تلاش کاراته‌کار نوجوان برای برداشتن موانع

وقتی برای رسیدن به هدفی سرسخت باشی، مشکلات را راحت‌تر تحمل می‌کنی. محمد نظیف‌کار هفده‌ساله و ساکن محله کوی امیرالمومنین هر‌روز سطل رنگ دستش می‌گیرد و همراه پدر سر ساختمان می‌رود تا بتواند هزینه‌های ورزش را خودش تقبل کند. گرفتن مدال‌های طلایی کاراته، انگیزه او برای این تلاش‌هاست.

محمد از هشت‌سال قبل کاراته را شروع کرده است. او موفقیت‌های ورزشی‌اش را مدیون فداکاری‌های پدر و مادرش می‌داند.


- چه شد کاراته را برای ورزش انتخاب کردی؟
از بچگی علاقه زیادی به رشته‌های رزمی داشتم. کاراته برای من ورزش نیست؛ عشق است. این علاقه به حدی است که برای تأمین هزینه باشگاه و لباس سر کار می‌روم تا بتوانم هزینه‌های باشگاه را تأمین کنم.

- به ورزش دیگری هم علاقه داری؟
فوتبال ورزش مورد‌علاقه‌ام است. الان هفته‌ای دو‌روز به سالن ورزشی می‌روم و فوتبال بازی می‌کنم. البته فوتبال بیشتر برایم جنبه سرگرمی دارد.

- چه کسانی بیشتر حمایتت می‌کنند؟
پدر و مادرم هر‌دو از من حمایت می‌کنند، اما مادرم خیلی همراهم است. ما وضعیت مالی متوسطی داریم. تا چندسال پیش، مادرم همیشه از پول خوراک و پوشاک خانواده صرفه‌جویی می‌کرد تا هزینه شهریه و لباس ورزشی‌ام را پرداخت کند. او در همه مسابقات باشگاهی و استانی همراهم بود و تشویقم می‌کرد.

- از موفقیت‌هایت در این هشت‌سال بگو.
این سال‌ها در چند دوره مسابقات باشگاهی و استانی حضور داشتم که حاصل آن، کسب هفت‌مدال رنگارنگ و مقام اول تا سومی مسابقات بود. چند هفته قبل نیز در مسابقات کشوری کاراته که در همدان برگزار شد، شرکت کردم و توانستم مقام سوم مسابقات کشوری را به دست آورم.

- یکی از خاطرات ورزشی‌ات را برایمان بگو.
در اولین مسابقات استانی، حریف قدری داشتم که بسیار حرفه‌ای بود و توانست در اولین رقابت ورزشی که با هم داشتیم، شکستم بدهد. به‌جای غصه‌خوردن، تلاش و تمرین کردم. سال بعد در مسابقات استانی با همان فرد رو‌دررو شدم. او که حتی فکر نمی‌کرد شکستش بدهم، با تمسخر گفت «آمده‌ای یک بار دیگر هم شکست بخوری؟» خیلی ناراحت شدم. تمام نیرویم را جمع کردم و در یک مبارزه سخت، او را شکست دادم که بهترین پیروزی و خاطره ورزشی‌ام است.

- اوقات فراغتت را غیر از ورزش چگونه می‌گذرانی؟
به کتاب‌خواندن خیلی علاقه دارم. کتاب شعر و داستان‌های زیادی خوانده‌ام. خواندن کتاب علاوه‌بر دادن اطلاعات و آگاهی بیشتر، پندآموز و زندگی‌ساز است. بخشی از کتاب‌هایی که می‌خوانم، درباره ورزش کاراته، فنون و بزرگان کاراته است.

- ورزش کاراته را تا کجا ادامه خواهی داد؟
تا زمانی‌که سن‌وسال و نیرویم اجازه بدهد، کاراته را ترک نخواهم کرد. عضویت در تیم ملی کاراته و درخشش در عرصه‌های بین‌المللی آرزویم است. بعد از آن هم می‌خواهم مدرک مربیگری‌ام را بگیرم و در محله خودمان باشگاه ورزشی راه بیندازم.

* این گزارش شنبه ۸ اردیبهشت‌ماه ۱۴۰۳ در شماره ۵۵۴ شهرآرامحله منطقه ۱ و ۲ چاپ شده است.