قصه هم‌محله‌ای شدن روستاییان سربرج

آشنایی همسایه‌های اینجا رنگ دیگری دارد. آنها از روستای سربرج که به «بام خلج» هم معروف است، به این محله آمده‌اند. قبل از همسایگی، آنها «هم‌روستایی» بودند و بعد از کوچ به محله خلج «هم‌محله‌ای» شدند.

صحبت از معرفی همسایه خوب که می‌شود، هر‌کدام، دیگری را معرفی می‌کند و معتقد است همسایه‌اش بهتر از خودش است. آنها مسجد را پایگاهی برای دورهمی‌های دوستانه‌شان و شروع کار‌های خیری می‌دانند که در محله رقم می‌خورد.

این هفته به‌سراغ سه نفر از همسایه‌ها در کوچه خلج ۱۸ رفتیم که عمر دوستی‌شان به دوره کودکی برمی‌گردد.

مطلب مرتبط بانیان سَربُرجیِ مسجد امام حسین(ع) را ساختند

کاسب با‌انصاف، رزق با برکت

محمدعلی شکسته، یکی از همسایه‌های قدیمی خیابان خلج‌۱۸ است. او سال ۵۲ از روستای سربرج به محله خلج آمد و در حاشیه خیابان، مغازه بقالی راه انداخت. حالا بیشتر اهالی خلج، او را کاسبی قدیمی و باانصاف می‌شناسند که دست خیر هم دارد. آقا محمدعلی یکی از بانیان ساخت مسجد امام‌حسین (ع) در محله است.

او می‌گوید: با کمک و همکاری چند‌نفر دیگر از اهالی، زمین مسجد را سال‌۱۳۷۰ خریداری کردیم. در طول این سال‌ها برای ساختش هرچه در توان داشتم، گذاشتم. حالا هرزمان که اهالی روستای سربرج یا سایر زائران برای زیارت حرم نیاز به اسکان داشته باشند، آنها را به مسجد می‌آورم.

او که در کاسبی‌اش جانب انصاف را رعایت می‌کند، می‌گوید: رزق کم، اما با‌برکت برایم مهم است. خدا به کاسبی که ترازویش به سمت مردم باشد، خیر و برکت می‌دهد.

از ما تنها نام نیک می‌ماند

آقامحمدعلی، سید امرالله مظلومی شصت‌ساله را به ما معرفی می‌کند؛ فردی که به کار خیر نه نمی‌گوید، بلکه پیش‌قدم هم می‌شود. او سال ۵۵ از روستایشان در سربرج به محله خلج نقل مکان کرد. مظلومی کاسب است و بنگاه املاک دارد.

حس خوبی است که اهالی محله به کارم اعتماد دارند و این برایم ارزشمند است

او تلاش کرده است به هم‌محلی‌ها و هم‌روستایی‌هایش خانه‌های خوب و مناسبی معرفی کند. به‌همین‌دلیل است که اهالی سربرج اگر بخواهند خانه یا ملکی در مشهد بخرند، برای مشورت پیش او می‌آیند.

آقا‌سید، فروتنی خاصی در کلام و رفتار دارد و هنگامی‌که می‌خواهد صحبت کند، کلامش را این‌گونه شروع می‌کند: من از همه اهالی کوچک‌تر هستم و کاری انجام نداده‌ام. افرادی هستند که کار‌های من بین کار‌های خوب آنها گم است. اما همه این مدتِ نزدیک به پنجاه‌سال، تلاش کرده‌ام که اهالی محله و هم‌روستایی‌ها را در خرید ملک و خانه‌دار‌شدن کمک کنم.

به نظرم از ما تنها نام نیک می‌ماند. آنها به من اعتماد دارند و به قول قدیمی‌ها ریش و قیچی را در معامله به من می‌سپارند.

به گفته مظلومی تا جایی‌که بتواند و از دستش بربیاید، همسایه‌ها را ناامید نمی‌کند. می‌گوید: حس خوبی است که اهالی محله به کارم اعتماد دارند و این برایم ارزشمند است.

کار فرهنگی در حاشیه شهر

مظلومی در ادامه، مهدی شامل، فرمانده پایگاه بسیج مسجد امام‌حسین (ع) را به ما معرفی می‌کند که از فعالان فرهنگی محله است. آقامهدی بیش از ۴۰ سال سن دارد. اما پدرش با این دو همسایه در ارتباط بوده و هم‌روستایی هستند.

او علاوه‌بر اهالی محله، بین نوجوانان و جوانان جایگاه خاصی دارد و از آن دست فرماند‌هان بسیجی است که در جذب جوانان به مسجد و فعالیت‌های مسجدی موفق بوده است.

او می‌گوید: انجام کار فرهنگی برای بچه‌های حاشیه شهر بسیار مهم است. تا جایی‌که توان داشته باشم، این کار را اجرایی می‌کنم. البته برای اینکه بتوان با نسل جدید ارتباط برقرار کرد، نیاز است که دنیای آنها را بشناسی.

آقا‌مهدی هر لحظه و هر زمان که اهالی و بچه‌های پایگاه به او نیاز داشته باشند در‌دسترس است. او معتقد است کار فرهنگی و ارتباط با مردم شب و روز نمی‌شناسد و باید هر لحظه در میدان بود.

* این گزارش سه‌شنبه ۱۴ اسفندماه ۱۴۰۳ در شماره ۶۰۲ شهرآرامحله منطقه ۷ و ۸ چاپ شده است.