از آرایشگری در جبهه تا محله رضائیه 
برقکار نیکوکار محله رضائیه 
نوجوان محله چهنو رکورد ضربه «هاوسکیک» گینس را زده است
یکی از مهمترین دلایل کسب افتخارهای داخلی و بینالمللی برای قهرمانان رشتههای رزمی، شایستگی این ورزشکاران و قهرمانان است. تمرینات مناسب، پشتکار، علاقه و استعداد هنرجویان و تلاش مربیان باعث پیشرفت ورزشکاران در این رشتهها شده و مدالهای رنگارنگی برای کشور و شهرمان در مسابقات مختلف به ارمغان آورده است. درکنار مدالآوربودن، گاه رکوردهای جالبی مانند شکستن اجسام سخت، چون سنگ، چوب، قالبهای بزرگ یخ و... با نقاط مختلف بدن مانند سر، کمر و پای ورزشکاران، رشتههای رزمی را خاص کرده است.
امیررضاغلامی از آن دسته استعدادهای ورزشی محله چهنوست که زیرنظر مربی ارزنده محله، محمدابراهیم حسینزاده، مربی و مدیر مجموعه ورزشی ولایت تمرین میکند. غلامی بهمناسبت سالروز پیروزی انقلاب اسلامی با حرکتی ارزشمند و منحصربهفرد، توجه بسیاری به خود معطوف کرد. بهگفته مربیاش درصورت حمایت مالی و فراهمشدن شرایط لازم، میتوان رکورد این ورزشکار نوجوان را در کتاب رکوردهای گینس نیز ثبت کرد. گفتگوی ما با این ورزشکار بااستعداد را بخوانید.
-خودتان را معرفی کنید.
امیررضا غلامی هستم، متولد ۱۳۸۲ کلاس چهارم و در محله چهنو زندگی میکنم.
-در کدام رشته ورزشی فعالیت میکنید؟
پنج سال است که در رشته کیکبوکسینگ (کامبت کاراته) کار میکنم و کمربند مشکی این رشته را دارم.
-چه چیزی باعث شد که این رشته ورزشی را انتخاب کنید؟
برادر بزرگتری دارم که در باشگاه ورزشی ولایت بدنسازی میکرد. برای دیدن تمرینات او به باشگاه میرفتم. کنار سالن تمرین او، سالنی وجود دارد که آن زمان استاد حسینزاده در آن ورزشهای رزمی را آموزش میداد. با دیدن حرکات و تمرینات ورزشکاران، به این رشته ورزشی علاقهمند شدم و با تشویقهای برادر و خانوادهام، تمرین در این رشته را شروع کردم.
-از سابقه ورزشیتان بیشتر بگویید.
در این پنج سال فعالیت ورزشی دومدال قهرمانی استان در سالهای ۱۳۹۱ و ۱۳۹۲ دارم و سال ۱۳۹۱ نیز در هنرهای فردی استان اول شدم. سال ۱۳۹۲ در مسابقات کشوری رده سنی نونهالان شرکت کردم و به مقام اول دست یافتم. در حال حاضر هم بهشدت مشغول تمرکز و آمادهنگهداشتن شرایط جسمانیام برای ثبت رکورد هستم.
-درباره ثبت رکورد ورزشی و تخصصیتان بیشتر توضیح دهید.
استاد حسینزاده همواره از قدرت و سرعت پاهای من تعریف میکرد و تمرینات خاص و ویژهای را برایم درنظر میگرفت. در این چندسال موفق شدم در نوعی ضربه پا رکورد بزنم.
-بیشتر توضیح میدهید؟
در این رکورد ضربه «هاوسکیک» را بهصورت مقاومتی و بدون وقفه زدم. این تعداد ضربه در مدت ۱۲ دقیقه صورت گرفت که از انجام آن بسیار خوشحال هستم.
-کسی هست که رکورددار این ضربه باشد؟ رقیبی در این زمینه دارید؟
استادم به من گفته است که یک خانم روس رکورددار ۴ هزار ضربه بدون وقفه است. من دوبار در تمرینات شهریور ماه ۸ هزار ضربه بدون توقف را در یک ساعت زدهام و در حال حاضر با تشویقها و حمایتهای استادم بهدنبال جذب اسپانسر و ثبت این رکورد به نام کشورم هستم.
-روزی چند ساعت تمرین میکنید؟
با برنامه کوهنوردی و استخر و تمرینات رشته خودم، روزی چهار ساعت در شبانهروز ورزش میکنم تا بتوانم آمادگی جسمانیام را حفظ کنم. باتوجهبه شرایط خاص بدنیام و لزوم آمادهبودن همیشگی بدنم، از فوتبال و حتی مبارزه منع شدهام و برای مهمانی رفتن هم با مشکلاتی، چون ساعت تمرین و... مواجه هستم. از بسیاری از دلخوشیهای یک نفر همسن خودم دور هستم تا همیشه آماده باشم و آسیبی نبینم. متاسفانه باوجود این همه مشکلات فقط خانواده و استادم از من حمایت میکنند و هیچ توجهی ازسوی مسئولان به من نمیشود.
-ثبت رکورد شما چقدر هزینه دارد و حمایتها دراینزمینه چگونه است؟
دقیق نمیدانم، ولی فکر کنم برای ثبت رکورد در کتاب گینس باید هزینه بسیاری را بپردازم که برای من مقدور نیست. تاکنون در این پنج سال بهجز هزینههای مربی خصوصیام، خانوادهام بیشاز ۱۰میلیونتومان هزینه کردهاند. باتوجهبه وضعیت خاص بدنی، در این رشته باید زیرنظر پزشکی ورزشی باشم که باتوجهبه هزینههای فراوان آن، این کار برای من ممکن نیست. دکترهایی در هیئت ورزشی استان هستند که آنان هم مبالغی را دریافت میکنند که خانوادهام توانایی پرداختش را ندارند.
