مدرسه علمیه سیادت، موقوفه یک چاپخانه 
مهدي و غلامرضا تیم رباتیک ذوالفقار را تشکیل دادند 
تیمور غیاثی اسطوره خراسانی دوومیدانی ایران است
حالا دیگر به هشتاد‌سالگی رسیده است؛ پرنده‌ای که این‌روز‌ها رؤیا‌های دیروز و خاطراتش را زندگی می‌کند. موی سپید کرده و گرد پیری به جانش نشسته، اما همچنان سرحال و قبراق در لابی هتل منتظرمان است. وقتی به او می‌رسیم، همچون شیر ژیان «سلام‌و‌علیک» می‌کند و ما را به یک چای صبحگاهی دعوت می‌کند. تی‌شرت سفید جوان‌پسندی با سر آستین‌ها و یقه سورمه‌ای به تن دارد. شلوار جین آبی‌اش نشان از سرزندگی او دارد و کفش‌هایش هم ورزشی است.
مو‌های سرش را که دیگر سفید شده، به پشت بسته و درمجموع هنوز شمه‌ای از شمایل جوانی و آن سیمای پُرکشش را دارد. تیمور غیاثی، یکی از خوش‌تیپ‌ترین ورزشکاران تاریخ ورزش ایران است که به عنوان پرنده‌ای دست‌نیافتنی روزی روزگاری پرچم کشورمان را در میادین بین‌المللی بالا می‌برد.
او که در سفری کوتاه به دعوت فدراسیون دوومیدانی برای حضور در کنار برگزارکنندگان جام بین‌المللی دوومیدانی امام‌رضا (ع) به مشهد آمده بود، به‌مدت یک‌ساعت و ۱۵دقیقه در لابی هتل پردیسان کنارمان بود تا از خاطرات دیروز‌و‌امروز بگوید؛ از اتفاقات ریز‌و‌درشت دوران حرفهای ورزشی‌اش و حرفهای ناگفته درباره وضعیت دوومیدانی مشهد.
از دبستان جبلی تهران تا کوچه‌های خراسان
پیرمرد خاطرات زندگی‌اش را از کوچه‌های درگز مرور می‌کند؛ اما خیلی زود به این می‌رسد که خودش را یک مشهدی می‌داند و به این شهر ارادت دارد. تیمور غیاثی می‌گوید: خب من متولد درگز هستم، اما به‌واسطه شغل پدرم که ژاندارم بودند، به تهران رفتیم و دوره دبستان را در دبستان جبلی انتهای خیابان سینا تهران، سمت میدان گمرک، گذراندم.
وی می‌افزاید: ورزش را شاید برای اولین‌بار معلم ورزشم آقای شعبانی‌فر در وجود من کشف و من را به ورزش علاقه‌مند کرد.
نامدار دوومیدانی ایران که این‌روز‌ها سمت مشاور عالی احسان حدادی، رئیس فدراسیون، را هم دارد، تصریح می‌کند: قبل از دوومیدانی، والیبال بازی می‌کردم؛ اما به‌اصرار یمینی به‌سمت دوومیدانی رفتم. شانزده‌هفده‌ساله بودم که در دوره کارآموزی آتش‌نشانی شرکت کردم و بعد از استخدام در این سازمان، یمینی، رئیس ورزش آتش‌نشانی، به من گفت به دوومیدانی برو.
دونده‌ای که پرنده شد!
تیمور غیاثی می‌گوید بعد از معرفی یمینی، قرار شد دوی صدمتر برود؛ اما بعد از تست، به او گفتند تو به درد این رشته نمی‌خوری. غیاثی که ناامید در حال خروج از ورزشگاه امجدیه بوده، دیده است گوشه‌ای از استادیوم، گروهی در حال پریدن هستند.
اوج کار من در بازی‌های آسیایی تهران بود؛ جایی که رقیب اصلی چینی‌ام به ایران آمده بود و باید با او می‌پریدم
او می‌افزاید: دیدم یکسری از قهرمانان، گوشه‌ای از امجدیه در حال پریدن هستند. نفراتی، چون فارابی و توسلی هم که از قهرمانان پرش‌ارتفاع بودند، در آنجا تمرین می‌کردند. رفتم جلو و گفتم می‌خواهم بپرم. به من خندیدند؛ اما من دورخیز کردم و یک‌متر‌و ۶۵ را در همان حرکت اول پریدم و همه متعجب شدند.
غیاثی یادآور می‌شود: از شانس من استاد ایزدپناه که آن‌موقع رئیس فدراسیون هم بود، در همان حوالی در حال قدم‌زدن بود و حرکت من را دید. جلو آمد و به من گفت بچه‌جان مدرسه کجا می‌روی و چه‌کار می‌کنی؟ بعد به من گفت دو‌سه روز دیگر بیا همه امکانات را به تو می‌دهیم تا بپری. بود که تیمور غیاثی که قرار بود دونده صدمتر شود، پرنده‌ای در ارتفاع شد.
اوج‌گرفتن در آسمان آسیا
پیشکسوت تاریخ‌ساز دوومیدانی ایران خیلی زود فراتر از آسمان ایران، در آسمان آسیا پرید. تیمور غیاثی دو مدال طلا و یک مدال برنز بازی‌های آسیایی را به دست آورده و دو المپیک مونیخ و مونترال را تجربه کرده است.
