فوتبالیست بدون گوشی

سکینه تاجی| امیرحمزه غلامی متولد دی‌ماه ۱۳۸۷ است. او نوجوان فوتبالیست شهر و محله شهید‌قربانی است، در کلاس نهم درس می‌خواند و در حال حاضر در تیم «فاتحان برتر» در باشگاه ۹ دی توپ می‌زند. فوتبال را در هشت‌سالگی از تیم آداک شروع کرد و به گفته خودش به‌خاطر علاقه‌اش به رونالدو از ابتدا فوتبال برایش جدی شد.

امیرحمزه پنج‌سال است که به‌طور حرفه‌ای تحت نظر علی عادلی، مربی مشهدی فوتسال، بازی می‌کند و برنامه ورزشی‌اش به‌شکلی است که در طول هفته، همه تمرینات بدن‌سازی، هوازی، چابکی و استقامتی را انجام می‌دهد. بازی در دو دوره جام رمضان، یک دوره لیگ دسته یک نوجوانان مشهد، یک دوره لیگ دسته یک جوانان مشهد و بازی در لیگ یک استان از افتخارات ورزشی اوست.

- با این برنامه فشرده ورزشی چگونه هم‌زمان بین درس و ورزش هماهنگی ایجاد می‌کنی؟
برایم چندان کار دشواری نیست و معمولا هردو را به‌خوبی انجام می‌دهم و خودم فکر می‌کنم یکی از دلایلی که اکثر مواقع می‌توانم بین درس و ورزش هماهنگی ایجاد کنم، این است که گوشی شخصی ندارم و زیاد هم اهل رفیق‌بازی نیستم. همه فکر و ذهنم، تمرین، فوتبال و درس و خانواده است.

- عجیب است که گوشی نداری؛ با این حساب، تفریحات دیگری برای خودت داری.
اوقات فراغتم را با فیلم و کتاب پر می‌کنم. البته یکی دیگر از تفریحاتم بازی فکر و خیال است!

- بازی فکر و خیال چیست؟
من هرشب قبل از خواب، در فکر و خیال خودم شروع می‌کنم به تصویر‌سازی‌های ذهنی. خودم را تصور می‌کنم که روز تمرین و مسابقه چطور باشم و بازی کنم. دست آخر هم خودم را در لباس تیم ملی و مشغول بازی در زمین تیم ملی تصور می‌کنم و بعد با کلی موفقیت و افتخار خوابم می‌برد.

- دیگر چه رؤیا‌هایی داری؟
به‌عنوان یک بازیکن فوتسال دوست دارم کمک کنم تیم ایران جام‌هایی را که تا‌به‌حال موفق به دریافت آن‌ها نشده است، به دست آورد. همچنین دوست دارم به بهترین بازیکن تاریخ فوتسال تبدیل شوم.

- دوست داری وقتی به جایگاه خوبی رسیدی برای کسانی که هم‌سن‌و‌سال حالای تو هستند، چه کار‌هایی انجام بدهی؟
دلم می‌خواهد در جای‌جای ایران، دنبال بازیکنان عالی و با‌استعداد بگردم و یک تیم تشکیل دهم به اسم تیم منتخب ایران.

- اگر الان قرار باشد یکی از آرزوهایت برآورده شود، کدام خواسته‌ات را مطرح می‌کنی.
همیشه به‌دنبال این هستم راهی پیدا کنم که در برنامه «ستاره‌سازان» دیده شوم و بعد هم با نمایش استعدادم، راهم برای ورود به تیم ملی باز شود.

- به هم‌سن‌و‌سال‌های خودت چه توصیه‌ای می‌کنی؟
تلاش کنند و از خواسته‌های خودشان به‌سادگی دست برندارند و در این راه استمرار داشته باشند. همچنین توجه کنند که تغذیه و داشتن خواب خوب و کافی در این سن بسیار مهم است.