«علی دامغانی» این اطمینان را دارد که اگر با استادش قالی‌شویان آشنا نمی‌شد، اکنون در سن بیست‌سالگی در دانشگاه فردوسی رشته فیزیک را نمی‌خواند و مسیر دیگری را می‌رفت.
احسان شریف‌جمعه و محبوبه قربانپور زوج روشن دل محله پنجتن تحصیلات دانشگاهی دارند. آن‌ها با پذیرش شرایطی که برایشان پیش آمده و با دلی روشن زندگی مشترکشان را کنار هم شروع کرده‌اند.
دکتر علی اکبر فیاض وزنه سنگینی در ادبیات خراسان و چه بسا ایران به شمار می‌آید. او شمع محافل ادبی خراسان است و چه بسیار شعرایی که تشنه نقد آثارشان به دست دکتر فیاض بوده اند.
محمدکاظم انوری از مهاجران افغانستانی ساکن مشهد، نابغه ریاضی است و گرچه مشکلات فراوانی پیش رو داشته، دانشجویان زیادی را در دانشگاه پیام نور و فردوسی مشهد آموزش داده است.
دکتر محمدمهدی رکنی سال ۱۳۸۲ پس از ۴۶ سال تدریس تمام وقت، با رتبه علمی استادتمام از دانشکده ادبیات دانشگاه فردوسی مشهد بازنشسته شد و هم اکنون عضو شورای عالی فرهنگی آستان قدس رضوی است.
آثار بی‌نظیر دکتر مهدی محقق در حوزه‌های مختلف علوم اسلامی نظیر فلسفه، کلام، فقه، ادبیات فارسی، طب اسلامی و تاریخ علوم هنوز که هنوز است منبعی مهم و دست‌اول در مراکز علمی ایران و دنیا شناخته می‌شود.
سید محسن مصطفی‌زاده گمنام بودن را برای خودش اختیار کرده بود و از شهرت‌طلبی گریزان بود و به‌حق مصداق این مصرع زیبا بود که «جهانی است بنشسته در گوشه‌ای».