محمدجواد منوچهری چند جلد کتاب غزل و رباعی منتشر کرده و مقام‌های ادبی بسیاری دارد، اما زندگی شغلی‌اش در ظاهر سنخیتی با روح لطیفش ندارد. رشته تحصیلی‌اش متالورژی بوده و حالا مسئول کنترل کیفی یک آزمایشگاه است.
اهلِ قلمِ مشهد قدیم هنوز هم قهوه‌خانه «داش‌آقا» را به خاطر دارند؛ کافه‌ای که شب‌های بلند تابستان و عصرهای سرد زمستان با یک فنجان قهوه و شنیدن چند بیت شعر از زبان رفیقی صمیمی پذیرایشان بود.
خانواده یزدانبخش بعد از فوت دخترشان شادی، با تاسیس « انجمن نیکوکاری مهندس شادی یزدانبخش» آینده‌ای روشن برای کودکان آسیب‌پذیر و آسیب‌دیده رقم زدند.
علی دربان‌رضوی از هفت‌سالگی زیرنظر پدر خوش‌نویسش، خطاطی را آموزش می‌بیند. ۱۰ سال بعد وارد کلاس‌های انجمن خوش‌نویسان می‌شود و حالا یکی از مدرّسان این انجمن است.
محمدعلی باقرزاده، رئیس انجمن خوش‌نویسان مشهد معتقد است خوشنویسی یک مهارت است که با تمرین کردن می‌توان آن را آموخت. اما بخشی از هنر خوشنویسی ذوق و قریحه است که فطری و ذاتی است.
دورهمی انجمن ضایعه نخاعی‌های مشهد نبش خیابان وحدت۶ در محله رضائیه است؛ جایی که معلولان ویلچرنشین از نقاط خیلی دور و نزدیک می‌آیند و با دیدار یکدیگر دلتنگی‌هایشان را کم‌رنگ می‌کنند.
وجیهه نوری می‌گوید: ما راه سختی رفتیم و دستمان خیلی خالی بود؛ مثلا گروهی در رقابت با ما بود که معلمشان تخصص اختر فیزیک داشت.