قهرمانی نوجوان محله نیزه در میدان ووشو

تازه از باشگاه برگشته و هنوز لباس‌های سر تا پا قرمز ووشو را به تن دارد. شمشیرهایش را گوشه‌ای از اتاق می‌گذارد و بااشتیاق مدال‌های رنگارنگ و لوح‌های افتخارش را می‌آورد تا گفت‌وگو را شروع کنیم.

نازنین رقیه ایوبی متولد 1387 و ساکن محله نیزه است. ورزش را از سه سالگی و با رشته ژیمناستیک شروع کرده و حالا مدال‌های زیادی در سطح استانی و کشوری دارد.

شروع ورزش با ژیمناستیک

نازنین رقیه تنها دختر خانواده و فرزند آخر است. او همانند دو برادر بزرگش از کودکی ورزش را با تشویق‌های پدر و مادر شروع می‌کند و بعد از هفت سالگی ووشو را دنبال می‌کند. خودش می‌گوید: مادرم کارمند است و من از سه سالگی به مهد رفته‌ام. مهد ما دوره‌های ژیمناستیک داشت و تا هفت سالگی این رشته را دنبال کردم.

بعد از چند سال فعالیت در رشته ژیمناستیک، آن را رها و ووشو را حرفه‌ای دنبال می‌کند. استادش به‌دلیل انعطاف‌پذیری زیاد و سرعت عملش در حرکات، نازنین را تشویق می‌کند تا سبک بی‌شائولین و بخش تالو(حرکات نمایشی) را انتخاب کند. البته نازنین به ساندا(مبارزه) هم علاقه دارد ولی با تشویق‌های استاد تالو را انتخاب می‌کند تا از صدمات مبارزه نیز به دور بماند.

او در این سال‌ها موفق شده دان2 این رشته را به دست آورد و برای رسیدن به دان3، باید 18سالش تمام شود تا بتواند در آزمون‌های بالاتر این رشته شرکت کند. در مسابقات تالو که به‌طور فردی برگزار می‌شود، انعطاف بدنی، سرعت عمل، دقت در ایستادن، واردکردن شوک بدنی و... اهمیت زیادی دارد و داوران تمام حرکات شرکت‌کننده را زیر نظر می‌گیرند.

در آرزوی تدریس و افتتاح باشگاه

نازنین بعد از یادگیری حرکات نمایشی با دست، این حرکات را با ابزارهای مختلف مثل چوب و نیزه شروع کرده و اکنون به مرحله تمرین با شمشیرهای مختلف رسیده است. هر کدام از شمشیرها اسم و حرکات مخصوص به خود را دارد و بسته به وزن و شکل آن‌ها حرکات تغییر می‌کند.

نازنین موفق شده در مسابقات کشوری سبک بی‌شائولین و در فرم چانگ جوان (حرکات دست) و در رده سنی نوجوانان در سال98 مدال طلا را به دست آورد. در همین مسابقات و در فرم جین شو(حرکات با شمشیر) نیز مدال نقره را کسب کرده است. او علاوه بر این‌ها مدال‌های استانی و بین‌باشگاهی زیادی در این رشته و با کمربندهای مختلف دارد.

آرزوی نازنین ایستادن بر سکوهای مسابقات جهانی در این رشته است و می‌خواهد دان‌های بالاتر این رشته را به دست آورد و در باشگاه خودش با عنوان استاد، این رشته را به علاقه‌مندان آموزش دهد. او از زحمات پدر و مادر همچنین استادانش تشکر می‌کند و خوشحال است مربیانی دارد که علاوه بر تمرینات به آن‌ها درس اخلاق نیز می‌دهند.

او می‌گوید: برای استادان ما موفقیت در همه بخش‌های زندگی اهمیت دارد. آن‌ها در کنار تمرینات ورزشی به ما احترام به بزرگ‌تر، صبوری و آرامش را نیز آموزش می‌دهند و از ما می‌خواهند که برای کسب موفقیت برنامه‌ریزی کنیم.