
خیرخواه| همه آنهایی که به سن ازدواج میرسند و در گیر و دار پستی و بلندیهای آن گیر میافتند، نخستین دغدغهای که برایشان به وجود میآید این است که: «هزینههای عروسی چقدر میشود؟» هر چه جلوتر میروند، رقمها نجومیتر شده و بر لیست بلند بالای تشریفات ازدواج افزوده میشود؛ جهیزیه، ماشین عروس، تالار، باغ، آتلیه، مراسم جشن عروسی با پذیراییها و گروه نوازندگان و...
اگر یک حساب سرانگشتی برای این تشریفات داشته باشیم، رقم درشتی میشود و هر چه تشریفات بیشتر، هزینه هم بالاتر، هر دنگ و فنگهای حاشیهای آن گستردهتر، قسط و قرض و قولهها هم سنگینتر.
همه ما هم احتمالا دور و بر خودمان خانوادههایی دیدهایم که بعد از گرفتن یک مجلس عروسی، دسته جمعی زیر قرض رفتهاند و تنها چیزی که از آن شب به جا مانده، یک فیلم است که کسی نگاه نمیکند و چند دفترچه که سر ماه اشک آدم را در میآورد.
با این تفاسیر یکی از دلایل تاخیر در ازدواج، بیتمایلی برخی جوانان برای شروع زندگی مشترک و طولانی شدن دوران نامزدی را باید همین هزینههای سرسامآور عروسی دانست.
حال در این هیاهو، عدهای با محوریت پایگاه بسیج، دور هم جمع شدهاند تا مروج طرح «ازدواج آسان» باشند. طرحی که برای نخستین بار در پایگاه بسیج فاطمهالزهرا (س) در بلوار دانشآموز به اجرا در آمد. ما هم میهمان یکی از همین جشنهای عروسی شدیم که عنوان «آسان» را بدک میکشید.
وعدهگاه هم مسجد فاطمهالزهرا (س) ست. مراسمی برای ۱۱ نوعروسی که از فعالان پایگاه بسیج همین مسجد هستند. قسمت بانوان مسجد را شور و هیجان خاصی گرفته، دست کم برای ما تازگی دارد و این نخستین باری است که چنین مراسمی را در مسجد میبینیم. عده زیادی روی زمین نشستهاند و عدهای هم دور تا دور مسجد روی صندلی، و همه در حال گوش کردن مولودی که توسط یکی از بانوان مولودیخوان در حال اجراست.
۱۱ صندلی در بالای مسجد کنار میز عقد چیده شده است، صندلیهایی که فقط هفت تای آن پر هستند. گویا بقیه عروسها مسافرت رفتهاند. هفت عروس با چادرهایی سفید، آرام نشستهاند. عروسهایی که خودشان خواستهاند تا مراسمشان به این شکل برگزار شود.
این تصمیم هیچ ربطی به وضعیت مالی و ناتوانی پرداخت مخارج عروسی ندارد، بلکه آنان بر اساس باوری که داشتهاند، خواستهاند تا زندگیشان را بر پایه سادهزیستی بنا کنند؛ تصمیمی که بزرگترها نیز به آن احترام گذاشته و حمایتشان کردند.
همه سور و سات مجلسشان هم خلاصه میشود در سفره عقدی بسیار ساده با تزئینی که سلیقه خود بچههای پایگاه است. پذیراییشان هم شامل کیک، شیرینی، شکلات، نقل، دو نوع میوه و چای میشود که چند نفر از فعالان پایگاه بسیج مسجد فاطمهالزهرا (س) وظیفه پذیرایی با آنها را بر عهده گرفتهاند. در این مجلس خبری از فیلمبردار حرفهای نیست، باز هم یکی از خودشان این لحظهها را به ثبت میکند.
طبیعی است که در چنین مجلسی خبری از گروه نوازنده و ساز و دهل نیست و به جایش چند مولودیخوان، مراسم را گرم کردهاند؛ دعا و زیارت امام رضا (ع) نیز چاشنی مذهبی این جشن عروسی است.
هدایای عروسها که تابلوی «و ان یکاد...» و سنگ «عقیق...» است، از آستان قدس رضوی اهدا میشود. همه این کارها را هم یک نفر مدیریت میکند، «نسرین هروی» است؛ بانویی که فرماندهی پایگاه بسیج مسجد فاطمهالزهرا (س) را به عهده دارد، خادم حرم مطهر رضوی و عضو شورای اجتماعی محله دانشآموز نیز هست.
