خیابان فرعی شهید شوشتری ۱۰ را مشهدی‌ها با نام کوچه «حاج‌ابرام»، خیر و واقف حمام موجود در این مسیر می‌شناسند.
رضا باقری، حمام دار خیابان کوهسنگی می‌گوید: پدربزرگم بنّای حمام بوده ، بنّایی ساختمان، یک چیز است و بنّایی حمام یک چیز دیگر و اتفاقا ساخت حمام دشوارتر است؛ چون نیاز به زیرساخت‌های زیادی دارد.
درباره معبری که در گذشته، تنها راه ارتباطی ته‌پل‌محله با طبرسی بود، اما امروز با نام یک پهلوان گره خورده است.
مشتری که می‌آمد بیرون، اگر حواست نبود، یکی بی‌نوبت خودش را می‌انداخت داخل حمام و در را از پشت می‌بست. آن وقت بود که واویلا داشتیم، سر همین بی‌نوبتی. بعد‌ها هم که تلفن آمد، کسانی بودند که زنگ می‌زدند و اصرار می‌کردند نوبت بگیرند، اما نمره‌دادن فقط حضوری بود.
نصرت، دختر مزرعه‌دار متمول تایبادی بعد از ازدواج زندگی سختی را تجربه می‌کند. او مدتی به تهران می‌رود و در کوره آجرپزی کار می‌کند اما نهایت دست سرنوشت او را بی‌بی حمومی محله جانباز می‌کند.
زهره طلوعی می‌گوید: گودال گوشله اوایل بازگشایی بولوار دستغیب پُر شد و خانه ما به همراه تعدادی دیگر روی آن ساخته شد. «گُوشَله» جایی بود که مردم گاوهایشان را در آن نگه می‌داشتند.
کوچه‌ای که در قدیم یکی از فرعی‌های اتصال بازار حاج‌آقاجان (شهید آستانه‌پرست) به ته‌پل‌محله بود، ضیا نام داشت. این کوچه در نقشه سال ۱۳۱۹ بدون قید نام رسم شده است.