مهدی تقدیمی را تقریبا همه هیئتی‌ها و قدیمی‌های مشهد می‌شناسند. از پیر‌های تعزیه‌خوانی است و بیش از نیم‌قرن در این حرفه فعالیت دارد. خودش می‌گوید این هنر در خانواه آنها موروثی است.
حسین شبرنگی، بانی هیئت علی‌اکبر (ع) است و هر‌ساله در مناسبت‌های مختلف مذهبی در منزلش، مراسم عزاداری و سینه‌زنی برپا می‌کند. او را می‌توان قدیمی‌ترین ذاکر اهل‌البیت (ع) و مصیبت‌خوان محله زارعین دانست.
عمده‌ترین و به نوعی بزرگ‌ترین مراسم آیینی روستای بیوه‌ژن مراسم خیمه پوشان است که از صبح تا ظهر تداوم دارد. این مراسم با حرکت علم‌های روستا آغاز می‌شود و با برپایی خیمه و بیرق گردانی به اوج خود می‌رسد.
عاشورای هرسال، صحنه‌هایی از کربلا با هنر اصیل تعزیه‌خوانی در محله طرق به نمایش گذاشته می‌شود و حدود ۱۰ هزار نفر برای دیدن آن در گلزار شهدای طرق جمع می‌شوند. در این مراسم، دو علم دیده می‌شود که هرکدام معنای خاصی دارد.
دانش‌آموز، مداح، بازیگر تعزیه‌خوان، شاغل و نان‌آور، عنوان‌هایی است که علیرضا نصرتی اکنون در هجده‌سالگی آنها را دارد. این نوجوان محله سیدرضی سختی‌ها و پستی‌وبلندی‌های بسیاری را در زندگی‌اش سپری کرده است.
مبینا حلاج‌قدم، دانش‌آموز ده‌ساله محله سیدرضی است که امسال برای اولین‌بار عضو گروه تعزیه‌خوانی شده است و نقش حضرت رقیه (س) را بازی می‌کند.
به‌گفته علی قارونی، هیئت کرمانی‌ها بزرگ‌ترین هیئت پایین‌خیابان بود. این حسینیه هرسال با آغاز ماه عزا خیمه سنتی در حیاط برپا می‌کند و مشتاقان بسیاری را گردهم می‌آورد.