نابینا یان مؤسسه خیریه «جابربن عبدالله انصاری» گلشهر میگویند از کمترین حقوق شهروندی محروم هستند. کمکهای نقدی ماهیانه، تقسیم بستههای معیشتی، اهدای لباسهای دست دوم و ...مهمترین کارهایی است که در این خیریه برای مددجویان انجام میشود.
آقای نقوی و همسرش هر دو نابینا هستند. او کارشناسی حقوق دارد اما با تاسیس تاکسی تلفنی روزگار میگذراند. او که جزو بنیانگذاران این مؤسسه است میگوید: در اینجا برای خدا کار میکنم و هیچ درآمدی برایم ندارد.
بتول بهرامی از سال۱۳۸۱ که روزگار، همسرش را از او گرفت، قرار شبانهاش با حرم ترک نشده است. او نیمهشب راهی زیارت میشود و تا بعداز طلوع خورشید آنجا میماند.
رضا نقوی میگوید: برخلاف خیلی از نابینا ها که دوست دارند همسرشان بینا باشد، من دوست داشتم با یک نابینا ازدواج کنم. فکر میکنم اینگونه حرف هم را بهتر میفهمیم.
ویژگی منحصربهفرد كتابخانه آيتاللهقزويني(ره) راهاندازی واحدی به نام «کتابخانه گویای رضوی» است چراکه تراکم جمعیت نابینا یان و کمبینایان مشهد در مناطق اطراف کتابخانه فعلی بیشتر است.
موسی عصمتی میگوید: یک روز بی هوا از دهانم دررفت و گفتم: «درس میخوانم.» دل مادر شاد شد و مجبور شدم به آن انزوا پایان دهم. صبح یکی از روزها با مینی بوس آمدیم مشهد و دنبال مدرسه ویژه نابینا یان.
«خالهشهربانو» از ده سالگی نابینا میشود. نابینا یی که چیزی از عصای سفید، خط بریل و عینک سیاه نمیداند؛ فقط یاد میگیرد که با تقدیر بسازد و گلیمش را تا ۶۰ سال پس از آن بهتنهایی از آب بیرون بکشد.