هئیت خلخالیهای مشهد چطور راهاندازی شد؟ 
معبر حسینیهها در محله طالقانی 
«امین جوشش» از سفرهایش پول درمی‌آورد
محمد سلامی استاد| سفر و گردشگری از موضوعات مورد علاقه همه ماست و خیلی‌ها دوست دارند فراغتی به‌دست بیاورند تا بتوانند به سفر بروند ولی این فراغت برای هر کسی فراهم نمی‌شود و کار و گرفتاری‌های فشرده امروزی، به هر کس این اجازه را نمی‌دهد که به مسافرت‌های پی‌درپی برود، با این حال جوان محله حجاب از این قیدوبندها آزاد است و هر وقت اراده کند، به مسافرت می‌رود.
در نگاه اول چنین تصور می‌شود که این شخص حسابی پولدار است و درد نان ندارد که هر وقت بخواهد، به سفرهای گردشگری و ماجراجویانه می‌رود ولی این‌چنین نیست و او با ثبت این سفرها در مجلات و شبکه‌های مجازی به‌دنبال تامین درآمد از همین سفرهاست.
«امین جوشش»، جوان بیست‌وهفت‌ساله محله حجاب، تاکنون به سفرهای متعددی رفته است که البته با دیگر سفرها متفاوت است و دلیلش هم ماجراجویانه بودن سفرهایش است. او عکس‌های متعددی هم از این سفرها گرفته است. خودش آرامش درونی و رسیدن به آرزوها و خواسته‌های خود را علت سفر می‌داند؛ چون سفر، تنها عامل اقناع‌کننده روح و جان آقای جوشش است و او قصد دارد با سفرهای متعدد، نام خود را در زمره گردشگران حرفهای، ثبت و ضبط کند.
تفریح همراه با کار
امین جوشش که در رشته برق درس خوانده است، تحصیلات خود را در سطح کارشناسی‌ارشد ادامه می‌دهد تااینکه در نیمه‌های راه، آن را رها می‌کند. او در این زمینه می‌گوید: «من کارشناسی خود را در رشته برق الکترونیک به اتمام رساندم و کارشناسی‌ارشد خود را در رشته مدیریت دولتی ادامه دادم. زمانی که به اواسط ترم رسیدم، احساس کردم که این رشته با تمایلات و علایق من سازگار نیست.
من از بچگی همیشه دوست داشتم کاری کنم که از عمق وجود به آن علاقه داشته باشم. ادامه تحصیل در این رشته چیزی نبود که با روحیات و شخصیتم سازگار باشد؛ به همین دلیل از ادامه تحصیل انصراف دادم و تصمیم گرفتم علاقه خود را پیگیری کنم.»
زمانی که جوشش قصد انصراف از تحصیل را داشته است، بسیاری او را از این کار منصرف و او را به ادامه تحصیل تشویق می‌کنند ولی او تصمیم خود را می‌گیرد: «خیلی از افرادی که من را می‌شناختند، به‌خاطر راهی که انتخاب کرده بودم، سرزنشم می‌کردند ولی من به حرفهای مردم توجهی نمی‌کردم. شاید عده‌ای می‌خواستند من را نصیحت کنند ولی من نمی‌خواستم راهی را بروم که به آن علاقه‌ای ندارم. من تصمیم خود را گرفته بودم و قصد داشتم به سفرهای گردشگری زیادی بروم و از همین راه هم پول دربیاورم.»
جذب اسپانسر
امین جوشش برای تامین مالی سفر، راه‌های مختلفی را در ذهن می‌پروراند و عاقبت به فکر جذب اسپانسر می‌افتد: «طرح‌نامه‌ای برای سفر خود نوشتم و همچنین به مزایایی که تبلیغ برای اسپانسر در پی دارد، اشاره کردم و در شهرهای مختلف به‌دنبال اسپانسر گشتم.
بعد از مدتی جستجو دیدم که این‌طور نمی‌شود و من فقط دارم گزینه‌هایم را می‌سوزانم؛ به همین دلیل با خود فکر کردم که بهتر است اول رزومه خود را قوی‌تر کنم تا بعدها بتوانم اعتماد اسپانسرها را به خود جلب کنم.» با این فکر، جوشش بی‌درنگ دست‌های خود را بر روی زانو می‌گذارد و با یک یاعلی، راه سفر را در پیش می‌گیرد.
با انتخاب هدف، زمین و زمان به شما کمک خواهند کرد
جوشش اعتقاد دارد که از هر کاری که به آن علاقه دارید، می‌توانید پول دربیاورید، فقط باید به این اصل اعتقاد داشت: «وقتی که در این راه قدم گذاشتم، به‌وضوح دیدم که خیلی از مقدمات کار برایم آماده شد؛ به‌عنوان مثال می‌خواستم دوچرخه‌ای بخرم که مخصوص سفر بود و برای تهیه آن پول زیادی لازم بود که آن زمان نداشتم.
