امیر سرتیپ دوم خلبان ستاد، محمدرضا بهرام نژاد، با ۱۵۰۰ ساعت تجربه موفق پرواز طی سه دهه، حالا سه سالی می‌شود که در کسوت فرماندهی پایگاه چهاردهم شکاری شهیدحبیبی مشهد، مشق خدمت می‌کند.
دوم بهمن ۱۳۵۸ روزنامه اطلاعات می‌نویسد: «این هواپیما که ساعت۱۸ دیروز پس از کنترل تمام از فرودگاه مشهد بلند شد، قرار بود ساعت۱۹:۱۵ همان روز در فرودگاه مهرآباد فرود آید ولی در اثر یک سانحه، فاجعه‌آمیزترین سانحه تاریخ هواپیمایی ایران را به‌وجود آورد.»
واحد‌های مراقبت پرواز موظف‌اند تا ایمنی و سلامت پرواز‌ها را تضمین کنند و به جریان ترافیک هوایی سرعت ببخشند و طبیعتا هدف از این کار جلوگیری از سوانح هوایی است.
مرکز آموزشی فنون و خدمات هوایی فرودگاه مشهد و دانشکده علمی-کاربردی فنون و خدمات هوایی جایی است که محل آموزش دوره‌های دانشگاهی و آزاد سایر رشته‌های هوانوردی است.
این مجموعه‌دار ماکت‌های هواپیما می‌گوید: علاوه بر احساس و اشتیاقی که به هواپیما و پرواز دارم، باید بگویم که دلم می‌خواست یک مجموعه جمع‌وجور از تاریخ هوانوردی دنیا را داشته باشم.
ایستگاه شماره نه آتش‌نشانی مشهد از بهمن سال ۱۳۸۲ و برای پاسداشت فداکاری‌های چهار آتش‌نشان مشهدی که از همین ایستگاه به نیشابور، اعزام شدند و در حادثه قطار آنجا به شهادت رسیدند، «شهدا» نام گرفت.
وقتی پنج سال داشت، به‌خاطر بمباران، مدتی به مشهد نزد پدربزرگ و مادربزرگ می‌آید، اما الیاس صفاردزفولی که نمی‌توانست خاطرات تلخ اهواز را فراموش کند، به‌محض شنیدن صدای هواپیما برروی زمین دراز می‌کشید.