غیاثی درباره دوران اوج ورزشی خود می‌گوید: اوج کار من در بازی‌های آسیایی تهران بود؛ جایی که رقیب اصلی چینی‌ام به ایران آمده بود و باید با او می‌پریدم. در آن دوره چهارصد ورزشکار چینی در بازی‌های آسیایی شرکت کرده بودند و بعد از سال‌ها دوری چینی‌ها، این اتفاق جالبی بود. «نیکی‌جین» ورزشکار چینی که در تمرینات ۲متر‌و ۲۵سانتی‌متر هم پریده بود، رقیب سختی بود؛ اما شکر خدا من ۲متر‌و ۲۱ پریدم و او کارش را با ۲متر‌و ۱۶ تمام کرد تا مدال طلا را من به دست بیاورم.
قصه کفش‌ها و بارانی که دردسر شد
درباره تیمور غیاثی یک روایت جالب وجود دارد؛ اینکه او همیشه با یک کفش می‌پرید. غیاثی با تأیید این مسئله می‌گوید: واقعیت آن است که آن‌موقع کفش درست‌حسابی نداشتم و عادت کرده بودم که با‌یک‌کفش‌پریدن را تمرین کنم. وقتی من ورزش را شروع کردم، سطح وسایل ورزشی در اروپا هم صفر بود، چه برسد به ایران. به‌خاطر همین هم در تمرینات و هم در مسابقات با یک لنگه کفش می‌پریدم.
قبل از احسان حدادی، همه دنبال کار‌ها و منافع خودشان بودند و همین باعث شد دوومیدانی نابود شود
غیاثی با همین یک لنگه کفش، چندین‌و‌چند مدال رنگین آسیایی آورد؛ اما در المپیک، باران برایش دردسرساز شد. او در جریان المپیک مونترال می‌توانست به مدال برسد؛ اما بارش شدید باران مانع از این اتفاق مهم برای او شد. خودش در‌این‌باره اظهار می‌کند: یکی از حسرت‌های زندگی‌ام همان باران است. باور کنید اگر رکورد خودم را می‌پریدم، دست‌کم یک مدال نقره می‌گرفتم.
دوومیدانی با احسان حدادی خوب می‌شود
مشاور عالی رئیس فدراسیون دوومیدانی می‌گوید: نه اینکه، چون الان کنار حدادی هستم، این حرف را می‌زنم؛ اما مطمئنم با حضور این قهرمان المپیکی در رأس کار، وضعیت دوومیدانی کشورمان سامان می‌گیرد.
تیمور غیاثی می‌افزاید: شما ببینید در این سال‌ها در هر رشته‌ای که یک اهل فن به‌عنوان رئیس فدراسیون سر کار آمده، آن رشته موفق عمل کرده است. نمونه‌اش کشتی و تکواندو.
وی ادامه می‌دهد: قبل از احسان حدادی، همه دنبال کار‌ها و منافع خودشان بودند و همین باعث شد دوومیدانی نابود شود. به‌همین‌خاطر زمان می‌برد تا حدادی بتواند دوباره دوومیدانی را رونق بدهد.
تفتیان تمام شده است!
پرنده کهنه‌کار دوومیدانی ایران درباره ستاره بلامنازع سال‌های اخیر دوومیدانی استان خراسان‌رضوی، نظراتی خاص دارد. تیمور غیاثی می‌گوید: درمورد تفتیان می‌توانم بگویم او دیگر در آستانه تمام‌شدن است. وی می‌افزاید: به‌هر‌حال سن ورزشکار بالا می‌رود و توانایی‌هایش کم می‌شود. ماده دوی ۱۰۰ متر هم شرایط خاص خودش را دارد.
به نظرم تفتیان دیگر باید آرام‌آرام در بخش مربیگری تجربیاتش را منتقل کرده و به دوومیدانی کشور کمک کند. غیاثی یادآور می‌شود: ما الان در دوی ۱۰۰متر بعد از تفتیان هیچ‌کس را نداریم! خب هیچ پشتوانه‌سازی انجام نشده و این خیلی بد است.
غیاثی تصریح می‌کند: با این‌همه دوومیدانی خراسان الان فقط تفتیان را دارد و باید به او کمک کنیم تا برای بعد از خودش شاگرد بگیرد و دوندگان خوبی را تربیت کند.
دوومیدانی خراسان نیاز به تحول دارد
پیشکسوت دوومیدانی استان معتقد است دوومیدانی خراسان‌رضوی نیاز به تحول دارد. وی می‌گوید: با توجه به وجود سخت‌افزار بینظیر ورزشگاه امام‌رضا (ع) به نظر من دوومیدانی خراسان می‌تواند تحولی شگرف داشته باشد.
وی اظهار می‌کند: برخی مسئولان در گذشته غفلت کردند و فقط دنبال میز و مسافرتشان بودند؛ اما امروز دوومیدانی خراسان باید ابتدا همین جام امام‌رضا (ع) را سفت‌و‌سخت بچسبد و مال خود کند و در وهله دوم با حمایت استانداری و نهاد‌های دیگر، نسبت به تربیت نسلی جدید برای دوومیدانی کشور اقدام نماید.
* این گزارش چهارشنبه ۱۰ اردیبهشت‌ماه ۱۴۰۴ در شماره ۴۴۷۸ در روزنامه شهرآرا صفحه ورزشی چاپ شده است.
لینک کوتاه
روایات مشابه
ارسال نظر
آوا و نمــــــای شهر
