17سال داشته که جبهه و جنگ راه به خانه‌شان باز می‌کند. او هم اسلحه به دست می‌گیرد و از کشورش دفاع می‌کند. اما جنگ مسیر هنر را هم برایش باز می‌کند. به‌دلیل صدای بم و پُری که دارد، مسئول تیپ سمعی و بصری313 نبی‌اکرم(ص) می‌شود تا با رزمندگان مصاحبه کند و اخبار مناطق جنگی را پوشش دهد. حالا محمد گل‌صفت، ساکن محله ایثارگران و مدرس دانشگاه‌های هنر و معلم هنرستان‌های پسرانه است. بیش از 30سال تجربه آموزشی در رشته گرافیک دارد و داور جشنواره استقبال از بهار مشهد هم بوده است.
آپارتمان‌های مرتفع از قدیمی‌ترین و در نوع خود منحصربه‌فردترین بنا‌هایی است که در اوایل دهه50 و تقریبا هم‌زمان با مجموعه آپارتمان‌های ششصد دستگاه افتتاح و بهره‌برداری شد.
شش «مرغ آمین» با طرح بته‌جقه از دیگر ساخته‌های هنرمند مشهدی است که در نقاط مختلف شهر مشهد مانند سر در خانه هنر، ایستگاه سراب، میدان جانباز و... نصب شده‌اند، المان هایی که حتی همین حالا ما را وسوسه می‌کند با آن‌ها عکس بگیریم. علاوه بر این‌ها، «تاب کودک» شهربازی پارک ملت با هشت‌متر ارتفاع و گنجایش 12نفر و دو «میز ایرهاکی» از دیگر سازه‌هایی است که مهدی رودسرابی از خود به یادگار گذاشته است. او از مواد ضایعاتی و دورریختنی برای ساخت المان های شهری استفاده کرده است.
گل‌های بهاری و نمادهای نوروزی از ابتدای سال1401، زیبایی معابر و بوستان‌های مناطق11 و 12 را دوچندان کرده‌اند. نمادهایی که قاب‌های محبوبی برای شهروندان و مسافران نوروزی رقم زده‌اند تا در کنار آن‌ها لحظه‌ای درنگ کنند و تصویری به یادگار بگیرند. در طراحی این نمادها و گل‌کاری‌ها سعی شده است که مفاهیم و پیام‌هایی هم به مخاطب منتقل شود.
نوروز 1401 در اطراف حرم مطهر با کاشت یک‌میلیون گل آغاز شد و در کنار آن‌ها ده‌ها المان و پاویون هم خودنمایی می‌کرد.
المان های نوروزی امسال هم مهمان خیابان‌ها و میدان‌های مناطق مشهد شدند تا لبخند شادی را بعد از دو سال محدودیت‌های کرونایی به لب شهروندان و زائران بنشانند. در دو منطقه9 و 10 نیز المان ها مورد استقبال شهروندان قرار گرفتند. المان های نصب شده در میدان قائم را که با گل‌های بهاری تزیین شده بودند شاید خیلی‌ها دیده باشند یا المان هایی که در کوه‌پارک و یا باغ وکیل‌‌آباد نصب شده‌اند و به دلیل تعاملی بودن توانستند بسیاری از شهروندان و کودکانشان را سرگرم کنند.
زینب دهقانی‌نژاد درباره المان فانوس خیال می‌گوید: زمانی که آگهی فراخوان را در تلویزیون دیدم، تصمیم گرفتم با ارائه طرحی در آن شرکت کنم. من این طرح را برای جایی در نظر داشتم که سقفی را بپوشاند تا در شب با روشن کردن نورهای رنگی فانوس‌های رنگی، فضایی وهم‌انگیز و خیالی را ایجاد کند. حتی به همین دلیل اسم اِلمان را «فانوس خیال» گذاشتم اما کمی بعد با پیشنهاد شهرداری بنا شد که این فضا و محیط خیال‌انگیز در سطح شهر ایجاد شود و این حس به نقاط دیگر هم منتقل شود و به این ترتیب 4 مکان برای نصب این اِلمان در نظر گرفته و جانمایی شد.