او در توضیح بیشتر کم و کیف این مراسم میگوید: این ۱۱ نفر از فعالان پایگاه بسیج مسجد هستند که در دهه کرامت عقد و ازدواج کرده و مراسم بسیار سادهای را برگزار کرده بودند.
آنگونه که هروی توضیح میدهد، برای تشویق این نوعروسها و همچنین فرهنگسازی اینگونه ازدواجها، پایگاه بسیج مسجد فاطمهالزهرا (س) با هزینه خودش این جشن کوچک را برگزار کرده است.
او با تاکید بر اینکه این نوعروسان از خانوادههایی متوسط هستند که به خواست خود تصمیم به برگزاری مراسمی ساده گرفتهاند، تصریح میکند: البته فقط سه نفر آنها عروسی گرفتند و بقیه در عقد بودند که همین مراسم، جشن عروسیشان محسوب میشود و دیگر خودشان برنامهای نخواهند داشت.
این عضو شورای اجتماعی محله دانشآموز خاطرنشان میکند: برای برگزاری این جشن ساده، هر کسی یک جای کار را گرفته است که همه از فعلان پایگاه بسیج خودمان هستند و به این ترتیب همه چیز در مدت دو روز و با کمترین هزینه فراهم شد.
هروی هدف انجام چنین کاری را فرهنگسازی و ترویج سبک زندگی اسلامی و ازدواج آسان بیان میکند و میگوید: خانوادهها باید سبک زندگی اسلامی را مد نظر داشته باشند و زیاد سختگیری نکنند و اجازه بدهند جوانانشان به راحتی به خانه بخت بروند و خوشبخت شوند.
به باور او اگر بخواهیم واقعا کاری کنیم و هر کسی هم در این مسیر قدیمی بردارد، ازدواج آسان محقق میشود.
اما این همه ماجرا نیست و تنها گوشهای از طرحی بزرگ را برای کمک به برگزاری ازدواج آسان نشان میدهد، چرا که این بانو و دوستان هم پایگاهیاش هدفشان را گستردهتر دیدهاند و سالهاست که قدم در مسیری خاص گذاشتهاند. هدفی که آنها دنبال میکنند، شناسایی و کمک به خانوادههای کم بضاعت است تا دخترانشان را به خانه بخت بفرستند و گامی در راستای آسان سازی ازداج آنها بردارند.
هروی در این زمینه نیز با اشاره به ۲۰ سال تلاشش برای تحقق این هدف، اینگونه توضیح میدهد: از سال ۱۳۷۵ تاکنون که در این پایگاه فعالیت میکنم، به دنبال کمک به خانوادههای نیازمند بودیم تا بتوانند دخترانشان را راحت و با آبرو راهی خانه بخت کنند.
او تهیه جهزیه، برگزاری مراسم جشن، تهیه غذای مراسم و ماشین عروس را از جمله اقدامات مد نظر و انجام شده بیان میکند و میگوید: جهزیه عروس را که در واقع حکم کمک جهیزیه دارد، در حد توانمان فراهم میکنیم و برای این کار پس از شناسایی، انجام تحقیقات و تایید وضعیت خانواده عروس، با خیران تماس میگیریم.
این عضو شورای اجتماعی محله دانشآموز در تکمیل توضیح خود، اضافه میکند: برای جهزیه هر فرد سه میلیون تومان هزینه میکنیم و تقریبا در سال برای هفت تا هشت نفر این کار را انجام میدهیم.
هروی این را هم یادآور میشود که برای تحویل جهزیه به خانوادهها هم وانتی از سپاه به همراه سرباز میگیریم و اینگونه هزینه ماشین هم نمیدهیم.
با این حال او تاکید میکند همه این پروسه به گونهای پیش میرود که هیچ کس حتی خود عروس هم متوجه نمیشود و همه چیز بین مادر و کادر کمکی محفوظ باقی میماند تا مشکلی در آینده برای زوج به وجود نیاید.
