فاطمه حسینی، فوتسالیست مشهدی و خانم گل ایران 
هادی بتوان‌یار، با گوش کردن کاست، قاری شد 
آموخته‌های نازنین‌رقیه سلطانی از رقابت‌های کاراته
نازنین‌رقیه سلطانی پانزده‌ساله است و توانسته به دان یک کاراته برسد و طی این شش سال فعالیت در ورزش کاراته، در مسابقات مختلف کشوری و استانی مدال طلا به دست آورد.
پانزده‌ساله است و توانسته به دان یک کاراته برسد و طی این شش سال فعالیت در ورزش کاراته، در مسابقات مختلف کشوری و استانی مدال طلا به دست آورد.
نازنین‌رقیه سلطانی، نوجوان ساکن محله ابوطالب، امسال توانسته است در بیستمین مسابقات قهرمانی کاراته کشور در رده سنی جوانان و وزن مثبت ۸۰کیلوگرم، خوش بدرخشد و مقام اول را کسب کند.
- چطور شد سراغ ورزش رفتی؟
پدرم ورزش باستانی و کاراته کار می‌کند و الگوی من و برادرانم است. همیشه از ما خواسته است یک رشته ورزشی را انتخاب کنیم و آن را حرفه‌ای ادامه دهیم. من از کودکی به ورزش رزمی علاقه داشتم و گهگاهی با پدر کاراته تمرین می‌کردم؛ اما از نه‌سالگی به سالن ورزشی نزدیک خانه رفتم و تکواندو آموزش دیدم، اما ادامه اش ندادم.
- چرا ادامه نیافت؟
موقع ثبت نام تنها رشته‌ای که ظرفیت خالی داشت، تکواندو بود. دو ماه در این ورزش تمرین کردم، ولی دیدم علاقه ندارم و به خاطر درس و امتحان رهایش کردم. دوباره که سراغ ورزش رفتم، مدیر سالن، کلاس‌های کاراته را راه انداخته بود و من هم در این رشته ثبت نام کردم.
- اولین مسابقه‌ات را به یاد داری؟
بعد از گرفتن کمربند نارنجی، توانستم در اولین مسابقه شرکت و مقام اول استانی را کسب کنم. مسابقه در سالن کوثر قاسم‌آباد برگزار شد. تازه‌کار بودم و می‌ترسیدم از پس حریفانم برنیایم. استرس زیادی داشتم، ولی در هر دو مسابقه‌ای که دادم، حریفانم را بردم.
- از باخت‌هایت چه درس‌هایی گرفتی؟
همه مسابقات برای من آموزنده است. همیشه بعد‌از مبارزه، ضعف‌هایم را پیدا می‌کنم و در تمرینات به‌دنبال این هستم که اشکالاتم را برطرف کنم. طی این سال‌ها یاد گرفته‌ام مسابقه جای ریسک‌کردن نیست و باید از تکنیکی که خوب بر آن مسلط هستم، استفاده کنم؛ مثلا معمولا وقتی از ضربات دست بیشتر استفاده می‌کنم، طلا می‌گیرم و باید روی تمرینات دستم کار کنم.
- کاراته چه کمکی به تو کرده است؟
ورزش‌های رزمی علاوه بر سلامتی برای دفاع شخصی هم مناسب است. خیلی وقت‌ها اگر در مسیر رفت و آمدم از چیزی بترسم، می‌دانم که می‌توانم از خودم محافظت کنم و همین اعتماد‌به‌نفسم را بیشتر کرده است.
- نظرت درباره محله‌تان چیست؟
محله ابوطالب محدوده خوبی است ولی فضا‌های فرهنگی و ورزشی کمی دارد. خود من برای رفتن به باشگاه باید به دیگر محلات بروم. در‌حالی‌که اینجا جوانان بسیاری به ورزش علاقه‌مند هستند و بخاطر نبود فضای ورزشی نمی‌توانند فعالیت کنند.
- برنامه‌ات برای آینده چیست؟
هدفم این است که عضو تیم ملی شوم و برای کشور در رقابت‌های جهانی مدال بیاورم.
* این گزارش شنبه ۱۳ بهمن‌ماه ۱۴۰۳ در شماره ۵۹۱ شهرآرامحله منطقه ۱ و ۲ چاپ شده است.
لینک کوتاه
روایات مشابه
ارسال نظر
آوا و نمــــــای شهر
