مهدی نوروززاده می‌گوید: مسجد قائم (عج)، قدیمی‌ترین مسجد محله، با دست خیران محلی ساخته شد. اوایل دهه ۷۰ که تازه به اینجا آمده بودیم، در زیرزمین مسجد، ورزش باستانی کار می‌کردم و پسر کوچکم، علیرضا را می‌آوردم تا مرشدی یاد بگیرد.
حاج‌محمد اعتمادی هفتاد سال از عمرش را همین‌جا گذرانده است و وجب‌به‌وجب کوچه را به‌نام آدم‌هایی که در آن زیسته‌اند، می‌شناسد، حتی حالا که چشم‌هایش کم‌سو شده است و به‌سختی می‌تواند جایی را ببیند.
غلامرضا بلخاسب می‌گوید: خانه ما سیصدوهفتادو‌دو‌سه متر است و در کوچه‌باغ حسن‌خان که حالا اسمش شده حاجی حسنی‌کارگر، یکی از بزرگ‌ترین خانه‌ها بود. پدرم وقتی از یزد به مشهد آمد، این خانه را از احمدیان‌یزدی خرید.
فرهنگ ۳۰ معبری فرعی در محله دانشجوست که از بولوار فرهنگ تا حاشیه وکیل‌آباد کشیده شده است و به نام «پرورش» شناخته می‌شود. بخش عمده اراضی این معبر متعلق به فرهنگیان است.
استادیوسفی ۱۲ معبری در محله شاهد است که از سمت دیگر به خیابان شاهد ۶۱ می‌رسد. این محدوده تا سال ۱۳۶۰ جزو محدوده شهری نبوده است و پس از آن کم‌کم وارد بافت شهر شد.
نگهبانان حصار و باروی شهر نخستین ساکنان کوچه «توحید۲۶» بودند.
امروزه نام دستجرد برای مشهدی‌ها شناخته‌شده نیست و حتی بسیاری از آنها نمی‌دانند که روی اراضی این مزرعه یا روستای قدیمی سکونت دارند. یاقوت حموی در کتاب «معجم‌البلدان» نوشته: «دهکده‌ای در نوغان توس است و آن را دستجرد می‌گویند.»