او در توضیح چگونگی برگزاری مراسم عروسی برای افراد نیازمند نیز میگوید: کلاسوری پر از قباله عروس داریم که فکر میکنم فعلا حدود ۱۴۰ نفر در نوبت شناسایی و رسیدگی قرار دارند که پس از تایید گروه تحقیقات مبنی بر نیازمند بودن آنها، وارد عمل میشویم و کارهای برگزاری جشن را برایشان انجام میدهیم.
از جمله کمکهایی که به این خانوادهها میشود، تهیه لباس عروس و سفره عقد است که هروی در این زمینه اظهار میکند: سفره عقد و لباس عروس رایگان را از یکی از مزونهای معروف شهر امانت گرفته و برایشان میبریم، حتی اگر تمایل داشته باشند میتوانند سفره عقدشان را به جای خانه در مسجد پهن کنند و مراسم را آنجا بگیرند.
تهیه ماشین عروس هم اقدام دیگری است که برای عروسهای تحت پوشش انجام میدهند: ماشین خودم را خیلی ساده گل و روبان میزنیم و در اختیار عروس و داماد قرار میدهیم و اینگونه مجبور نیستیم از بیرون خودرویی را کرایه کنیم.
مسئله دیگری که باقی میماند، بحث غذای مجلس عروسی است که این گروه خیر و فعال بسیجی برای آن هم برنامهای دارند: برای ۶۰ تا ۱۰۰ میهمان خودمان مواد اولیه را تهیه کرده و غذا را میپزیم و برایشان میبریم حتی بچههای خودمان وظیفه سرو غذا را بر عهده میگیرند. آن طور که از صحبتهای او بر میآید، در سال بین چهار تا شش عروس نیازمند را با این کار گروهی، راهی خانه بخت میکنند.
پایگاه بسیج مسجد پنجاه طرح ابتکاری دارد که از جمله آنها تهیه سیسمونی، سبد کالا، معرفی به پزشک است
در این حال هروی با اظهار اینکه چقدر خوب است که خانوادهها مراسم ازدواج دخترانشان را در مساجد برگزار کنند، اعلام آمادگی میکند و میافزاید: هر خانوادهای که تمایل به برگزاری مراسم عقد فرزندانشان در مسجد دارند، میتوانند مراجعه کنند؛ حتی اگر از نظر مالی خانوادههای برخورداری هستند نیز مشکلی وجود ندارد و ما از برگزاری مراسم در مسجد استقبال کرده و کمک نیز میکنیم.
او درباره سایر برنامههای پایگاه بسیج مسجد فاطمهالزهرا (س) کمی توضیح میدهد: ما در پایگاه ۵۰ طرح ابتکاری داریم که از جمله آنها تهیه سیسمونی، سبد کالا، معرفی به پزشک و در صورت لزوم بستری در بیمارستان و ... است.
این بانوی فعال بسیجی ادامه میدهد: در واقع هر خانوادهای که به کمکی نیاز داشته باشد ما دریغ نکرده و در حد توانمان به آنها کمک میکنیم، حتی بچههای پایگاه به افرادی که از نظر مالی هم برخودار هستند به طور داوطلبانه یاری میرسانند.
نمونهای که او برای کمک به افراد برخودار بیان میکند نیز از این قرار است: مثلا به افراد سالمندی که توانایی بیرون رفتن از منزل را ندارند، برای خرید کردن و تهیه ملزوماتشان کمک میکنیم تا مجبور نباشند خودشان به خرید بروند.
یا حتی کار دیگری که انجام میدهند، خدمت به نمازگران هنگام برگزاری نماز در مسجد است که حدود ۸۰ نفر از بسیجیان در زمانهای مختلف آمادهاند تا امور لازم از چای دادن صندلی گذاشتن برای افراد سالمند را انجام دهند.
به گفته این عضو شورای اجتماعی محله دانشآموز، همه این کارها را ۲۰۰ نیروی فعال پایگاه به طور داوطبانه انجام میدهند و برای همین هم هست که پایگاهشان در کشور نمونه شده است.
کلام آخری که او به آن تاکید میکند این است که باید به سمتی حرکت کرد که جوانان بتوانند به راحتی ازدواج کنند، بنابراین همه باید دست به دست هم دهند و کمی از انتظارات کم کرده و ازدواج آسان را رواج دهند.
* این گزارش پنج شنبه، ۲۶ شهریور ۹۴ در شماره ۱۶۳ شهرآرامحله منطقه ۱۱ چاپ شده است.