
سحرخیزی؛ رمز موفقیت نوجوان ورزشکار محله شهید آوینی
«امید که داشته باشی راهی برای پیروزی خواهی یافت.» این را روی بنر تبریک او نوشتهاند و در ورودی باشگاه ورزشی نصب کردهاند. بنری برای کسب دو مدال برنز ملی ووشو در فرمهای دائوشو و کوئن شو از مسابقات انتخابی تیم ملی ایران در تیرماه 1401. فاطمه زهرا عظیمی با اینکه مقام سوم را به دست آورده اما نتوانسته به تیم ملی راه پیدا کند و بعد از برگشت از مسابقات میخواهد با راهنمایی مربیاش تمام وقتش را برای تمرین بگذارد و سال بعد به تیم ملی راه پیدا کند.
کسب مدال طلای استان
لباس یکدست سفید به تن دارد و در حال تمرین با شمشیر است. متولد 20بهمن 1384 و دانشآموز کلاس یازدهم رشته عکاسی است. مادرش ورزشکار حرفهای آمادگی جسمانی است. فاطمه زهرا مادرش را الگو قرار داده و از هشت سالگی با راهنمایی مربیانش محمد ابراهیمی و سکینه بابکی ورزش را با ژیمناستیک شروع میکند تا بدنش برای ووشو آماده شود. بعد از یک سال سراغ این ورزش میآید و از همان زمان در سبک تالو تمرین میکند.
تکفرزند است. پدرش کارمند بازنشسته بانک و مادرش خانهدار است. پدر اوایل که فاطمهزهرا ووشو را شروع میکند با این ورزش مخالف بوده و دختر به دور از چشم پدر این رشته را دنبال میکند. بعد از یک سال و نیم در مسابقات استانی نوجوانان مدال طلا میآورد. کسب مدال پدر را راضی میکند و از آن به بعد، یکی از حامیان اصلی فاطمه زهرا میشود. فاطمهزهرا کمربند مشکی و دان2 دارد.مسابقات انتخابی تیم ملی برای فاطمهزهرا مهمترین رقابتی است که در آن شرکت کرده.
خودش میگوید: «حریفها خیلی آماده بودند. کسی که در فرم من نفر اول شد مدال جهانی داشت. 30نفر در فرم و رده سنی ما در مسابقه حضور داشتند. سطح مسابقه بسیار بالا بود.» البته حضور در مسابقات کشوری بهشهر که سال94 برگزار شده نیز برای او بسیار دلچسب و شیرین است.
میگوید: «داور این مسابقات از کشور چین بود و انجام فرم روبهروی آنها برایم بسیار باارزش بود. توانستم در این مسابقات در فرم دست و سلاح شمشیر مدال طلا کسب کنم.»
تا قبل از آن دختری خجالتی بودم. حالا هدف دارم و میخواهم مربی ورزش شوم
فاطمه زهرا از تأثیر ورزش در زندگیاش میگوید: «تا قبل از آن دختری خجالتی بودم. حالا هدف دارم و میخواهم مربی ورزش شوم. قله نهایی که برای ورزش انتخاب کردهام ثابت شدن در اردوی تیم ملی و دست یافتن به مقام قهرمانی در مسابقات جهانی است.»
هیچ گاه تمریناتش را رها نمیکند
سکینه بابکی یکی از مربیان کاربلد این رشته در محله شهید آوینی است او درباره فاطمه زهرا میگوید: «دختر بسیار کوشا و با ارادهای است. تمریناتش از پنج صبح با بدنسازی شروع میشود. ساعت 10 در سالن تمرینات ویژه ووشو را دارد و بعد از آن هم دو شیفت کمک مربی است و همراه من با بچهها تمرین میکند. بعدازظهر به خانه ووشو در قاسمآباد میرود و آنجا تمرین دارد. روزهای زوج هم از همین جا بدون استراحت به کلاس زبان میرود.»
فاطمه زهرا به همسن و سالهایش توصیه میکند تا قدر زمان را بدانند و میگوید: «هربار که پنج صبح از خواب بلند میشوم و برای تمرین میروم، با خودم فکر میکنم اگر دوباره نتوانم به این تمرین بروم فرصتم را از دست دادهام. همیشه حسرت میخورم که چطور نوجوانها و جوانها زمان را از دست میدهند.»