زینب عرفانی‌صفری، با ۹۵سال سن، مسن‌ترین مادربزرگ محله فردوسی ، به یاد خاطرات نوروزهای گذشته در‌انتظار نوروز پیش رو و دیدار فرزندان و نوه‌هایش است.
محله فردوسی که از سه روستای قدیمی توس‌سفلی، توس‌علیا و اسلامیه تشکیل شده، به‌واسطه وجود آرامگاه فردوسی سالانه پذیرای گردشگران ایرانی‌وخارجی بسیاری است. این محله اکنون در محدوده شهر تابران توس قرار دارد که قدمتی هزار ساله دارد. کهندژ یا ارگ توس، هارونیه و مقبره امام‌محمدغزالی از دیگر جاذبه‌های گردشگری محله فردوسی هستند.
برنده‌شدن بچه‌های مدرسه شهید جهانی روستای دهشک در مسابقه نشریه‌دیواری، سرویس رایگان رفت‌وبرگشت را برایشان مهیا کرد تا برای اولین بار بتوانند به زیارت حرم امام رضا(ع) بروند.
علی‌اکبر شوکتی، فرزند ارشد میرزاحسن‌خان شوکتی (معروف به میرزای قهرمان) به‌همراه سه برادر و هشت‌خواهرش، چهارهزار متر از زمین پدری شان را برای کودکان استثنایی وقف کرده‌اند.
سه دوست قدیمی محله فردوسی که حالا مویی سفید کرده‌اند، در روز‌های سخت انقلاب با هر وسیله که در توانشان بود، خود را به مراکز شهر می‌رساندند و در تظاهرات شرکت می‌کردند.
مهدی و حجت کرامتی، دو برادر ورزشکار محله فردوسی هستند. یکی جودو را برگزید و تا عضویت تیم ملی پیش رفت. دیگری نیز وارد رشته ووشو شد و چندین مقام قهرمانی را در سطح استان و کشور از آن خود کرد.
با وجود کاوش‌های بسیار تا سال ۱۳۷۴ خبری از آرامگاه امام محمد غزالی نبود، تااینکه در این سال مقبره‌ای از دل خاک بیرون کشیده شد و برخی باستان‌شناسان و تاریخ‌دانان شهر آن را به امام محمد غزالی نسبت دادند.
سند تاریخی نام اسلامیه بسیار قدیمی بوده که حداقل از سال ۸۱۵ مطرح بوده است. این روستای تاریخی پس‌از الحاق به شهر و تلفیق با روستا‌های توس سفلی و علیا امروز به نام محله فردوسی شناخته می‌شود.