محصولاتم را اول روی خودم امتحان می‌کنم

اوضاع اقتصادی شرایطی را ایجاد کرده  است که بسیاری از زنان کمک خرج خانواده‌هایشان یا شاغل هستند و پا به پای مردها در بیرون از خانه کار می‌کنند یا خانه‌دار هستند و در کنار تربیت فرزند کاری برای خود دست و پا می‌کنند. 

سمانه جعفری، بانوی ساکن خیابان قرنی از همین خانم‌هاست. او مدرک کاردانی کامپیوتر دارد و دارای مدارک متعددی در حوزه گیاهان دارویی است اما با توجه به مشکلاتی که در حوزه طب سنتی وجود دارد، به سمت تولید شامپو و لوازم آرایشی گیاهی رفته است. او تمامی مجوزهای لازم را دارد. با این حال وقتی می‌خواست کارش را توسعه بدهد و تولیدی راه بیندازد با سدی مواجه می‌شود که ناچار به همان خانه‌نشینی و تولید لوازم بهداشتی در کنج خانه می‌شود. 

درگیری با مشکلات مالی

حدود 4 سال پیش، با طب سنتی آشنا شدم. جریان آشنایی من با این حوزه به بیماری‌ام برمی‌گردد. آن زمان درگیر بیماری‌ای بودم که پزشکان راه درمانی برای آن نداشتند و با مصرف داروهای متعدد هم بهبود نیافتم تا اینکه یکی از اطرافیانم، پزشکی گیاهی را به من معرفی کرد. او به من داروی گیاهی داد و ظرف مدت 10 روز پس از مصرف دارو، حالم خوب شد. از طرفی پسرم حدود 3 سال پیش، شبانه از دل درد جیغ‌های ممتدی می‌کشید. او را به بیمارستان بردیم اما حالش خوب نشد و حتی علت را هم متوجه نشدند. باز هم همان پزشک طب گیاهی به دادمان رسید.

کم‌کم به این شغل علاقه‌مند شدم و سعی کردم وارد این حوزه شوم، به همین دلیل دوره‌های آموزشی گیاهی را نزد همان خانم دکتر گذراندم. دوره‌هایی نظیر نسخه‌پیچی، حجامت، مزاج‌شناسی، زالودرمانی، مشاوره گیاهان دارویی، گیاه‌شناسی و آزمایش‌خوانی را سپری کردم و مدرک گرفتم. البته در کارگاه‌ها و دوره‌های آموزشی دو پزشک معتبر این رشته هم شرکت کردم. اکنون می‌توانم مدرک معادل دکترای طب سنتی را کسب کنم اما به دلیل مواجه شدن با مشکلات مالی، فعلا این امر برایم مقدور نیست.

به حمایت نیاز دارم 

همسرم طلبه است و با توجه به حقوق اندکی که دریافت می‌کند، توانایی پرداخت شهریه دانشگاهم را ندارد. به همین دلیل سعی کردم بنابر تأکید رهبر معظم انقلاب مبنی بر حمایت از تولید ملی، با ورود در حوزه کرم‌سازی و تولید شامپو برای خانواده‌مان کمک خرج شوم. دوره کرم‌سازی و تولید لوازم آرایشی گیاهی را در تهران گذراندم و پس از آن شروع به تولید کردم. با مواد گیاهی مانند روغن نارگیل، روغن کرچک و ویتامین E لوازم آرایش درست می‌کنم و با موادی مانند سفیدآب و ... کرم پودرگیاهی، کرم ضدآفتاب، ضد جوش، دور چشم و ...تولید می‌کنم. همچنین تولید شامپوهای ضد ریزش مو، تقویت‌کننده، ضد شوره و ... را هم بنابر مزاج افراد در دست تولید دارم. 

در کنار تولید این محصولات 2 یا 3 نفر را هم به کار می‌گیرم که آن‌ها هم بتوانند از این طریق برای خودشان کسب درآمد کنند. اما در این راه با مشکلات بسیاری روبه‌رو هستم. در کشورمان برای طب سنتی ارزش خاصی قائل نمی‌شوند و این حوزه همچنان مغفول مانده است. اکنون باتمام سختی‌هایی که کشیده‌ام، کارم وضعیت مشخصی ندارد و حتی نمی‌توانم مغازه کوچکی برای خودم دست وپا کنم.
احساس می‌کنم که در این‌باره خیلی موفق عمل کرده‌ام زیرا حق‌الناس برایم خیلی اهمیت دارد، به طوری‌که هر محصولی را که تولید می‌کنم، ابتدا روی خودم امتحان می‌کنم و اگر راضی بودم و تأثیری داشت، بعد آن را در اختیار دیگران قرار می‌دهم؛ زیرا نمی‌خواهم حقی از مشتری بر گردنم باقی بماند. 

این حرفه خوب است اما به حمایت نیاز دارد. اکنون شرایط طوری است که با ترس‌ولرز کار می‌کنم و استرس دارم که مبادا کارم را متوقف کنند یا مشکلی پیش بیاید. در بین مشتری‌هایم افرادی هستند که خودشان در داروخانه کار می‌کنند یا پرستار بیمارستان هستند. آن‌ها از محصولاتم استقبال می‌کنند و از این بابت خوش‌حالم. طی این چند سال حتی یک شاکی هم نداشته‌ام و همسایه‌ها و اقوام از من خرید می‌کنند اما وقتی یکی از دوستانم پیگیر دریافت مدارک لازم برای توسعه کار شد، متوجه شدم که برای تولید شامپو 50میلیون و تولید کرم‌ها نیز 50میلیون دریافت می‌کنند. همین باعث شده با نگرانی کار کنم. درباره فرق شامپوی گیاهی با کارخانه‌ای همین قدر بگویم که شامپوهای گیاهی مواد نگهدارنده ندارد و تاریخ انقضایی دارد که کمک می‌کند مشتری محصول کهنه استفاده نکند.