مرحوم آفرنده ساخت گنبد جدید را با دو پوشش بتنی به اجرا درآورد. بتنریزی پوسته رویین گنبد به مدت دوازده شبانهروز طول کشید تا با ناوه بتن ریختند و تمام شد.
تخریب سقف و نمای سازه سرای عزیزاللهاُف در فضای مجازی، نگرانی تازهای را برای تاریخدوستان مشهد ایجاد کرد؛ موضوعی که در مغایرت کامل با استانداردهای مرمت بناهای تاریخی قرار دارد.
برخی معتقدند، چون این قبرستان پایینخیابان کوچکتر از قبرستان کناریاش یعنی قبرستان میر بود، به خردو معروف شد و تعدادی هم دلیل نامش را خاکسپاری کودکان در آن میخوانند.
خانه تاریخی غفوری سومین خانه تاریخی مشهد است که امکان بازدید عمومی آن فراهم شده است.
هتل پارس جزو اولین هتلهای شهرمان است که در سال۱۳۱۶هجری توسط یک معمار روس به سبک هتلهای غرب ساخته شد و تا امروز از میهمانان پذیرایی میکند.
صحبت از احیای خانه تاریخی غفوری، مرتفعترین خانه عیدگاه است که در کوچه محمدیه (شهیدحاجیحسنیکارگر3) قرار گرفته و از یکطرف به شارستان و از طرف دیگر به حرم مطهر راه دارد. صاحب اول این خانه یک یهودی متمول بوده است که سال 1340 این بنا را به آقای دشتباف و شریکش میفروشد و خانه در سال1385 به شرکت عمران و مسکنسازان ثامن که زیر نظر بازآفرینی شهری کشور است، فروخته میشود.
ماجرا از این قرار است که مرحوم عبدالحمید مولوی، عالم، پژوهشگر و تاریخشناس مشهدی در اوایل قرن14، این بنا را میسازد و با اینکه واجد ارزش تاریخی شناخته میشود، ثبت ملی نمیشود. وارثان عبدالحمید در سال 1385 به دلیل قیمتگذاری پایین میراث فرهنگی، آن را به «مدرسه علمیه مهدیه آیتالله فاضل» میفروشند. در ادامه تمام بنا تخریب شده، تنها نبود مجوز برای تخریب دیوار و درهای خانه آن را از ویرانی مصون نگهمیدارد و این سردر فیروزهایرنگ را برای ما به یادگار باقی میگذارد.