قدمت پنجره فولاد صحن‌عتیق در حرم‌رضوی به دوره تیموری باز‌می‌گردد. پنجره امروزی از جنس برنج است و سه دهانه مجزا دارد اما پنجره اولیه، از جنس فولاد بود و برای‌همین همگان آن را با نام پنجره فولاد می‌شناسند.
رد پای حبیب‌الله بنای رضوی هنوز هم در گوشه‌وکنار حرم‌رضوی دیده می‌شود. پروژه گسترش اطراف ضریح بدون تخریب گنبد، به‌واسطه وزن بالای گنبد و سستی دیواره‌ها، هنوز هم از شگفت‌انگیزترین رویداد‌ها در صحن و سرای حرم است.
شربت‌خانه یکی از نهاد‌های پذیرایی در حرم‌رضوی بود که آشکارترین مسئولیت آن، تهیه و توزیع شربت و نوشیدنی‌ها محسوب می‌شد. همچنین شربت‌خانه مسئولیت‌های دارویی هم داشته و باید ادویه مورد‌نیاز دارالشفای حضرتی را هم تأمین می‌کرده است.
این تصویر بسیار مهم و جذاب از صحن عتیق حرم‌رضوی بوده؛ منحصر‌به‌فرد و پر از شواهد تاریخی ناب و متعدد است. اهمیت محتوای این تصویر همین بس که به احتمال زیاد، قدیمی‌‍‌ترین تصویری است که کبوتران حرم در آن ثبت شده‌اند.
کتاب راهنمای مشهد اثر غلامرضا ریاضی که مهرماه ۱۳۳۴ منتشر شد، با هدف کمک به زائران تهیه شده و بخشی از سند هویتی مشهد در میانه دهه۳۰ و درست قبل از راه‌افتادن راه‌آهن است. این کتاب، بعد از خرید از یک مجموعه شخصی، در کتابخانه شهرداری مشهد نگهداری می‌شود.
کنار زائرانی که وضو می‌گیرد، کودکانی هم هستند که فرصت را برای آب‌بازی غنیمت می‌شمارند؛ ترکیبی دل‌نشین از آرامش عبادت و نشاط کودکی. بچه‌ها در‌حالی‌که قطرات آب بر صورتشان می‌پاشد، با خنده‌ای معصومانه شادی می‌کنند.
ناصرالدین‌شاه قاجار، در مجموع، سه بار به مشهد سفر کرد و برای بار سوم، سفرنامه مفصلی نوشت. برای بهبود اوضاع فرمان‌هایی صادر کرد و دستور‌های سفر قبل را نیز با دقتی فراوان ارزیابی و از اجرای آنها مطمئن می‌شد.