مصطفی قناعت‌گر تا همین چندسال پیش نمی‌دانست که نسب او به شیخ حر عاملی می‌رسد. زمانی متوجه این موضوع شد که راه جد خود را برای مطالعه دروس دینی در حوزه پیش گرفته بود، اما نکته جالب اینجاست که از زمان مرحوم شیخ حر عاملی تاکنون کسی از خاندان، تحصیلات حوزوی نداشته است.
منطقه ثامن
قلب شهر مشهد
فلسفه وجودی شکل‌گیری منطقه ثامن، بارگاه منور رضوی است. شوق زیارت حضرت رضا (ع) است که در طول سال چندین میلیون زائران ایرانی و خارجی را به منطقه ثامن می‌کشاند. کسب‌وکارهایی، چون واحد‌های اقامتی، رستوران‌ها، فروشگاه‌های سوغات و... در پاسخ به نیاز‌های زائران در این منطقه شکل گرفته است. ۷۰ درصد خانه‌های تاریخی مشهد همچون: خانه داروغه، توکلی، کوزه‌کنانی، پریشانی، اکبرزاده و... در این منطقه قرار دارد و برخی از آن‌ها در گذر زمان و با طرح‌های نوسازی از بین رفته‌اند و برخی دیگر مرمت شده یا در دست احیا هستند. بسیاری از ساکنان این منطقه در گذر سال‌ها و به‌دلیل تغییرات به‌وجودآمده، به مناطق شهری دیگر کوچ کرد‌ه‌اند؛ به همین دلیل این روز‌ها بخش تجاری بسیاری از پلاک‌های این منطقه را به خود اختصاص داده است. یکی از مسائلی که در منطقه ثامن مشهود است، ترافیک سنگین خودرو‌ها در بیشتر ساعت روز بوده که به مشکلی بزرگ برای ساکنان تبدیل شده است. شهرداری منطقه ثامن سال ۱۳۷۸ شکل گرفته و در مساحت ۳۶۶ هکتاری آن (با احتساب حرم مطهر رضوی) ۱۴ هزار نفر زندگی می‌کنند.
کوچه پله در نوغان یکی از این قدیمی‌ترین کوچه‌های مشهد است که اگرچه نام و نشانش روی تابلو‌های شهرداری تغییر کرده و در حال حاضر به نوغان ۱۲ شناخته می‌شود، در حافظه موسپیدکرده‌های شهر، همانی است که بود.
آن‌طور که برخی قدیمی‌های محله نوغان و مشهدشناس‌ها می‌گویند، نام این محله از شغل پیله‌گری یا پرورش کرم ابریشم به شکل سنتی و در منازل گرفته شده است. این شغل تا حدود 100سال پیش هنوز در این نقطه از شهر رونق داشت. نوغان به معنی تخم کرم ابریشم یا خود کرم است. نوغان‌داری نیز معنای پرورش کرم ابریشم می‌دهد.
علی مؤدب تعداد انگشترهایی را که در این 50 سال ساخته، به خاطر ندارد، اما رضایت و لبخند مشتری همیشه قوت قلبی برای ادامه کارش بوده است. او در محله عیدگاه با دستان هنرمندش در 2شکل سنتی و صنعتی انگشترهایی خلق می‌کند که علاوه بر فروش به مجاوران و زائران مشهدالرضا(ع)، به کشور عراق نیز صادر می‌شود
از بین برج‌های تجاری و بلوکه‌های سیمانی که قرار است آن‌ها هم روزی برج‌های اقامتی و تجاری بزرگی شوند، به کوچه نواب‌صفوی7 می‌رسی. کوچه‌ای باریک که از خم آن بگذری، مقرنس‌ها و کاشی‌کاری‌های آبی و فیروزه‌ای و چارچوب‌های چوبی پنجره‌های خانه تاریخی توکلی خودنمایی می‌کند.
«سنگکی رضوی» واقع در تقاطع شهیدگمنام برای اهالی دریادل نام آشنایی دارد. مغازه‌ای که عطر خوش نان آن 50سال است در خیابان می‌پیچد. سیدرضا رضوی نانوای این محله معتقد است نان برکت خداست.
این خانه در ۱۲ تیرماه سال ۱۳۸۴ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است و متراژ آن حدود ۱۳۰ متر مربع است. آن طور که سازمان میراث فرهنگی اعلام کرده است، خانه طلایی در دوره پهلوی اول ساخته شده است و آجر‌های دندان موشی خاص، کاشی‌های فیروزه‌ای و آجر‌های قلمدانی که در طراحی رخ و نمای این خانه به کار رفته، آن را خاص کرده است.