در همین ایام بود که یک روز دوستم به من مراجعه کرد و خبر اختصاص یک وام با شرایط آسان و بدون ضامن را در یکی از بانک‌ها داد. من و دوستم هر دو برای گرفتن آن وام ثبت‌نام کردیم. جالب آنجاست که دوستم نتوانست شرایط لازم را فراهم کند و وام بگیرد ولی من توانستم. الان آن طرح وام، دیگر وجود ندارد و این شانس و کمک خدا به من بود که بدون هیچ ضامنی، وام گرفتم. لپ‌تاپ و دوربین عکاسی حرفه‌ای‌ام نیز به همین شکل و ناگهانی برایم فراهم شد.»
بدترین عکسم، بهترین عکسم شد
اولین سفری که رفتم، دوچرخه‌سواری از اردبیل تا گرگان در خط ساحلی بود. مدت این سفر ۱۵ روز پیش‌بینی شده بود و خیلی برای من لذت‌بخش بود. یادم می‌آید به گیلان که رسیدم، برای رفتن به آبشار «لانون» که بلندترین آبشار گیلان است و ۱۰۵ متر ارتفاع دارد، تا جایی که می‌شد، با دوچرخه رفتم و بقیه راه را پیاده‌روی کردم.
وقتی به آنجا رسیدم، با کمال تاسف دیدم که همه‌جا را مه فراگرفته است و آبشار به‌سختی دیده می‌شود. گرچه از سفرهایم عکس‌های حرفهای می‌گیرم و در مجلات و فضای مجازی منتشر می‌کنم، آن لحظه به‌ناچار با همان حالت از آبشار عکس گرفتم. فکر می‌کردم که این همه پیاده‌روی و دو روز عقب ماندن از برنامه سفر برای عکس‌برداری از این آبشار، کار بیهوده‌ای بوده است، ولی جالب است بدانید، اولین عکس حرفهای من که چاپ شد، همین عکس بود.»
با کمال تاسف دیدم که همه‌جا را مه فراگرفته است و آبشار به‌سختی دیده می‌شود، به‌ناچار از آبشار عکس گرفتم
دوچرخه در کوه
دومین سفر امین جوشش به عَلَم‌کوه بوده است که دومین قله بلند ایران محسوب می‌شود. آقای جوشش معمولا بهتنهایی سفر می‌کند ولی این‌بار با یکی از دوستانش به این قله می‌رود. سفر به این قله، تداعی نوآوری‌های دیگری می‌شود که در سفر سوم امین تحقق می‌یابد: «همیشه دوست دارم که سفرهایم با دیگران متفاوت باشد و از آن فیلم و عکس بگیرم و در معرض نمایش بگذارم؛ برای همین این‌بار سفر با دوچرخه، آن‌هم نه در جاده صاف، بلکه در سرازیری قله کوه را انتخاب کردم. در مهرماه همان سال به قله فِلِسکِه رفتم و تمام شیب قله را که بالا می‌رفتم، دوچرخه را بر دوش گذاشته بودم. در بالای قله نیز سوار دوچرخه شدم و قسمت زیادی از قله را با دوچرخه طی کردم. واقعا کار سختی بود و چون دوچرخه من مخصوص این کار نبود، با مشکلات زیادی مواجه شدم ولی عاقبت به سلامت به پایین رسیدم.»
کهکشان راه شیری
امین جوشش، عکاس طبیعت‌نوردی است که با همین نام، شهرت یافته است. عکاسی و طبیعت‌گردی همواره از علایق جوشش بوده و او سعی کرده است هر دو را درکنار هم داشته باشد. در آلبوم عکسِ طبیعت‌گردی امین، عکس‌های زیادی را می‌توان یافت که برای اولین بار در دنیا از آن‌ها عکس گرفته شده است و او از این بابت به خود می‌بالد: «در علم‌کوه و در پناهگاه سرچال، به‌سختی عکسی از کهکشان راه شیری گرفتم که کسی قبل از من با این کیفیت نتوانسته بود از آن عکس بگیرد.
گرفتن عکس‌های هیجانی در من، ذاتی است و عشق من به عکاسی و طبیعت‌گردی است که مرا تشویق به گرفتن این‌گونه عکس‌ها می‌کند. بارها شده است که به کوه‌هایی رفته و منظره‌هایی دیده‌ام که از مسیر من دور بوده است و از قبل نیز برنامه‌ای برای عکاسی از آن نداشته‌ام ولی وقتی به آن مکان رفته و بکر بودن آن را دیده‌ام، تصمیمم را تغییر داده و کلی راه خود را دور کرده‌ام تا به آن نقطه بروم. اگر بخواهم از آسمان شب نیز عکس بگیرم، در همان نقطه چادر می‌زنم و تا شب صبر می‌کنم تا بتوانم عکسم را بگیرم.»
دوربینِ سنگین اما دوست‌داشتنی
برای جوشش، دوربین عکاسی جزء جدانشدنی کار است و در هر سفر نیز همراه اوست: «دوربینی که من دارم، تخصصی است و وزن زیادی دارد. کسانی که به کوهنوردی می‌روند، می‌دانند که وزن کوله باید استاندارد باشد، وگرنه در صعود به قله به مشکل برمی‌خورند. یکی از وسایلی که به همراه دیگر وسایل ضروری در کوله‌ام پیدا می‌شود، دوربین عکاسی است و به همین دلیل وزن کوله‌ام خیلی سنگین می‌شود و فشار زیادی بر من وارد می‌شود ولی من شکایتی ندارم.
