اولین هدفم کسب سلامتی بود

نویسنده

فاطمه سیرجانی

نازنین‌زهرا بندودیان سن‌وسال چندانی ندارد. دی‌ماه هجده‌ساله می‌شود، اما مقام‌های اول، دوم، سوم کشوری و حتی آسیایی را در کارنامه ورزشی‌اش دارد. او سال دهم رشته تربیت‌بدنی است و در هنرستان عذرا نورموسوی درس می‌خواند. پدرش شغل آزاد دارد و مادرش کارمند بازنشسته بیمارستان امام رضا(ع) است. ایمان، برادر بزرگ‌ترش، ورزشکار است و چندین دوره قهرمان استان در مسابقات دو بوده است. انگیزه نازنین‌زهرا در ابتدای رفتن به این سمت، کسب سلامتی و رسیدن به وزن متناسب بود که ماجرا جور دیگری رقم خورد.

از اولین شکستم درس گرفتم

پدرش شغل آزاد دارد و مادرش کارمند بازنشسته بیمارستان امام رضا(ع) است. ایمان، برادر بزرگ‌ترش، ورزشکار است و چندین دوره قهرمان استان در مسابقات دو بوده است. انگیزه نازنین‌زهرا در ابتدای رفتن به این سمت، کسب سلامتی و رسیدن به وزن متناسب بود. خودش تعریف می‌کند: 4سال قبل چون ۱۶کیلو اضافه‌وزن داشتم، در یکی از باشگاه‌های تناسب‌اندام نزدیک منزل ثبت‌نام کردم. همان زمان بود که جذب ورزش کاراته شدم و در ادامه در سبک کیوکوشین تمرین می‌کردم.
علاقه و تلاش برای بهتربودن باعث شد ۶ماه بعد، درحالی‌که نازنین‌زهرا کمربند زرد را از آن خود کرده بود، پا به مسابقات استانی بگذارد و در رده نونهالان مقام دومی استان را کسب کند.

او درباره اولین مسابقه و پیروزی‌اش می‌گوید: مسابقات در سالن عقاب پدافند هوایی برگزار می‌شد و من هیچ تصویری از فضای مسابقه و داوری نداشتم. شاید همین موضوع استرسم را بیشتر می‌کرد. نتیجه اولین بازی به نفع من بود، اما در دومین بازی، قبل مسابقه با دیدن جثه درشت حریف ترسیدم و خواستم پا پس بکشم، اما صحبت‌های مربی آرامم کرد. او می‌گفت «هدف از این مسابقه کسب تجربه است و مهم نیست که شکست بخوری.» شکست آن روز درس بزرگی به من داد؛ اینکه در هیچ حالی میدان را خالی نکنم و با همه توان بایستم.

مهم‌ترین موضوعی که ورزش به آدم یاد می‌دهد، جوانمردی است و من تلاش می‌کنم برای کسانی که به ورزش علاقه‌مند هستند اما امکانات کافی ندارند، زمینه رشد و شکوفایی‌شان را فراهم کنم

درخشش در رقابت‌های آسیایی

بعد از اولین برد شیرین، نازنین‌زهرا تصمیم می‌گیرد که این رشته را جدی‌تر دنبال کند. اولین قدم هم رفتن به باشگاه تخصصی‌تر با مربی حرفه‌ای‌تر بود: نمی‌خواهم منکر تلاش مربی‌های قبلی شوم، اما آموزش‌ها و حمایت‌های خانم عزت فرمانی در پیشرفت و موفقیت‌های من خیلی مؤثر بود.
حضور در چند مسابقه و کسب مقام اولی و دومی کشوری در رده نونهالان و نوجوانان و نیز مقام سوم آسیایی در رده نوجوانان، همچنین حضور در مسابقه رده نونهالان به عنوان داور، از افتخاراتی است که نازنین زهرای ۱۷ ساله در کارنامه ورزشی خود دارد.
او درباره رسیدن به جایگاه داوری‌اش هم می‌گوید: بعد از مسابقات طبس و کسب مقام، دوره‌های آموزش داوری برای ما گذاشتند که تجربه خوبی بود. مسابقات استانی اولین حضور من در زمین به‌عنوان یکی از ۴ داور کنار زمین بود.
او مثل خیلی‌ها مادرش را تأثیرگذارترین فرد زندگی‌اش می‌داند و همه تلاشش را می‌کند تا با حضور در تیم‌ملی و کسب مقام‌های برتر، ذره‌ای از زحمات مادر و مربی‌اش را جبران کند.

یکی از آرزوهای این قهرمان نوجوان این است که بعد از دوران تحصیل باشگاه تأسیس کند. می‌گوید: مهم‌ترین موضوعی که ورزش به آدم یاد می‌دهد، جوانمردی است و من تلاش می‌کنم برای کسانی که به ورزش علاقه‌مند هستند اما امکانات کافی ندارند، زمینه رشد و شکوفایی‌شان را فراهم کنم؛ همان‌طور که خود موفق شدم در میان هم‌سن‌وسال‌هایم جایگاه ورزشی درخوری به دست بیاورم.

لینک کوتاه