چندسالی است سنت حسنه برگزاری افطاری ساده در گوشهوکنار شهرمان برقرار شده است. سفرههایی معمولی و ساده، اما باصفا که فقیر و غنی هم نمیشناسد. این مهمانی بیریا امسال هم در محلات منطقه۵ برپا میشود.
محله نیزه روستایی نه چندان قدیمی در حاشیه شمالی مشهد و در مجاورت روستای گلشهر بوده که از حدود سال ۱۳۵۵ به تدریج وارد بافت شهری شده اکنون به همراه محلات شهیدآوینی و امیرالمومنین (ع) در میان مردم به نام «گلشهر» نیز شناخته میشود. گلشهر اکنون در میان مشهدیها به «کابلکوچولو» نیز معروف است.
نازگل اکبرزاده خواهر شهید و مداح اهلبیت (ع) محله نیزه میگوید: سالهای سال است هرجا دعوت میشوم، در روز اول، روضه مادر را برای بانو فاطمه (س) میخوانم.
محمد خاوری با وجود زخم بستر بر روی ویلچر مینشیند و با وزن کردن مردمان سعی دارد رزق حلالی برای خانوادهاش فراهم کند.
بیمارستان خیریه امام سجاد(ع) در بولوار شهید آوینی (شهید آوینی ۳۳) قرار دارد و با توجه به اینکه بیشتر ساکنان این منطقه از قشر آسیبپذیر هستند، وجود این بیمارستان برای این منطقه غنیمت محسوب میشود.
هفت سال از زمانی که مجتبی، گلشهر را به نیت مبارزه با نیروهای تکفیری داعش در سوریه ترک کرد، میگذرد. او در دومین اعزام در منطقه خان طومان به شهادت رسید، اما پیکرش بازنگشت.
خیابان شهید آوینی37، معبری قدیمی است. چون پیش از آنکه این محله وارد محدوده شهری شود نیز وجود داشته است و تعدادی از ساکنان آن هنوز از قدیمیها هستند. لابهلای این همسایههای وفادار، به اسم سه همسایه میرسیم که به گفته خودشان مثل برادر هستند. همسایههایی مهربان و خوشرفتار که همین احساس همدلی بینشان، باعث میشود که هیچوقت به فکر رفتن از این محله نباشند.
بتول باقری و راحله خاوری، دختران جوان گلشهری پر از انگیزه و شوق خواستن هستند. در همین چند سال گذشته کاری نبوده که بخواهند انجام دهند و چیزی مانعشان شود. در هر مسیری در کنار یکدیگر جنگیدهاند و موفق شدهاند. آنها در مسابقات بینالمللی اختراعات و نوآوری سوئیس زیرنظر فدراسیون بینالمللی مخترعان شرکت کرده و با مدال طلا و نقره با دست پر برگشتهاند، ماجراهای جالبی برای تعریف کردن دارند.