-خانواده چه نقشی در موفقیت شما داشتهاند؟
پدرم کارمند کارخانه قند شیرین است و تشویقهای او و دیگر افراد خانوادهام بسیار تاثیرگذار بوده و من را برای ثبت رکورد به نام ایران مصممتر کرده است.
رکورد «هاوسکیک» دست یک خانم روس با ۴ هزار ضربه بدون وقفه است. من دوبار در تمرینات این رکورد را زدهام
-محلهات را چطور میبینی؟
محله بسیار خوبی داریم که ساکنان بسیار زحمتکشی دارد. آنها به من بهعنوان یک ورزشکار بسیار احترام میگذارند و پیگیر کارم هستند. این موضوع برایم بسیار ارزشمند است و به من روحیه میدهد.
-امیررضا غلامی قدرت بدنی بسیاری دارد. او اهل دعوا هم هست؟
نه اهل دعوا هستم و نه وقتم را برای این کار میگذارم. تمام تلاشم برای ثبت رکورد و ورزشکردن و درسخواندن است و از هر چیزی که من را از رسیدن به هدفم دور کند، فرار میکنم.
-تابهحال به ورزش بهعنوان آینده شغلیات نگاه کردهای؟
چون به برق علاقه بسیاری دارم، مهندسی برق را برای تحصیل انتخاب کردهام. البته در رشته ورزشی هم کسب قهرمانی و رسیدن به درجه استادی مانند استاد حسینزاده را دوست دارم. میخواهم بتوانم مانند ایشان به استعدادهای محله خودم کمک کنم و مربی خوبی باشم.
-درباره رشته ورزشیات مطالعه هم داشتهای؟
البته؛ در حال حاضر بیشتر درخصوص تمرکز و تغذیه در رشتههای ورزشی مطلب میخوانم که این مطالب و کتابها را استادم دراختیار من قرار میدهد.
-در پایان چه حرفی برای ما دارید؟
امیدوارم که بهزودی برای ثبت رکوردم با من مصاحبه کنید و یک بار دیگر بعد از این اتفاق، شما را ببینم. از خدا میخواهم که شرایطی فراهم شود تا بتوانم این رکورد را ثبت کنم. امیدوارم در هیچ کجای جهان و در ایران، جوان و نوجوانی نباشد که بهخاطر هزینههای ورزشی، از ورزش بازبماند. دوست دارم شرایطی فراهم شود تا همه بچهها بتوانند بهخوبی ورزش کنند.
توانایی به اندازه قهرمانی جهانی
پساز گفتوگو با این نوجوان خوشآتیه به سراغ استاد او، محمدابراهیم حسینزاده رفتیم تا حرفهای او را نیز درباره شاگردش بشنویم. حسینزاده میگوید: امیررضا یکی از بااستعدادترین شاگردانم است که در طول ۲۰ سال ورزش حرفهایام با او روبهرو شدهام. او قدرت و توانایی خارقالعادهای در ضربات با پا دارد. برنامهریزی روی قدرتش در ضربات پا میتواند او را به قهرمانی جهانی تبدیل کند.
او ادامه میدهد: سرعت و استقامت پاهای او واقعا عجیب و استثنایی است. اگر از او حمایت شود، یک «هادی ساعی» دیگر به جامعه خواهد آمد که سالهای سال مدال جهانی این رشته را از آن خود خواهد کرد. این مربی ورزشی خاطرنشان میکند: حدود ۲۱ ماه است که امیررضا در مراقبت شدید قرار دارد تا آسیب نبیند.
او در درسخواندن هم بسیار باهوش و شاگرد دوم کلاسشان است. من بهعنوان مربی، با آگاهی از توان و استعداد او میگویم که یکی از استعداهای برتر در رشتههای رزمی و بهویژه جودوست. وی میافزاید: شهریور امسال او با رکوردزنی یکساعته در ضربات هاوسکیک با حدود ۸ هزار ضربه برای اولینبار، توانایی خود را به دیگران ثابت کرد. او توانایی بازکردن پاهایش را بهصورت ۳۶۰ درجه دارد و این یعنی قدرت و استعدادبینظیر این ورزشکار. بهدنبال ثبت این رکورد در کتاب گینس هستیم که اگر حمایتهای مالی صورت گیرد، بهزودی انجام میشود.
حسینزاده با بیان گلایهای میگوید: متاسفانه پایگاههای قهرمانی در محلات بهخوبی کار نمیکنند و هیچ برنامهای ازسوی این پایگاهها برای کشف استعدادهایی مانند امیررضا که کم هم نیستند، وجود ندارد. او میگوید: امیررضا مدتهاست آماده رکوردزنی است و آمادگی خود را حفظ کرده است. توجهنکردن به این ورزشکار محلی که ۱۰ سال بیشتر ندارد، پذیرفتنی نیست و او نمیتواند تحمل کند و انگیزهاش را از دست ندهد.
این مربی ورزشی در پایان میگوید: شاگرد دیگری دارم که اگر بگویم از امیررضا بااستعدادتر است، دروغ نگفتهام. او یک قهرمان بهدنیا آمده است، اما متاسفانه شرایط نامناسب خانوادهاش باعث شده است که از نظر روحی وضعیت خوبی نداشته باشد؛ از اینگونه استعدادها در محلات فراوان است که در سایه بیتوجهی مسئولان، هرز میروند.
* این گزارش در شماره ۹۲ شهرآرا محله منطقه ۶ مورخ ۱۹ اسفندماه سال ۱۳۹۲ منتشر شده است.
لینک کوتاه
آوا و نمــــــای شهر
