کوچه زردی دروازه‌ای برای فروش محصول روستاییان بود 
یک پای گردشگری مشهد، ادیب است 
منطقه ۶، پاتوق فرهنگ و هویت مشهد
در گذری کوتاه بر چند محله قدیمی همچون کارمندان، مصلی و چهنو با بنا‌ها و ظرفیت‌های شایان‌توجهی روبه‌رو می‌شویم؛ از بوستانی که امروز محل آرامش و آسایش اهالی شده تا بازار‌هایی که محل مراجعه شهروندان است و نیز بنا‌هایی تاریخی، چون مصلای قدیمی مشهد. در این گزارش، نگاهی کوتاه می‌اندازیم به برخی از این ظرفیت‌ها که هریک ویژگی‌های منحصر‌به‌فردی دارند.
بوستان مصلی
این بوستان هزارو ۳۰۰ متر‌مربعی در حاشیه بولوار مصلی واقع شده است و اندکی تا پنجراه فاصله دارد. این بوستان، علاوه‌بر تجهیزات ورزشی و امکانات رفاهی، کتابخانه‌ای با طرفداران ثابت دارد. در محدوده این سه محله، بوستان‌های غدیر با مساحت ۸ هزارو۷۳۰ متر و چهنو با مساحت ۲ هزارو ۲۰۰ مترمربع واقع شدهاند. نکته جالب‌توجه، استقبال کم اهالی از امکاناتی است که در این پارک‌ها برای آنها فراهم شده است که تقصیر این موضوع را اندکی هم باید بر دوش تبلیغات ضعیف برای چنین محیط‌هایی انداخت.
فرهنگ‌سرای غدیر
خرداد۷۹ که یکی از بزرگ‌ترین فرهنگ‌سرا‌های مشهد در بولوار شهید‌رستمی کارش را آغاز کرد، خیلی‌ها معتقد بودند فعالیت این مرکز با ۱۳ میلیارد ریال هزینه‌ای که روی دست شهرداری گذاشته، در یکی از مناطق محروم شهر یک نیاز است. حالا با گذشت چند‌سال از راه‌اندازی این مرکز، جوانان بسیاری از سرتاسر شهر از خدمات و دوره‌های مختلفی که در این فضای ۵ هزار‌متر‌مربعی ارائه می‌شود، بهره‌مند می‌شوند.
این مکان دارای امکاناتی از قبیل کتابخانه با بیش‌از ۲۰ هزار عنوان کتاب و شامل بخش‌های جانبی رایانه‌ای و نرم‌افزاری، سالن ورزشی، دارالقرآن، آمفی‌تئاتر و نگارخانه است. از‌جمله مهم‌ترین بخش‌های فرهنگ‌سرا، خانه نجوم آن است که با هدف ترویج و آشنایی علاقه‌مندان با علم نجوم در‌قالب کارگاه‌ها، رصد، استهلال و بازدید‌های علمی، پذیرای آنهایی است که گاهی سری به آسمان بلند می‌کنند.
کتابخانه نواب
از سال۱۳۴۸ تا مدت‌ها بعد از آن، آنهایی که دستشان به تورق کتاب عادت داشت، به نام «کوروش» می‌شناختندش. اما کمی بعدتر نامش به «نواب» تغییر یافت تا امروز که همچنان در حاشیه بوستان مصلی (رز) پذیرای علاقه‌مندان به کتاب و کتاب‌خوانی است. این کتابخانه وابسته به نهاد کتابخانه‌های عمومی کشور است. ۴۲۰ مترمربع مساحت دارد و دارای دو سالن مطالعه مجزا برای خانم‌ها و آقایان است.
استخر بهمن
برای علاقه‌مندان به آب‌تنی، استخر بهمن مکانی شناخته‌شده است. این استخر هزارمتری دارای دو سالن مجزای آقایان و خانم‌ها بوده و هرکدام هم مجهز به سالن‌های سونا خشک، سونا بخار، جکوزی و حوضچه آب سرد است.
