زنگ ورزش من را به ورزش حرفه‌ای علاقه‌مند کرد

فاطمه یاس‌سیاح دختر یازده‌ساله ورزشکاری است که از دو سال قبل ورزش را شروع کرده است. یک سال ژیمناستیک کار کرده و یک سال هم به کاراته علاقه پیدا کرده است. او امسال توانسته است مقام‌هایی ازجمله مقام سوم کاتا در مسابقات کشوری ساکاماتو، مقام اول کاتا در مسابقات کشوری کیوکوشین، مقام سوم کومیته مسابقات کشوری کیوکوشین را به دست آورد.

فاطمه این موفقیت‌ها را حاصل ساعت‌ها تمرین می‌داند. به گفته خودش، کاتای سایر ورزشکاران را دانلود و تماشا می‌کند. می‌گوید: به‌جز این‌ها با آنکه چشم‌پوشی از خوراکی‌ها و تنقلات برایم سخت است، رژیم غذایی گرفته‌ام تا بتوانم به وزن ایده‌آل برسم. همواره درزمینه ورزش تلاش کرده‌ام ورزشکاری حرفه‌ای و بااخلاق باشم و سالم ورزش کنم.

- چطور به‌سمت ورزش کیو‌کوشین‌کاراته رفتی؟
‌مربی ورزش ما در مدرسه، خانم غلامی، استاد ورزش‌های رزمی است. او به دخترانی که علاقه داشته باشند، این رشته را در زنگ ورزش آموزش می‌دهد. تمرین‌های سایر دوستانم را که دیدم، علاقه‌مند شدم و از ژیمناستیک به کاراته تغییر رشته دادم.

- به‌جز ورزش برنامه دیگری برای اوقات فراغتت داری؟
به کلاس زبان می‌روم و در اوقات فراغتم زبان مطالعه می‌کنم. به‌طور‌کلی در ساعت‌های بیکاری‌ام با علاقه‌هایم مانند فضانوردی، طراحی لباس و ریاضی خود را مشغول می‌کنم و از آن‌ها لذت می‌برم.

- چه کسی در زندگی برایت الگوست؟
مادرم و مربی‌ام. مادرم از این نظر که همواره فرد تلاشگر و موفقی در کار و زندگی‌اش است. در ورزش هم استاد غلامی را الگوی خود قرار داده‌ام. او بسیار کوشاست و خستگی‌ناپذیر. هر زمان که برای مسابقه‌ها تمرین می‌کنیم و خسته می‌شوم، یاد او می‌افتم که با جدیت کارش را ادامه می‌دهد و همین سبب افزایش انگیزه‌ام است.

- در محله‌تان امکانات ورزشی برای کاراته وجود دارد؟
چند سالن ورزشی داریم. در سال‌های اخیر خوشبختانه کاراته بیشتر بین نوجوانان و جوانان شناخته‌شده است و دیگر مثل گذشته نگاه منفی به این ورزش وجود ندارد. همین موضوع سبب شده است سالن‌های رزمی زیادی در محله‌ها راه‌اندازی شود، اما امکاناتشان بسیار محدود است و به‌نظرم استاندارد نیست. با‌وجوداین در همین سالن‌ها تمرین می‌کنم. برخی سالن‌ها تهویه مناسب ندارد، تاتامی آن‌ها خراب شده است و زمان‌های بهتر به آقایان اختصاص دارد.

- ۱۰ سال بعد خودت را کجا می‌بینی؟
اول که این ورزش را شروع کردم، هدفم، رسیدن به مقام کشوری بود. شکر خدا توانستم این مهم را عملی کنم. برای آینده‌ام هدف‌گذاری کرده‌ام که در مسابقه‌های جهانی شرکت کنم و برای کشورم افتخار بیافرینم. خیلی دوست دارم در آینده دام‌پزشک بشوم یا در موسیقی بتوانم ادامه تحصیل بدهم، اما این‌ها به این معنی نیست که ورزش را کنار می‌گذارم. حتی به این فکر کرده‌ام که در ورزش مربیگری را ادامه بدهم.

* این گزارش سه‌شنبه ۱۵ اسفندماه ۱۴۰۲ در شماره ۵۵۹ شهرآرامحله منطقه ۷ و ۸ چاپ شده است.