بعد از انقلاب به مرور ساخت‌و‌ساز در کوچه برادران شهید صفدری‌نژاد۲۰ زیاد شد. این کوچه اکنون با داشتن بوستان، زمین ورزشی و کتابخانه محل جمع شدن کودکان، جوانان و بزرگ‌سالان محله شفا‌ست.
صابر یک، بخشی از محله گلدیس است که به نام شهید مجید قاسمی نام‌گذاری شده و سابقه سکونت در آن به اواسط دهه۵۰ برمی‌گردد. در دو سال گذشته، پروژه‌های زودبازده متنوعی در این کوچه اجرا شده است.
کمتر از یک قرن قبل، احمدآباد مزرعه‌ای در حاشیه شهر و بر کرانه راه شوسه منتهی به وکیل‌آباد بود. از اسناد چنین برمی‌آید که مزرعه احمدآباد به خاندان ملک‌التجار خراسان تعلق داشته است.
کوچه شهید اسدالله کشمیری۴۴ در محله قرقی به شاهراه مهرگان معروف است. دلیل تنوع واحد‌های تجاری و خدمات ارائه شده در آن نیز به همین موقعیت ممتاز و فراوانی رفت‌وآمد‌ها بازمی‌گردد.
هاشم آل‌ابراهیم می‌گوید: خانه پدری‌ام در کوچه روضه‌خوان ۳ دیوار‌به‌دیوار خانه خاله‌ام بود. خانه قدیمی خودمان هنوز پابرجاست، اما به‌جای خانه خاله‌ام، مسجد امام‌هادی (ع) بنا شده است.
کوچه دانش‌آموز۲۹ که از بولوار دانش‌آموز تا سیدرضی کشیده شده است، هیچ شباهتی به گذشته‌اش در دهه ۵۰ و ۶۰ ندارد. در آن، نه خبری از خانه‌های پانصد‌متری ویلایی هست و نه کوچه‌های خاکی که در پاییز غرق در گل‌و‌لای بود.
حاج‌احمد چشمه‌نور از نخستین ساکنان محله زیباشهر می‌گوید: آن‌زمان آستان‌قدس قطعات ۲۵۰ متری زمین را در این محله به کارمندان واگذار می‌کرد؛ زمین‌هایی در بیابانی پر از تپه و پستی و بلندی که تنها دلیل سرمایه‌گذاری در آن، وعده ساخته‌شدن بزرگ‌ترین پارک شهر بود.