سالن ورزشی شهید شیرودی
در محدوده این سه محله، مراکز ورزشی و زمین‌های روباز مناسبی برای آنهایی که دوست دارند اوقات فراغتشان را با ورزش و تحرک بگذرانند، راه‌اندازی شده است. سالن ورزشی شیرودی وابسته به شهرداری، سرآمد همه آنهاست. این سالن با هزارو ۲۰۰ متر مساحت در رشته‌های کشتی، ژیمناستیک، بدن‌سازی، تکواند و... مشغول به فعالیت است.
بنای جامعه‌الحسین (ع)
اگر از حاشیه بولوار مصلی عبور کرده باشید، حتما چشمتان به گنبد خردلی‌رنگ زیبایی افتاده که گلدسته‌های آن هنوز خشت آجر به تنشان نشده و عریانی اسکلت آهنی‌شان توی چشم عابران است. اینجا بنای جامعه‌الحسین (ع) رزمند‌گان اسلام است که یکی از سه مسجد محوری ناحیه یک به شمار می‌آید. دو مسجد محوری دیگر، مسجد رضویه در محله چهنو و جواد‌الائمه (ع) در محله کارمندان اول هستند.
مراکز تجاری
نزدیک‌بودن این سه محله به محدوده حرم رضوی و البته ایفای نقش آنها به‌عنوان معبری برای ورود به آن، سبب شده تا مراکز تجاری و پاساژ‌های زیادی اطراف آن به چشم بیایند. در سرا‌ها و پاساژ‌های این محدوده می‌توانید از شیر مرغ تا جان آدمیزاد پید‌ا کنید؛ لوازم منزل، اسباب بازی، پوشاک و...البته وجود چنین مراکزی که مشتری‌هایی هم برای خود‌شان دارند، انگیزه‌ای برای حضور متکدیان هم بوده است.
راسته مغازه‌های مصلی
اگر سری بچرخانید در محدوده مصلی، تا چشم کار می‌کند، مغازه‌هایی دیده می‌شوند که جنسشان خشکبار و برنج است. کمی آن طرف‌تر از پنجراه هم، کوچه‌ای قرار دارد که بورس فروش اسباب‌بازی است. به اینها راسته تعمیر ماشین، کفش و لباس را هم اضافه کنید. خلاصه آنکه اگر مشتری باشید، دست خالی برنمی‌گردید.
کاروانسراهای قدیمی
در بولوار مصلی و پنجراه، کلی کاروان‌سرای قدیمی است که هرکدام حتما قصه‌ای طولانی از مسافران و کاروان‌هایی دارند که روزگاری زیر طاقی آنها شب را صبح می‌کردند. این کاروان‌سرا‌ها که کمترکسی قدمت واقعی‌شان را می‌داند، امروز انبار شدهاند برای اجناسی که در مغازه‌های همین راسته عرضه می‌شوند. کاروان‌سرای شاهرودی، یکی از همین نمونه‌هاست که البته از آن برو‌بیای قدیم در آن خبری نیست و حالا بیشتر شبیه یک خرابه است.
مصلای قدیم مشهد
یکی از نقبای سادات‌رضوی مشهد به نام میرزاابوصالح، مشهور به «نواب» که بانی مدرسه نواب هم بوده است، درحد‌ود سال‌های ۷-۱۰۸۶ قمری آستین بالا زده و مصلایی جدید برای شهر در فاصله چندصد‌متری بیرون دروازه پایین‌خیابان احداث کرده که تا قرن حاضر به‌عنوان تنها مصلای شهر استفاده می‌شد.
مصلای پایین‌خیابان در‌کنار بولوار مصلا و جاده مشهد سرخس واقع شده و شامل ایوانی رفیع با دو ایوانچه در طرفین آن است. ایوان، گنبدی است و داخل آن مزین به کاشی. دورتادور ایوان را کتیبه‌هایی شامل آیات قرآن پوشانده و در قسمت‌های پایین دو طرف ایوان هم نام بانی و معمار بنا روی کتیبه‌ای نقش بسته است.
*این گزارش دوشنبه ۲۰ دی ۱۳۹۵، در شماره ۲۲۹ شهرآرامحله منطقه ۶ چاپ شده است.
لینک کوتاه
روایات مشابه
ارسال نظر
آوا و نمــــــای شهر
