حقیقت این است که «هیچ» خانه‌ای را نه در روستای پاژ و نه در هیچ‌جای دیگر نمی‌توان به فردوسی بزرگ نسبت داد؛ زیرا هزار سال از زمان حیات فردوسی می‌گذرد و اکنون دیگر نشانی از خانه‌های آن زمان باقی نمانده است.
مسجد ائمه بقیع(ع) از تخریب‌های اطراف حرم‌مطهر جان سالم به در برد تا در کنار بیش از هفتاد مسجدی که در طرح نوسازی اطراف حرم‌مطهر تخریب و با تجمیع تبدیل به احسن شدند، سرپا بماند.
بعد از کش‌و‌قوس‌های فراوان مرمت بنای کانون نشر حقایق سال ۱۳۹۹ آغاز شد و مرمت ش پس از سه سال پایان یافت.
میان مشهدی‌ها، نام شیخ‌طبرسی بیش از همه تداعی‌کننده نام یکی از خیابان‌های اصلی شهر است و مانند بسیاری از عناصر هویتی شهر، آن را خوب نمی‌شناسیم.
برای مرمت این آثار ، در سال 1402 بودجه‌ای اختصاص نیافته و اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان به تشکیل پرونده اکتفا کرده است!
مرحوم آفرنده ساخت گنبد جدید را با دو پوشش بتنی به اجرا درآورد. بتن‌ریزی پوسته رویین گنبد به مدت دوازده شبانه‌روز طول کشید تا با ناوه بتن ریختند و تمام شد.
تخریب سقف و نمای سازه سرای عزیزالله‌اُف در فضای مجازی، نگرانی تازه‌ای را برای تاریخ‌دوستان مشهد ایجاد کرد؛ موضوعی که در مغایرت کامل با استاندارد‌های مرمت بنا‌های تاریخی قرار دارد.