رسیدن به کمربند سبز در یک سال

«پرستش دانا» دختر موفق محله طرق است که با وجود ورود یک‌ساله‌اش در ورزش کونگ‌فو توانسته دو مقام استانی را در کارنامه‌اش داشته باشد. او به این ورزش علاقه بسیاری دارد و تا کمربند سبز پیشرفته است. پرستش در کلاس پنجم دبستان تحصیل می‌کند و در کنار درس، ورزش را هم ادامه داده است.

کونگ‌فو را به والبیال ترجیح دادم

در خانواده‌ای ورزشی بزرگ شده است. مادرش در رشته والبیال تمرین می‌کند و پدرش هم تا دان2 تکواندو پیش رفته است. مادر پرستش هر زمان که می‌خواسته به سالن برود، فرزندش را همراه خود می‌برده است.

تا اینکه مادرم در یکی از مسابقاتشان با مربی کونگ‌فویی آشنا شد. بعد مشورت‌های فراوان برای تمرین مرا به باشگاه رزمی در خیابان مفتح برد

 آن‌قدر ورزشی‌بودن خانواده روی پرستش یازده‌ساله تأثیرگذار بوده است که همان ابتدای صحبت‌هایش با ما مطرح می‌کند که در کنار پدری بزرگ شده که روزی خودش در ورزش و آن هم رشته رزمی حرفی برای گفتن داشته است. این ورزشی‌بودن مادر و پدر بهانه خوبی برای علاقه‌مندی دختری مانند پرستش است که راه آن‌ها به‌ویژه پدر رزمی‌کار را باانگیزه و اشتیاق دنبال کند.

پرستش توضیح می‌دهد: هنگامی که مادرم والیبال تمرین می‌کرد به من هم تمرین می‌داد. اما دست‌های من قدرت لازم برای ارسال توپ و ضربه‌زدن را نداشت. تا اینکه مادرم در یکی از مسابقاتشان با مربی کونگ‌فویی آشنا شد. بعد مشورت‌های فراوان برای تمرین مرا به باشگاه رزمی در خیابان مفتح برد.

پرستش بعد از اینکه تمرین کونگ‌فو را می‌بیند به این ورزش علاقه‌مند می‌شود. آن‌قدر عملکرد خوبی داشته است که در مدت کوتاهی مربی به مادر پرستش تأکید می‌کند؛ «اگر دخترتان را حمایت کنید، او پله‌های موفقیت را خیلی زود طی می‌کند.»

حمایت خانواده رمز موفقیت

این دختر موفق در این باره می‌گوید: قدرت پاهایم برای این ورزش عالی است و همین نقطه قوت کارم شد. با آنکه سایر هنرجویان هر سال موفق به دریافت یک یا دو کمربند می‌شوند؛ توانستم با پشتکار خودم و حمایت‌های خانواده در مدت یک‌سال تا کمربند سبز پیش بروم.

دانا در مسابقات استانی 1400و 1401 توانسته مقام سوم و دوم استانی را به دست آورد. او برای مسابقه‌های یک ‌حذفی کشوری لرستان هم دعوت شد و توانست یکی از حریفانش را شکست دهد، اما در مسابقه دوم شکست خورد. به همین دلیل مقام سومی مشترک را به دست آورد.

این دختر ورزشکار محله طرق ادامه می‌دهد: یکی از شانس‌هایی که دارم، این است که پدرم هر زمان که وقت داشته باشد با من تمرین می‌کند.
او از تأثیرگذاری روی دوستانش، می‌گوید: دوستانم هنگامی که متوجه شدند ورزش می‌کنم، به ورزش علاقه‌مند شدند و سراغ مربی و باشگاه را گرفتند. به نظرم ورزش برای همه لازم است، اما دختران باید دفاع شخصی را بیاموزند تا در صورت لزوم بتوانند از آن استفاده کنند.
او درباره آینده‌اش و درس‌خواندنش می‌گوید: مسیری را که انتخاب کرده‌ام پیچ‌و‌خم‌های زیادی دارد و باید برای رسیدن به این هدف‌ها تلاش زیادی کنم. می‌خواهم ورزش را تا کسب مقام‌های قهرمانی جهانی ادامه بدهم که دستیابی به این امر بدون تلاش و پشتکار حاصل نمی‌شود.