نوشته های الهام ظریفیان در سایت مشهد چهره

خیابان نوزدهم بهمن در محله نیروهوایی به مناسبت سالروز پیوستن ارتش به انقلاب اسلامی که در سال 1357 اتفاق افتاد نام‌گذاری شده است. زمین‌های این شهرک پیش از انقلاب به ارتشیان نیروهوایی فروخته شد و بعد از انقلاب توسعه پیدا کرد. در سال‌های اخیر خانه‌های 250متری قدیمی یکی یکی تخریب شدند و آپارتمان‌های 5طبقه به جایشان ساخته شدند تا جواب‌گوی جمعیت رو به افزایش ساکن در این محله باشند.

از همان زمانی که با اعداد و ارقام آشنا می‌شد، با شعر و شاعری هم در خلوت خودش سر‌کرد تا جایی که اولین کتاب شعرش را در نوزده سالگی چاپ کرد. خانواده‌اش چندان موافق نبودند و بیشتر نگران آینده‌اش. حرفشان پر بیراه هم نبود. چنانکه سعید قربانی بعد از دانشگاه مجبور شد برای یافتن شغلی هم که شده دوباره به سراغ اعداد و ارقام برود. یک دوره ارشد حسابداری خواند، شغلی از این طریق پیدا کرد و بعد دوباره برگشت به ادبیات. او اکنون دانشجوی دکترای ادبیات فارسی در گرایش ادبیات حماسی است و شغلش هم مرتبط با همین رشته است.

چند سال پیش من را به‌عنوان هنرمند به سالن اجلاس سران بردند که تقدیر کنند. در نقشه ایران به‌جای عنوان مشهد، نماد سنگ گذاشته بودند. ولی الان چی؟ ما حتی یک موزه سنگ از کار‌های استادان قدیم و جدید نداریم. چند وقت پیش برای یکی از مجموعه‌های میراث‌فرهنگی کاری انجام دادم، الان آن کار غیب شده است! ما هنوز یک موزه هنر‌های معاصر در شهرمان با این همه هنرمند نداریم.

محسن عقیلی، مستندساز جوان ساکن منطقه ۱۰ را این روز‌ها با دو مستند «فرشته‌های خط‌شکن» و «غسال‌های خط‌شکن» می‌شناسیم. این دو مستند که با بازدید زیادی در فضای مجازی رو به رو شد به حال و روز این روز‌های جامعه مربوط بود. اولی به بخش آی‌سی‌یو و محل بستری بیماران بدحال کرونایی در دو تا از بیمارستان مشهد می‌رود و ابعادی تازه از واقعیات گسترش این ویروس را نشان می‌دهد و دومی راهی غسالخانه‌ای می‌شود که اموات کرونایی را در آن غسل می‌دهند.مستند‌هایی مربوط به مدافعان حرم که به زندگی و نحوه شهادت شهید حسین حریری و شهید محمدرضا سنجرانی پرداخته است، نیز از آثار اوست.

مشخص‌ترین ویژگی کوچه شریعتی 35(شهید ناصر فضلی) را سر ظهر که خورشید به وسط آسمان رسیده است می‌توان دید. حسن رجبی، رئیس شورای اجتماعی محله شاهد، می‌گوید نیم بیشتری از نمازگزاران مسجد علی‌بن‌ابی‌طالب(ع) از اهالی همین کوچه هستند. ظهرها و دم غروب که می‌شود اهالی این کوچه مثل اهالی مدینه از خانه‌ها بیرون می‌آیند و به سمت مسجد سرازیر می‌شوند.

هر سال کار زن‌ها از روز پنجم محرم شروع می‌شد و تا روز عاشورا که علم‌ها را حرکت می‌دادند ادامه داشت.

ابتدای خیابان ارغوان از فکوری85 شروع می‌شود و انتهایش به بولوار نماز می‌رسد. خیابانی با کوچه‌های فرعی فراوان و خانه‌هایی که می‌توان گفت بیشترشان هنوز ویلایی باقی مانده‌اند. کل زمین این خیابان وقفی و متعلق به آستان قدس رضوی است و مالکان این خانه‌ها در واقع مستأجران آستان قدس هستند.

قدیمی‌های محله امام هادی (ع) هر وقت از مقابل صندوق قرض‌الحسنه شهید گذری رد می‌شوند به یاد روز‌های اول انقلاب می‌افتند و جمع ۵ نفره‌ای که اگر کار‌های ستادی آن‌ها برای پیگیری امورات محله نبود، امروز همچنان بین ادارات مختلف شهری و روستایی پاسکاری می‌شدند! از آن ۵ نفر یکی‌شان شهید غلامحسین گذری بود که برای مردم بحرآباد، حکم شهید بهشتی را داشت و همان سال‌های اول جنگ به دیدار معشوق شتافت و دیگری حاج محمدتقی خاوری که سال‌ها بعد فوت شد.

یوسفیه 9 محوری‌ترین کوچه راسته یوسفیه است. قدیمی‌های اینجا که برای بزرگ مالکان محدوده قاسم‌آباد زراعت می‌کردند هنوز باغ های میوه و قنات قدیمی قاسم آباد را به یاد دارند. بعدها، تعاونی نهضت سوادآموزی زمین‌ها را به قطعات 200 متری تقسیم و هر قطعه را به ۲نفر واگذار کرد. با افزایش تقاضا، تقسیم زمین‌ها به واحدهای کوچک‌تر تا آنجا پیش رفت که واحدهایی با متراژ حتی 30 متر هم در این محله ساخته شد.

اکبر صابری‌فر، که در ابتدا و انتهای دهه ۶۰ و ابتدای دهه ۷۰ شهردار مشهد بوده می‌گوید اگر پایبندی به طرحی که از ابتدا برای قاسم‌آباد وجود داشت، ادامه می‌یافت، با همان شیوه سرسختانه‌ای که او به آن شهرت داشت، امروز به‌جای الهیه به قاسم‌آباد می‌گفتند «سجاد دوم». مشکل دوره دوم مدیریت من همین بود که ۹ خرداد پیش آمد و من قاطعانه عمل کردم. الان هم اگر شهردار بشوم، دوباره خراب می‌کنم. قانون می‌گوید شهرداری موظف است از هرگونه احداث بنای غیرمجاز جلوگیری کند. اگر از من حمایت کرده بودند، امروز یک‌ونیم میلیون حاشیه‌نشین نداشتیم.