معجون شفابخش دانش‌آموزان دیانت با قارچ کامبوجا

شادی شاملو| دبستان دیانت یکی از قدیمی‌ترین مدارس مشهد است. این مدرسه را فردی به نام جواد دیانت درسال ۱۳۰۱ می‌سازد و پس از چندین بار جابه‌جایی در دهه ۳۰ به مکان فعلی خود در خیابان دانشسرا در محله سعدآباد منتقل می‌شود. دبستان دیانت در ناحیه ۴ آموزش و پرورش، یکی از قطب‌های برگزاری جشنواره جابربن حیان بود.

از بین ۵۵۴ دانش‌آموز دبستان دیانت، ۲۵۰ نفر در این جشنواره شرکت کردند که سه‌طرح برگزیده شد و یک طرح، بیشترین امتیاز را در قطب ۱۱ به دست آورد. 

از بین سه‌پروژه دبستان دیانت که به مرحله داوری راه یافته، یکی از آثار بیشترین امتیاز را در بین مدارس ناحیه ۴ کسب کرده است.  با سه‌دانش‌آموز کلاس چهارمی دبستان دیانت که پروژه گروهی آن‌ها منتخب شده و بیشترین امتیاز را گرفته است، گفتگویی انجام می‌دهیم.

معجون شفابخش 

این گروه سه‌ نفره با استفاده از قارچ کامبوجا، معجونی شفابخش ساخته‌اند.  ابتدا درباره موضوع انتخابی آن‌ها می‌پرسیم. هر سه‌نفر هم‌زمان با هم می‌گویند: ما موضوعات مختلفی مطرح کردیم.

علی فضلی که تقریبا سخنگوی این گروه است، با تسلط کامل ادامه می‌دهد: بین موضوعات انتخابی، به قارچ کامبوجا رسیدیم. علی ادامه می‌دهد: موضوعات اولیه ما ربایتک، آتش‌بازی و بدن انسان بود که البته امکان شرکت در این سه‌موضوع وجود نداشت. برای همین سراغ قارچ رفتیم.

سیدعلی‌رضا مولانژاد که پسری خوشروست در ادامه صحبت هم‌گروهی‌اش می‌گوید: آتش‌بازی خطرناک بود. امیرمحمد قربانی که کمی خجالتی به نطرمی‌رسد دنباله حرف دوستش را می‌گیرد و می‌گوید: بدن انسان هم پزشکی بود. علی فضلی هم صحبت‌ها را کامل می‌کند و می‌گوید: روباتیک هم به پایه پنجم و ششم مربوط بود.‌

می‌پرسیم چقدر درباره موضوع انتخابی‌تان قارچ کامبوجا اطلاعات داشتید؟ علیرضا می‌گوید: مادربزرگ من همیشه در خانه با این قارچ شربتی درست می‌کند که برایم نحوه درست‌کردنش جالب بود.

بچه‌ها می‌گویند: شروع کردیم به تحقیق و جستجو در اینترنت. از طرفی رفتیم فروشگاه نسیم حیات که محصولات ارگانیک دارد و نزدیک مدرسه است. آن‌ها از این قارچ داشتند، اما نمی‌دانستند به چه  دردی  می‌خورد.  امیرمحمد می‌گوید: این قارچ در چای شیرین رشد می‌کند و باید در جای تاریک باشد و نباید درمحیط فلزی قرار بگیرد.

علی می‌گوید: ما برای درست‌کردن شربت از این قارچ، از چند پیمانه چای آماده‌شده و شکر استفاده کردیم و بعد از هفت‌روز توانستیم از شربتی که درست شده، استفاده کنیم و آن را در یخچال بگذاریم. ظرف نگهداری از شربت حتما باید شیشه‌ای یا پلاستیکی باشد و سرِ ظرف باید پارچه گذاشت تا بتواند تنفس کند.

آن‌ها ادامه می‌دهند: ما برای درست‌کردن این معجون به جای چای، از نوشابه سون‌آپ هم استفاده کردیم. از نوشابه سیاه استفاده نکردیم، چون نمی‌توانستیم مراحل را درست ببنیم و بعد از هفته چهارم حالت ژله‌ای می‌گرفت؛ ولی جالب این‌جا بود که قارچ در داخل نوشابه نه رشد کرد و نه کپک زد.  
ما از مواد مختلف دیگری هم برای درست‌کردن شربت، استفاده کردیم که نتایج متفاوتی داشت. مثلا در سرکه تغییری نکرد، ولی در بقیه کپک زد. در چای سبز بدون شکر هم کپک زد. در شیرهم امتحان کردیم. شیر ترش و قارچ در آن کپک زد و فاسد شد.  
آن‌ها لذت بزرگی از امتحان‌کردن قارچ در محلول‌های مختلف و دیدن نتایج گوناگون برده‌اند.

هرسه باهم می‌گویند خانم ایلخچی معلم‌شان که یکی از آموزگاران با تجربه و قدیمی مدرسه است، آن‌ها را خیلی تشویق کرده است و کمک. به‌گفته آن‌ها این بانوی باتجربه، تا ۹۰ درصد در درست‌شدن این معجون شفابخش که در درمان بیماری‌ها نقش دارد، کمک کرده است.  آن‌ها خودشان هنوز از این شربت معجزه‌بخششان نخورده‌اند، ولی برای سرفه، سرماخوردگی، آسم و تصفیه‌خون و سرطان مفید است.  


این گزارش شنبه  ۲۱ اسفند ۱۳۹۵در شماره ۲۳۷ شهرآرا محله منطقه یک چاپ شده است