حسین نوری‌زاده، قدیمی‌ترین عطار محله دانش‌آموز مشهد است. او که حدود ۶۰سال از عمر ۷۶ساله خود را در این حرفه سپری کرده است، این روز‌ها از قدیمی‌های فن و علم عطاری در مشهد به شمار می‌رود.
میرزاجوادآقا مدتی در زادگاهش ماند؛ اما شوق فراگیری و تکمیل علوم دینی او را رها نمی‌کرد. در حدود سال۱۳۱۲خورشیدی، راهی مشهد شد تا در حوزه علمیه این شهر به تکمیل درس بپردازد.
شاید برایتان جالب باشد بدانید قدمت «بوستان میرزاکوچک‌خان» در فاصله بازاررضا (ع) و خیابان شهید حنایی حتی بیشتر از پارک ملت است و در واقع از یک دهه پیش از ساخت پارک ملت بوده است.
حسین راشدی از‌جمله افرادی است که با عشق، شغل آرایشگری را انتخاب کرده و معلولیت، مانع او برای ادامه این حرفه نشده و جزء آرایشگران با سابقه شهر و منطقه ما محسوب می‌شود.
جواد دلدار مدعی است حوالی سال ۱۳۹۰، یکی از افرادی بوده که فلافل را در مشهد باب کرده و پیش‌بینی‌اش نیز درست از کار درآمده است: تا سال ۱۳۹۲، در تمام خیابان‌های مشهد ، فلافل خواهند فروخت.
فاطمه خوش‌دوست از نه‌سالگی پشت دار قالی نشسته و خاطراتش را با تار‌های ابریشم گره زده است.او می‌گوید: برای من قالی زنده است و با هر رجش خاطره‌ای دارم. هرروز پای دار می‌نشینم و چه شاد باشم و چه غمگین!
زنده‌یاد رضا رضاپور از شرکت در فیلم «میهمان توس» می‌گفت که برای همه عوامل توأم با برکت و تقدس بود. عنایت امام‌رضا (ع) آن‌قدر بود که باعث پیشرفت عوامل شد، به‌طوری‌که بیشترشان بعد‌ها به پایتخت رفتند.