انگار مرتضی میثمی برای شهادت از مدت‌ها پیش آماده بود. همسرش می‌گوید: گاهی که بچه‌ها به حرفم گوش نمی‌دادند می‌گفت طوری رفتار کن که شهید شدم، بتوانی کنترلشان کنی. حتی گاهی علیرضا را بچه شهید صدا می‌زد.
محله جنت میراث‌دار دو محله مهم و هویتی سراب و ارگ است. سراب که نامش برگرفته از سرِآب قنات قریه سناباد است پس از نوغان، قدیمی‌ترین محله مشهد است که در اراضی روستای سناباد قرار دارد. محله‌سراب به‌خاطر قداستی که داشته از همان آغاز محله‌ای حکومتی، اعیان‌نشین و محل تجمع سادات و بزرگان مشهد بوده است.
برخی از مسیر‌ها مانند فرعی شماره ۲۴ خیابان امام‌خمینی (ره) کنونی دراصل جانشین مسیری دیگر هستند که به‌دلایلی، چون لزوم کوتاه شدن مسیر قبلی، ایجاد خیابان‌های جدید و حتی احداث مجموعه‌ای تازه متولد شده‌اند.
کوچه «امام‌خمینی (ره)۹» روزگاری به نام شجاع‌التولیه یکی از نخستین اعضای انجمن بلدیه مشهد معروف بود. او با استفاده از ماجرای بازداشت چند‌روزه خود در دوران حکومت کلنل پسیان توانست امتیازات ویژه‌ای برای باغ و زمین‌های خود کسب کند.
کوچه‌سجادی عمری تقریبا صدساله دارد و تعداد نام‌هایی که در این دوران گرفته از بسیاری کوچه‌های قاجاری و حتی قدیمی‌تر شهر بیشتر است. اقبال‌التولیه نخستین نامی است که این کوچه با آن شناخته شده است.
ارگ مشهد در دوره نادری به‌عنوان پادگان نظامی شهر استفاده می‌شد و احتمالا در دوره زندیه کاربری خود را با همین شیوه حفظ کرد. با آغاز دوره قاجار، اهمیت ارگ مشهد بیش‌از‌پیش مشخص و معلوم شد.
مو‌سپید‌کردن آقارضا در کوچه سراب باعث شده جایگاه ویژه‌ای بین اهالی داشته باشد. او گوش شنوای همسایه‌ها و کسبه محله است. پای درددل‌ها می‌نشیند، آشتی برقرار می‌کند و در مراسم خواستگار نقش بزرگتر را بازی می‌کند.
این کوچه زمانی بخشی از یک باغ‌راه بزرگ بود که به‌مرور زمان و با ایجاد خیابان‌های دانشگاه، امام‌خمینی (ره) و صاحب‌الزمان (عج)، دیگر نه از آن باغ‌ها چیزی مانده و نه از مسیر‌های کهن میان‌باغی‌اش رد و نشانی هست.