مجتمع مسکونی پردیس و شهید رفیعی تنها شهرک‌های مسکونی محله ولیعصر است. وجه تسمیه نام محله، وجود پادگان ولیعصر(عج) سپاه پاسداران است که سهم زیادی از کاربری اراضی این محله را در اختیار دارد.
با تشکیل شرکت تعاونی نیرو‌هایی ارتش در سال ۱۳۵۶ در محدوده محله نیروی هوایی، اراضی آن به مرور زمان در اختیار کارکنان نیرو هوایی ارتش قرار گرفت. وجه تسمیه محله نیز به سکونت افسران نیرو‌های هوایی بازمی‌گردد.
خیابان شفای۹ پل ارتباطی بین خیابان حرعاملی ۶۵ و شهید‌موسوی‌قوچانی ۱۲ است. پایین تابلو کلمه «فتح‌المبین» نوشته شده است که اشاره به نام قدیم این محله دارد. این معبر از سال۵۷ به بعد مسکونی شده است.
طیبه عبدالهی وقتی اوایل دهه ۶۰ از بیست‌متری بلال به محله شریف آمد، اینجا بی‌نام‌و‌نشان بود و هنوز رنگ آبادانی به خود ندیده بود. تنها نقطه اشتراک خانه قدیمی و جدید، نداشتن آب و برق بود.
وارد هر یک از کوچه‌های ابرده علیا که شوید، از یکی دو تا خانه و کمی سربالایی و سرازیری که گذر کنید، کم کم صدای خروش خفیف آب به گوش می‌رسد. آب سرد و خنکی که شاید هر لحظه وسوسه تان کند دل به دریا بزنید.
محله طالقانی در گذشته جزو اراضی کشاورزی روستای «کلاته علی‌نقی» بود. از حدود سال ۵۵ این زمین‌ها به نظامیان ارتشی واگذار و شهرک‌سازی در آنها آغاز شد. اراضی این روستا اکنون به شهرک‌های طالقانی و بهارستان معروف شده است.
اولین ساکنان خیابان شهرآرا، فرهنگیانی بودند که زمین‌هایشان را در اوایل دهه ۷۰ از شرکت تعاونی فرهنگیان تحویل گرفتند و شروع به ساخت‌وساز خانه‌های ویلایی کردند. در دهه ۸۰ و ۹۰، ساختمان‌ها کوبیده شد و آپارتمان‌های چند‌طبقه سربرآورند.