پژوهشگر امروز، مخترع آینده

از همان کودکی به پژوهش‌های علمی و تحقیقاتی علاقه داشت. اولین پژوهش خود را وقتی در کلاس چهارم ابتدایی بود، انجام داد. بعد‌ها نیز این کار را ادامه داد و با کسب رتبه برتر پژوهشگر جوان استان در مسابقات نوجوان خوارزمی، این مسیر را دنبال کرد. شهریار گلی متولد سال ۱۳۸۵ و ساکن محله کلاهدوز است.

- سروکله پژوهش از کی در زندگی‌ات پیدا شد؟
ازکودکی به فناوری‌های جدید مثل موبایل خیلی علاقه داشتم. کارکردن با گوشی و نرم‌افزار‌های آن را پیش از رفتن به مدرسه به‌خوبی یاد گرفته بودم. اتفاقا اولین پژوهشم نیز در زمینه شارژ موبایل بود.

- چه کسی بیشتر از همه در این زمینه حمایتت می‌کرد؟
پدرم به مطالعه و خواندن مقالات علمی‌وپژوهشی علاقه خاصی دارد. او الگویم در زمینه تحقیقات علمی‌وپژوهشی است. البته در سال دهم با رفتن به پژوهش‌سرای رویان و استفاده از اساتید و امکانات آنجا به‌طور ویژه در مسیر تحقیق قرار گرفتم.

- اولین رتبه و مقام پژوهشی را در چه سنی کسب کردی؟
کلاس نهم دبستان و هم‌زمان با شیوع کرونا سایتی را راه‌اندازی کردم. در این سایت آخرین اطلاعات آماری از وضعیت بیماران، درگذشتگان و پیشرفت‌ها و اطلاعات درباره کرونا را اطلاع‌رسانی کردم. سایت جامع و کاملی در این زمینه بود.

همان سال با معرفی این سایت در جشنواره نوجوان خوارزمی استان رتبه اول را کسب کردم. طرحم برای مرحله کشوری ارسال شد، اما، چون در مرحله کشوری طرح در حوزه کرونا وجود نداشت، تا همین مرحله بیشتر پیش نرفتم.

- الان کجای مسیر پژوهشگری هستی؟
از سال دهم که با پژوهش‌سرای رویان و دکتر محمدرضا امامیان آشنا شدم، هرسال روی یک پژوهش و تحقیق کار کرده‌ام. امسال نیز در قالب یک تیم سه‌نفره دو طرح «ساخت بتن فوق‌سبک» و «پروژه راهکار برای پایداری ارزش ریال» را در دست دارم. پژوهش‌ها درباره این دو طرح به پایان رسیده و آماده حضور در جشنواره‌های جوان خوارزمی و پژوهش‌سرا‌های کشور است.

- در آینده دوست داری چه شغلی داشته باشی؟
به شغل خاصی فکر نکرده‌ام. بیشتر پیگیر ثبت یک شرکت علمی و فناوری شبیه شرکت‌های دانش‌بنیان هستم. دوست دارم پژوهش و اختراعاتی داشته باشم.

- به نظرت در کشور ما از پژوهشگران جوان به اندازه کافی حمایت می‌شود؟
حقیقت را بخواهید، خیر. هنوز حتی برخی متصدیان امور پژوهشی و علمی خودشان به خودکفایی و برتری علمی پژوهشگران داخلی باور ندارند. البته اوضاع درحال بهترشدن است و فقط باید باور داشته باشیم.

- به مهاجرت هم فکر می‌کنی؟
نه، به خاطر خانواده و عرق ملی که دارم، زندگی در ایران را به هر جای دیگر ترجیح می‌دهم. من همین الان هم به‌دلیل پژوهش‌هایم می‌توانم اقامت رایگان در خارج از کشور را بگیرم، اما این کار را نکردم و بعد‌ها هم هرگز این کار را نخواهم کرد؛ مگر اینکه خیلی بی‌مهری ببینم.

* این گزارش شنبه ۱۹ خردادماه ۱۴۰۳ در شماره ۵۵۹ شهرآرامحله منطقه ۱ و ۲ چاپ شده است.