شهید کارگر راضی آخرین بار از رفتن بیبازگشت گفت 
هادی فروغینژاد تخمه داغ را به طلاب آورد 
مهدیار غلامی جا پای پدرش در رشته کاراته گذاشته است
مهدیار غلامی همزمان با زدن ضربات دقیق روی تاتامی، با پشتکار در مسیر درس و زندگی قدم برمیدارد و بارها روی سکوی نخست مسابقات کشوری ایستاده است. او آرزو دارد در مسابقات بینالمللی پرچم ایران را بالا ببرد.
گاهی قهرمانها قدبلند نیستند، مدالهایشان از طلا سنگینتر نیست و نامشان هنوز تیتر اول رسانهها نشدهاست؛ اما در سکوت، آینده خود را میسازند. مهدیار غلامی، نوجوان ۱۰ ساله محله اقبال که همزمان با زدن ضربات دقیق روی تاتامی، با پشتکار در مسیر درس و زندگی قدم برمیدارد، بارها روی سکوی نخست مسابقات کشوری ایستاده است.
او حالا آرزو دارد در مسابقات بینالمللی پرچم ایران را بالا ببرد.
-چه چیزی باعث شد کاراته را بهصورت جدی دنبال کنی؟
علاقه به نظم، قدرت ذهنی و اعتمادبهنفسی که کاراته به من میدهد. هربار که تمرین میکنم، حس میکنم قویتر از قبل شدهام، هم از نظر جسمی و هم از نظر ذهنی. همین باعث میشود که درسم را هم با جدیت و نظم بیشتری دنبال کنم.
-تاکنون چه قهرمانیهایی کسب کردهای؟
۱۰ مدال قهرمانی استانی دارم و ۵ مدال کشور.
-شیرینترین مدالی که گرفتهای، در چه مسابقاتی بوده است؟
سال گذشته در مسابقات کشوری مشهد مدال طلا گرفتم و چندماه بعدش هم در شهرستان تربت حیدریه، دومین مدال طلای کشوری را به دست آوردم. این دومدال برایم خیلی خاص بود، چون هم حریفهای سرسختی داشتم و هم بابت بهدستآوردن آنها تمرینات سختی را پشت سرگذاشتم؛ راستش روزی پنجساعت در خانه و باشگاه تمرین میکردم.
-در این ورزش سقف آرزویت چیست؟
من فقط به مدال فکر نمیکنم، خیلی بیشتر از قهرمانی دوست دارم آموختههایم را با دوستانم تقسیم کنم و کاراته را به آنها یاد بدهم؛ بهویژه همکلاسیهایم که میدانم بعضیشان کاراته و ورزش رزمی را خیلی دوست دارند.
-غیر از کاراته چه ورزشهای دیگری را دنبال میکنی؟
کوهنوردی و فوتبال در زمین چمن را هم خیلی دوست دارم. این ورزشها به پیشرفت من در رشته کاراته کمک میکند و باعث میشود بدنم آمادهتر باشد و در مسابقات عملکرد بهتری داشته باشم.
-پدرت در ورزش حرفهای تو خیلی نقش داشته است؟
بله، او خودش رزمیکار بنامی است؛ سالها عضو تیم ملی کونگفو و هنرهای رزمی بوده و یکبار هم درسال۱۳۹۰ عنوان بهترین مبارز مسابقات جهانی امارات متحده عربی را به دست آورده است.
-خاطره ویژهای از ورزش در کنار پدر داری؟
یک سال در مسابقات کشوری، من روی تاتامی مشغول مبارزه بودم و روی تاتامی دیگر، پدرم مشغول داوری بود. پدر بعد از بازی به من گفت: کار خدا بود که استرس مبارزه تو روی داوری من تأثیر نگذاشت.
-هدف بعدی مهدیار در دنیای ورزش چیست؟
عضویت در تیم ملی کاراته و حضور در المپیک. این آرزوی هر ورزشکاری است که در مسابقات بینالمللی حضور داشته باشد و باعث افتخار کشورش شود.
* این گزارش چهارشنبه ۲۶ آذرماه ۱۴۰۴ در شماره ۶۴۶ شهرآرامحله منطقه ۹ و ۱۰ چاپ شده است.
لینک کوتاه
آوا و نمــــــای شهر