سفری به یکی از قله‌های ایران داشتم که مسیرش چهار یا پنج ساعت طول می‌کشید ولی من با این دوربین آن را هشت‌ساعته به پایان رساندم. دوربین جزء جداناپذیر سفرهای من است و من این عکس‌ها را به‌خاطر علاقه ذاتی خود می‌گیرم. نمی‌دانید وقتی در سفرهایم به یک منظره بکر و دست‌نخورده می‌رسم، چقدر مشتاق هستم که آن را در قاب دوربینم جای دهم.»
عکس‌هایم همه‌جا هست
عکس‌هایی که جوشش از طبیعت گرفته، در خیلی از مجله‌های معتبر چاپ شده است و از این بابت خیلی از افراد، او و عکس‌هایش را می‌شناسند: «دوست دارم عکس‌هایی که دارم، در آلبوم شخصی‌ام باقی نماند و حسی را که دارم، با دیگران به اشتراک بگذارم. هم‌اکنون عکس‌های خود را در روزنامه‌های خراسان، مجله طبیعت و مجله تشریفات به چاپ می‌رسانم. درضمن صفحه‌ای در اینستاگرام دارم که تمام عکس‌های خود را در آن به اشتراک گذاشته‌ام و روزانه افراد زیادی از آن بازدید می‌کنند.»
جوشش تابه‌حال با عکس‌های خویش در نمایشگاه ها‌ی مختلفی شرکت کرده است تا تجارب خود را با طبیعت‌گرد‌ها و عکاسان طبیعت به اشتراک بگذارد: «سال ۹۰ در نمایشگاهی که به‌صورت گروهی برگزار شده بود، شرکت کردم.
این نمایشگاه با استقبال گسترده‌ای مواجه شد، به‌طوری‌که مسئولان، چند روز متوالی تمدیدش کردند. مدیران شهرداری نیز از این نمایشگاه بازدید کردند و تمام عکس‌های من را خریدند. دو نمایشگاه دیگر هم بود که خودم بهتنهایی و به نفع خیریه در آن شرکت کردم. افراد زیادی در این نمایشگاه‌ها به من مراجعه می‌کنند و از من درباره کار‌ها و سفرهایم توضیح می‌خواهند. سفر و طبیعت‌گردی، علاقه‌مندان زیادی دارد و مردم به‌راحتی جذب طبیعت می‌شوند.»
عشق من نجوم است
عکاسی از آسمان شب و نجوم درمیان عکس‌های امین جوشش فراوان به چشم می‌خورد؛ چون با روحیاتش سازگارتر است و این موضوع در اولویت کار‌های او قرار دارد: «من از سال ۸۴ به نجوم علاقه زیادی پیدا کردم. آن وقت‌ها پدرم، نام من را در انجمن نجوم مشهد نوشته بود و من در کلاس‌های آشنایی با نجوم شرکت می‌کردم. سال ۱۳۸۷ چند جلد کتاب از نجوم به دستم رسید و آنجا بود که عشق به نجوم و آسمان کاملا در دلم نشست.»
علاقه به همین نجوم بود که تعدادی از عکس‌های جوشش را به خود اختصاص داد. او عکس‌های زیادی از مشتری، ماه، عطارد، زحل و... گرفته و برای عکس گرفتن از آن‌ها به مکان‌های مختلفی از کشور سفر کرده است: «عکس گرفتن از آسمان شب، خیلی سخت است و به مهارت و تجهیزات خاصی هم نیاز دارد.
اول اینکه باید فاز ماه را درنظر بگیرید که خیلی پرنور نباشد تا ستاره‌ها به‌راحتی دیده شوند. بعد هم باید دور از شهر باشید تا آسمان، آلودگی نوری نداشته باشد. تابه‌حال برای گرفتن این‌گونه عکس‌ها به کویر‌های بجستان، یونسی، سه‌قلعه و جنگل ابر، کنگ و کوه‌های اطراف مشهد رفته‌ام و عکس‌های زیادی از آسمان شبِ آن مکان‌ها دارم.
به‌نظر من، اوج عظمت خدا را در آسمان می‌توان دید؛ مثلا شما با تلسکوپ یک لکه کوچک در آسمان می‌بینید، ولی همان لکه پر از هزار ستاره‌ای است که در یک کهکشان، گردهم آمده‌اند یا ستاره‌ای را که الان می‌بینید، نورش مربوط به چندهزار سال پیش است که به ما رسیده و الان ممکن است وجود نداشته باشد یا طور دیگری باشد. همه این‌ها عظمت خدا و اوج خلقت آفرینش را نشان می‌دهد که جای شکرگزاری دارد.»
* این گزارش چهارشنبه، ۱۱ بهمن ۹۶ در شماره ۲۷۹ شهرآرامحله منطقه ۱۰ چاپ شده است.
لینک کوتاه
آوا و نمــــــای شهر
