دغدغه علی‌اکبر یوسفی جذب نوجوانان به مسجد است. او معتقد است: مسجد نباید خانه سالمندان شود؛ مسجدی پویاست که جوانان به آن رفت‌وآمد داشته باشند و امور را به‌دست گیرند.
سیدحسن رئیس السادات ۳۰ سال است که برای هیئت ها رایگان آشپزی می‌کند. آقاسید معمولا غذای نذری هیئت محله‌اش را با کمک دوسه نفر از اهالی می‌پزد و تاکنون هیچ‌وقت پیش نیامده که غذایش خراب شود.
علی‌اکبر روحی‌گل‌خطمی می‌گوید: از دوازده‌سالگی با تشکیل کانون، محوریت اصلی کار‌ها را در حوزه کتاب قرار دادیم و دو سال بعدِ آن هم با تشکیل هیئت مذهبی سیدالشهدا (ع)، برنامه‌های هیئت و کانون را با هم مدیریت می‌کردم.
حسن عطائی یکی از ویژگی‌های خوب همسایه‌هایش را محبت و پای‌کار بودن در برگزاری مراسم مذهبی می‌داند: اهالی هر کمکی از دستشان برآید، دریغ نمی‌کنند. دهه محرم هر‌کدام از همسایه‌ها گوشه‌ای از کار را می‌گیرند.
داستان از خواب مادرشهید شروع شد که برای ادای نذر پسرش، با همکاری اهالی محل، در مسجد امام هادی (ع) کاچی پخت. پس از ۱۵ سال هنوز ساکنان انتهای محله بهشتی سه‌شنبه‌ها در مسجد کاچی می‌پزند.
ماجرای روضه‌های خانه سرور موسوی به سی سال پیش برمی‌گردد، زمانی که تصمیم می‌گیرد در دهه آخر صفر در خانه‌اش روضه بگیرد. روضه‌ای که این روزها به‌دست بچه‌ها و نسل جدید خانواده اداره می‌شود.
برای دیدن یا شرکت کردن در مراسم تشت‌گذاری لازم نیست هزارو‌چندصدکیلومتر راه را طی کنیم تا به اردبیل برسیم. بیش از ۴۰ سال است که خانواده نباتی‌مقدم این رسم چندصدساله را در مشهد به‌پا می‌دارند.