میوه فروش

محله نوید؛ یادگار مزرعه فتح‌آباد
نام مزرعه «فتح‌آباد» از حدود قرن یازده هجری قمری در چندین وقف‌نامه به چشم می‌خورد.
سکته در کمین میدان بار رضوی!
مالک اصلی میدان بار رضوی حاج حسین صفارزاده کرمانی بود که فوت کرد. او سال ۴۵ زمین را خرید و ساخت و حدود سال ۵۱ آن را افتتاح کرد.
سیب‌های سرخ و گلابی‌های آویزان در مغازه میوه‌فروش قدیمی مشهد
حسین‌آقای میوه‌فروش ۴۳ نوروز پشت پیشخوان، میوه دست مشتری‌هایش داده است؛ بدون اینکه یک بهار مرخصی رفته باشد یا دست زن و بچه‌اش را گرفته باشد و رفته باشد به طرفی پی تفریح.
خیابان سلمان فارسی؛ در همسایگی کال قره خان
خیابان سلمان فارسی در منطقه یک مشهد واقع شده‌است. این خیابان از محله‌های کوی دکترا، فلسطین و راهنمایی عبور می‌کند‌ و به معابر مهمی مانند بولوار شهید‌کلاهدوز، راهنمایی و بخارایی می‌رسد. کال قره‌خان که در این خیابان قرار دارد، چند‌‌سالی ‌است شهرداری ‌روی آن را پوشانده و آن را به بوستان‌های محلی‌ تبدیل کرده است. این خیابان تا 27‌سال قبل دو‌طرفه بود و از اواخر دهه‌70 یک‌طرفه شد. برج سلمان جزو ظرفیت‌های مهم تجاری این خیابان و شهر است.
بوی یلدا در چهارراه ورزش
چهارراه ورزش قاسم‌آباد راسته میوه‌فروشی‌هاست؛ مغازه‌هایی که بیش از پانزده‌سال است بهترین میوه‌ها را با قیمت مناسب دست مردم می‌دهند و به‌ همین دلیل است که هیچ‌وقت بدون مشتری نمی‌مانند. روشن است که هرساله شب چله قاسم‌آبادی‌ها به این چهارراه گره می‌خورد و پایشان حتما به این نقطه از شهر باز می‌شود. دراین شب‌ها و روزها چهارراه ورزش جای سوزن‌انداختن نیست، پیاده‌رو و سواره‌رو از ترافیک خالی نمی‌شود و مردم، میوه خود را شادمانه از اینجا تهیه می‌کنند و به خانه می‌برند تا شب یلدا را در‌کنار یکدیگر سرکنند.
میوه‌فروش خیابان هاشمی‌نژاد هوای مسافران مشهد‌الرضا(ع) را دارد
صبح زود، ابتدای خیابان شهید‌هاشمی‌نژاد، راسته‌بازار میوه‌و‌تره‌بار؛ سبدهای سبزی و میوه‌ تازه از میدان رسیده و جلو مغازه‌هاست و نوید شروع بازاری داغ را می‌دهد. اما بین مغازه‌هایی که فروشندگانشان مشغول جابه‌جایی سبد هستند، یک مغازه جلب توجه می‌کند. حاج شاهپور عزیزنیا به سنت کاسبان قدیمی، صبح زود، چراغ مغازه را روشن کرده و مشتریان سحرخیز را پیش از همه دشت کرده است.
کوچه گاری‌ها؛ میوه فروشی‌ در محله موعود به سبک دهه 60
در حیاط خانه‌ها یکی یکی باز می‌شد، میوه‌فروش‌ها گاری‌های چوبی‌شان را هل می‌دادند وسط خیابان و بعد حرکت می‌کردند. مقصد همگی میدان بار رضوی بود که فاصله زیادی با این کوچه نداشت. وقتی می‌رسیدند که ساعت هنوز از هفت صبح هم نگذشته بود. هر گاری حداقل ٢٠٠، ٣٠٠کیلو میوه بار می‌زد. گاری‌ها را پر از میوه می‌کردند و بعد همگی برمی‌گشتند. یک سمت کوچه از ابتدا تا میانه پر می‌شد از میوه‌های روی گاری. آن سال‌ها آن‌قدر حضورشان پررنگ بود که اسم کوچه را هم گذاشته بودند کوچه گاری‌ها.