کمبودهای فوتبال، حمید طیبی را به سمت فوتسال کشاند

سکینه سرچاهی| او هم مثل خیلی‏ از ورزشکاران مطرح و گمنام از زمین خاکی شروع کرد و کم‏کم پایش به باشگاه‏‌های بزرگ باز شد. آن زمان که تیم ابومسلم در اوج  موفقیت به‏ سر می‌‏برد، او در این تیم توپ می‌‏زد.

برای ادامه فوتبال به دنبال مکان مناسبی بود که سر از سالن‌‏های فوتسال درآورد. عضویت در تیم علم و ادب، بازی در تیم فرش آرا در لیگ برتر، بازی در دسته یک، عضویت در تیم ملی دانشجویان و همراهی با تیم در کسب مقام قهرمانی در اتریش و کسب عنوان آقای گل از افتخارات هم‌‏محله‏‌ای ورزشکار ماست که در کارنامه ورزشی خود ثبت کرده است.

اما او در این مدت از ادامه تحصیل در رشته تربیت بدنی نیز غافل نشد و اکنون استاد دانشگاه است و تربیت بدنی تدریس می کند. با این حال هر روز ساعاتی را صرف ورزش می‌‏کند. اگرچه این روزها حمید طیبی که در محله طلاب مشهد سکونت دارد، در تیم خاصی بازی نمی‌‏کند، اما برای او کسب افتخارات از دریچه دیگری امکان پذیر است و آن تدریس و تربیت شاگرداني است که علم و عمل را با هم بیاموزند. حمید طیبی که برادرش حسین طیبی اکنون در تیم ملی حضور دارد، میهمان امروز دفتر شهرآرامحله است.

مطلب مرتبط حسین طیبی آقای گل فوتسال آسیا و محله طلاب است

عاشق توپ و زمین‏‌های خاکی محله

از نوجوانی عاشق توپ و تور بود و در بیشتر مسابقات بین مدارس شرکت می‏‌کرد. بعد وارد دنیای حرفه‌‏ای فوتبال شد و ۶ سال عضو تیم ابومسلم بود و در لیگ برتر کشور توپ می‌‏زد. اما کمبود‌هایی که برای ادامه فوتبال داشت او را تبدیل به یک فوتسالیست حرفه‌‏ای کرد.

حیدریان، ورزشکاری است که هم برای فن و هم برای اخلاقش الگویی در نظرگرفته. او در این‌‏باره می‌‏گوید: الگوی اخلاقی و فنی ورزشی من حیدریان، بازیکن سابق و مربی فعلی تیم ملی است. دوست دارم مثل او بهترین و افتخار آفرین باشم.

حمید طیبی ۶ سال عضو تیم ابومسلم بود و در لیگ برتر کشور توپ می‌‏زد

فوتسال را رها نکرد 

با اینکه خدمت سربازی، دو سال ورزشکار محله ما را از ورزش دور نگه داشت و فرصت بازی در هیچ تیمی را به او نداد، اما او فوتسال را رها نکرد و بعد از پایان یافتن دوره خدمتش مربی‌گری تیم‌‏های دانشجویان استان، بانک پاسارگاد استان، سازمان نظام مهندسی استان و تیم کیان مشهد را بر عهده گرفت و  در کنار تدریس  به مربیگری هم مشغول شد.

بازی کردن را بیشتر دوست دارم

طیبی می‏‌گوید: بازی کردن را بیشتر از مربیگری دوست دارم. او معتقد است که کار مربی سخت‌‏تر از یک بازیکن است و تنها هدفش از ادامه دادن فوتسال، عشق و علاقه زیاد به این رشته و آموزش آن به دیگر علاقه‌مندان این رشته است.

به عقیده حمید، هر رشته‌‏ای تکنیک و سختی‌‏های خود را دارد و هر کس که می‌‏خواهد در فوتسال، موفق و ماندگار شود، باید از لحاظ فیزیک بدنی، سرعت، چابکی و قدرت بدنی  بسیار عالی باشد و در کنار این ها از تمرینات مداوم و زیاد دلسرد نشود و پشتکار داشته باشد.

تاثیر ورزش

او روزانه پنج ساعت ورزش می‏‌کند و چند  روز در هفته را با دانشجویانش سپری می‌‏کند، به‌طور کل، تمام کار و فعالیت حمید، ورزش است. می‌‏گوید: تاثیر ورزش در زندگی من بسیار مشهود است. ورزش موجب شده هم در درس و هم در مسائل روزمره زندگی موفق بشوم، با مشکلات کنار بیایم و هنگام ناراحتی ها به آرامش برسم و نیز اینکه ورزش موجب شده عاقلانه تصمیم بگیرم و به درستی انتخاب کنم. 

برای بچه‏‌محل‌‏ها

طیبی، ورزشکار با اخلاقی است و به اطرافیان و هم محل‌ه‏ای‏‌هایش کمک می‌‏کند و این موجب شده خیلی از هم‌‏محله‌‏ای‌‏ها برای کسب راهنمایی به سراغش بروند.

او حتی برنامه‏‌های مشخصی در زمینه مشاوره ورزشی و تحصیلی دارد تا جایی که امکان دارد بچه‌‏محل‌‏هایش را به سمت ورزش بکشاند. وی می‌‏گوید: رابطه من با دوستان و هم محله‌‏ای‌‏هایم بسیار خوب است که این رابطه خوب حاصل انتقال تجربیات و دانش ورزشی‌‏ام به آن‌‏هاست.

حمید برنامه‏‌های مشخصی در زمینه مشاوره ورزشی و تحصیلی دارد و می‌خواهد بچه‌‏محل‏‌هایش را به سمت ورزش بکشاند

کمبود 

ورزشکار محله ایثار ضمن اشاره به  استعدادهای جوانان این محلات بیان می‏‌کند: خدا را شکر خیلی از اعضای تیم ملی از بچه های محله طلاب هستند. جوانان این منطقه استعدادهای زیادی دارند از طرفی امکانات هم نسبت به گذشته بهتر شده است، اما هنوز به ورزشکاران این منطقه و محله توجه کمی می‌‏شود.

من از مسئولان ورزشی که برخی نیز خود در همین محلات ساکن هستند، تقاضا دارم به ورزشکاران و فوتسالیست‌‏های کشور به ویژه محلات منطقه ما بهای بیشتری بدهند. 

افتخاری دیگر

استاد دانشگاه و مربی محله ما، دو پیشنهاد از لیگ برتر کشور و یک پیشنهاد از لیگ دسته یک کشور دارد که قرار است به یکی از آن‏ها پاسخ مثبت دهد. بی‌‏شک پاسخ به هرکدام از این پیشنهادات، افتخاری دیگر برای محله ماست.

* این گزارش یکشنبه، ۲۶ خرداد ۹۲ در شماره ۵۸ شهرآرامحله منطقه ۴ چاپ شده است.