلی برای انجام فعالیت‌های فرهنگی و مذهبی مردم این محدوده به حساب می‌آید.
پرداخت زکات علم با تدریس رایگان
حسین مرادی می‌گوید: بیشتر دانش‌آموزان، امکان شرکت در کلاس‌های آموزشی یا جبرانی را ندارند؛ چون پرداخت هزینه این کلاس‌ها از توان بیشتر خانواده‌ها خارج است.
دوباره پشت نیمکت‌ها در مدرسه خاقانی
رضا عطاریان می‌گوید: همیشه دوست داشتم از حال‌واحوال و سرنوشت دانش‌آموزانم باخبر شوم. دیدن دانش‌آموزان قدیمی که حالا بزرگ شده و مو سفید کرده‌اند، برایم عجیب و باورنکردنی است.