روایت سعید زعفری از روزگاری که پتوها پرنیان نام داشت اما نمدی بود.
محله بالاخیابان یکی از دو محله منطقه ثامن است که خرده‌محلات بسیاری را در دل خودش جای داده است. تاریخ این محله به دوران صفوی و اقدام ماندگار شاه عباس اول برمی‌گردد. آب خیابان و بیشترین قنات‌های مشهد از این محله وارد شهر می‌شده و باغ‌ها و باغچه‌های اعیان‌نشین‌ها را آبیاری می‌کرده است.
کوچه آیت‌الله شیرازی ۱۳ از شصت سال قبل بین خیلی از مشهدی‌ها معروف بوده است؛ کوچه‌ای که به‌نام مرحوم سیدمحمود کرامت شناخته می‌شود.
باوجود رواج نرم‌افزارهای مکان‌یاب، کم نیستند مسافران و زائرانی که هنوز شیوه سنتی آدرس‌گرفتن را بیشتر می‌پسندند و سراغ کسبه و رانندگان اطراف حرم می‌روند.
بیشتر بنا‌های قدیمی این بخش خیابان، یک یا دوطبقه هستند. در میان آن‌ها می‌شود کاشی‌کاری‌های زیبایی یافت که برخی‌ها از دوره صفویه و بعضی‌ها از دوره قاجاریه مانده‌اند.
غافل نشدن از منزل، مسجد و مدرسه قانون مهمی است که پایگاه بسیج شهید عسکری را در خراسان رضوی اسوه کرده است.
کوچه بهاءالتولیه که اکنون تابلوی «ته‌پل‌محله ۶» و «شهید سعید سروقدی» در ابتدای آن دیده می‌شود، یکی از نقاط سبز نقشه دالمج است که باغ‌های آن جای خود را به خانه‌ها داده است.
اسدی متولی آستانه، سال ۱۳۰۶ برای اینکه طرح خیابان‌کشی را در زمین متعلق به نظام‌الملکی‌ها اجرا کند، پدر شیخ حسن را همراه دو تن از پسرعمو‌هایش، به‌مدت چند هفته در طویله زندانی می‌کند.