علی دشتبان، نگارنده کتاب «روزی، روزگاری آبکوه» برای جمع‌آوری تاریخچه محله‌اش پنج‌سال زمان گذاشته است.
مشهد به‌ویژه در گزارش‌های برجای‌مانده از اواسط حکومت قاجار، شهری کثیف است با نفسی تنگ‌آمده از بو‌های نامطبوع که گلوی زندگی مردمش را انواع بیماری‌ها گرفته است و فشار می‌دهد.
قالی‌بافی مشهد بعد از صفویه تا اواسط دوره قاجاریه، یک مرحله از رکود را پشت‌سر می‌گذارد و تا سال ۱۲۸۴ خورشیدی از صنایع مهم صادراتی مشهد به‌شمار می‌رود.
محمد نیک‌خورمیزی خاطره‌های فراوانی دارد از شاعرانی که حالا دیگر در بین ما نیستند و به همه این‌ها باید خاطره‌های مشهد قدیم را هم اضافه کرد.
کوچه «قبرمیر» در مجاورت حرم مطهر، دستکم از قرن دهم هجری قمری قبرستانی بوده که به‌دلیل مدفون‌شدن شخصی به نام «میرعلی آمویه» به قبرمیر شهرت یافته است.
فتحعلی شاه قاجار دستور می‌دهد سربازانش، خاک چهارباغ که محل استقرار بنا‌های حکومتی خاندان افشاری در مشهد بوده است را به توبره کشند.
یکی از اقدامات ابومنصور، تلاش برای تأمین آب موردنیاز از طریق تقویت قنات سناباد بود که در ادوار بعد نیز، همچنان مورد توجه حکام خراسان و والیان توس قرار داشت.