وحید عباسیان تعریف می‌کند: خیابان صاحب‌الزمان (عج) فعلی آن زمان به‌سمت خیابان دانشگاه بن‌بست بود و این کوچه سیصد‌متری که قبل از دهه شصت «مشاق» نام داشت، محل بازی ما بچه‌ها و نوجوانان محله بود.
حسن صفری ساکن نقطه‌ای شد که حالا بخشی از معبر جلال‌آل‌احمد ۴۸ است، می‌گوید: سالی که من در اینجا زمینی خریدم، به‌جز خانه سر نبش و ملک کناری آن، خانه دیگری نبود.
علی زند‌شانقی اولین‌بار به‌عنوان تکنسین تأسیسات به این محله آمد و تحت‌تأثیر آب‌و‌هوای خوب و جنگل زیبایی که نزدیک محله بود، قرار گرفت به همین خاطر بعد‌از ازدواجش در سال ۵۴ ساکن این کوچه شد.
اسناد موجود نشان می‌دهد که کوچه «مهرآیین»، در سال‌های میانی سده۱۳خورشیدی، مسیری شناخته‌شده در بین مردم شهر بوده است و قدمتش حداقل به سال‌های نخست حکومت قاجار‌ها بر ایران می‌رسد.
هویت محله هنرستان به دارالفنون و هنرستان‌های قدیمی آن است. هنرستان‌های فنی و حرفه‌ای طالقانی، شهید کاظمیان و هنرستان کشاورزی یوسفی از قدیمی‌ترین هنرستان‌های تاسیس شده در جنوب غربی مشهد است.
روستا‌هایی که از‌قضا قدمتی باستانی دارند، در مشهد مستحیل و به کوچه‌ها، محله‌ها و خیابان‌های آن تبدیل شدند، آن‌چنان که مشهد تا دو دهه قبل، بالغ بر صد روستای کهن یا کم‌سال را در خود حل کرد.
کوچه وحید ۶/ ۱۱ ، از کوچه‌های باقدمت محله وحید به شمار می‌رود. مدت سکونت بسیاری از ساکنان آن، از سه دهه فراتر رفته است و این همسایگی دیرینه، فضایی همدلانه را با محوریت مسجد حاکم کرده است.